°•Being A Park BaekHyun°•

Episode (21)

ChanYeol's point of view...

ေဆးရံုခန္းက ေကာင္းေပမယ့္ လို႔ လူနာ ေစာင့္အတြက္ ကုတင္ သပ္သပ္ သြင္း မေပး တာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ည လံုး sofa ေပၚမွာ အိပ္ခဲ့ ရသည္။ ႏိုးလာ ေတာ့ မလႈပ္ မယွက္ အိပ္ခဲ့ ရလို႔လား မသိ တစ္ ကိုယ္လံုး ထံုျပီး ေညာင္းကိုက္ ေနတာ လႈပ္ ေတာင္ မလႈပ္ခ်င္။

Baek ကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့လဲ အိပ္ေန ေသး တာမို႔ ေစာင္ေသခ်ာ ျပန္ခ်ံဳ ေပးရင္း မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ကာ ေဆးရံု ပန္းျခံ သို႔ ဆင္းလာ ခဲ့လိုက္သည္။ LuHan Hyung ကလြဲ လို႔လဲ ေဆးရံုမွာ တျခား အ သိကမရွိ။ Baek သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ကလဲ မဂၤလာေဆာင္ လာတုန္း ကသာ ျမင္ဘူးတာ သိပ္မခင္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ေဆးရံု ကပန္းျခံ ထဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ နဲ႔ အေညာင္း အျငာ ေျဖေနလိုက္သည္။ ထင္သည့္ အတိုင္း ပန္းျခံ ကေတာ့ ကေလး လူနာေတြ နဲ႔ သာ ျပည့္နက္ ေန၏။ မနက္လင္းထဲ က အားအင္ ေတြျပည့္ဝ ေနသည္ ထင္ပါ့ ေျပး လႊား ေအာ္ဟစ္ ျပီးေဆာ့ေန ၾကတာ ေန မေကာင္းတဲ့ သူနဲ႔ ေတာင္မတူး။

ကြ်န္ေတာ္ ကေလးေတြကို လိုက္ၾကည့္ ရင္း ကြ်န္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေပၚ က် လာတဲ့ ပန္းေရာင္ စြန္ေလး ေၾကာင့္ ငံု႔ ၾကည့္လိုက္ ကာ စြန္ေလးကို ေကာက္ ယူ လိုက္ေတာ့ အနားကို ေျပးလာတဲ့ ဝတုတ္ တုတ္ ကေလးမေလး တစ္ေယာက္~

ကြ်န္ေတာ့္ လက္ထဲက သူ႔ရဲ႕ စြန္ေလး ကို တစ္လွည့္ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုတစ္လွည့္ ၾကည့္ ေနျပီးေတာ့ စြန္ကို လက္ညိဳး နဲ႔ထိုး ျပကာ...

'အဲ့တာ MiNa ရဲ႕စြန္ေရး ... ျပန္ေပးေနာ္ ဦးဦး'

MiNa ? MiNa ဆိုသည့္ နာမည္ကို တရင္း တစ္နီး ၾကားဖူး ေနတာမို႔ ကြ်န္ ေတာ္ ေသခ်ာ စဥ္းစား ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ဒါ Baek ရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ ေလး ဆိုတာ သိလိုက္ ရသည္။

Yeol : MiNa ~ ဦးဦးကို သိလား?

MiNa : ဟင့္အင္း ...

Yeol : ဒါဆို Dr.Baek ကိုေရာ သိလား?

Dr.Baek ဆိုတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ထခုန္ မတတ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ကေလးေလး က ကြ်နိေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ လာကာ~

MiNa : MiNa ကေရ Dr.Baek ေရးကို လြမ္းေနရာ~ ဒါေပမယ့္ Dr.Baek ေရးက MiNa ကို ရာမေသြ႕ေတာ့ ဝူး