°•Being A Park BaekHyun°•

Episode (3)

ChanYeol's point of view...

မေန႔က ညစာစားျပီး ေမေမတို႔ ျပန္သြားထဲက Baek ကြ်န္ေတာ့္ကို မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ေတာ့။ ေတာ္ေတာ္ ရွက္သြားသည့္ပံုပင္။ ငိုေတာင္ ငိုတယ္ ဆိုေတာ့ ... အခုလဲ မနက္အေစာ ၾကီး ထျပီး စာထိုင္က်က္ေန ေလရဲ႕။

Yeol : ဘာစာေတြ က်က္ေနတာလဲ? က်က္လို႔ကို မျပီးႏိုင္ေတာ့ဖူး

Baek : ဆရာဝန္ဆိုတာ ေသတဲ့ ထိ စာက်က္ရတယ္တဲ့ ~ Yeol ပ်င္းလို႔လား

ေမးတတ္ပါ့။ ပ်င္းလို႔လားတဲ့. ရွားရွား ပါးပါး ႏွစ္ေယာက္တူတူ စံုတဲ့ ပိတ္ရက္ ေလးကို သူမလို႔ စာက်က္ဖို႔ ေတြးတယ္။ အျမင္ကတ္ လိုက္တာ။ အစထဲက စာကို ခ်စ္ရင္ အဲ့စာေတြနဲ႔ပဲ ယူေပါ့!

Yeol : မပ်င္းဘူး~ လံုးဝ မပ်င္းဘူး။ က်က္ က်က္! အဲ့စာပဲ တစ္ေန႔ ကုန္ထိုင္ က်က္။ လာမေခၚနဲ႔

အဲ့ေတာ့ မွ စာအုပ္ကို ပိတ္ျပီး ပ်ာပ်ာ သလဲထလာသည္။ မမွီတဲ့ အရပ္ကို အတင္းေျခဖ်ား ေထာက္ျပီး ~

Baek : ဟင့္အင္း... မက်က္ေတာ့ဖူး. စာေတြက ရေနပါျပီ။ Yeol ဘာလုပ္ ခ်င္လဲ? ဘာလိုခ်င္လဲ? ဘယ္သြားခ်င္လဲ? ဘာစားခ်င္လဲ ေျပာေလ~

ဟုတ္ပါတယ္~ ကြ်န္ေတာ့္ ရဲ႕ Park BaekHyun ကဒီလို မ်ိဳးပါ။ မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ ပ်က္တာနဲ႔ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ေတြ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲ့လို ခ်စ္တတ္လြန္းတဲ့ သူေလးကို ဘယ္သူကေရာ မခ်စ္ပဲ ေနမွာလဲ~

Yeol : ဘာမွလဲ မလိုခ်င္ဖူး။ ဘယ္မွာလဲ မသြားခ်င္ဖူး။ ဘာမွလဲ မလုပ္ခ်င္ဖူး။ ကိုယ္ ေနမေကာင္းတုန္းက ျပဳတ္ တိုက္တဲ့ ဆန္ျပဳတ္ ေသာက္္ခ်င္တယ္~ လုပ္ေကြ်း

Baek : ဒါဆို Baek လုပ္ေပးမယ္ေလ။ အခုစားေတာ့မလား?

Yeol : အခုမစားေသးပါဖူး. အခုမေန႔က မစားလိုက္ရတာ ကုိစားမလို႔

Baek : မေန႔က Yeol ဘာမစား လိုက္ရ လို႔လဲ? အေမယူလာတဲ့ ဟင္း ... ...

သူ႔စကားမဆံုးခင္ ကြ်န္ေတာ္ အခန္းတံခါး ကိုေလာ့ခ္ ခ်ကာ သူ႔ ကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီ ျပီး ကုတင္ေပၚ အသာခ် ကာ အေပၚက အုပ္မိုး လိုက္သည္~

Yeol : မေန႔က Park BaekHyun ကို မစားလိုက္ ရဖူးေလ... အဲ့ေတာ့ အခု မေန႔က ဇာတ္လမ္းေလး ျပန္ဆက္ ရေအာင္~