°•Being A Park BaekHyun°•

Episode (15)

ChanYeol's point of view...

ရံုးခန္းထဲမွာ appa နဲ႔ထိုင္ကာ လုပ္ငန္း တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ ကိစၥေတြ တိုင္ပင္ ေနတံုး ဖုန္းဝင္ လာ၏။ စကား ေျပာလက္စ ကို မျဖတ္ ခ်င္တာ ေၾကာင့္ ဖုန္းကို မကုိင္ဖို႔ လုပ္လိုက္ ေပမယ့္လို႔ screen ေပၚမွာ ေပၚေနတာက "Home" ဆိုျပီး။

Baek က အိမ္ဖုန္း နဲ႔သိပ္ မဆက္ တတ္တာ မို႔ မကိုင္ပဲ ထားလိုက္ ေပမယ့္ ဆက္တိုက္ ဆိုသလို ဆက္ေနတာမို႔ appa ကိုခြင့္ေတာင္း ျပီး ဖုန္းကိုင္ လိုက္ ေတာ့ ...

Mr.Lee : အစ္ကိုေလး ...

Yeol : ကိစၥရွိလို႔လား Mr.Lee? ကြ်န္ေတာ္ မအားလို႔ပါ။

Mr.Lee : အစ္ကိုေလး Baek ... ကိုယ္ဝန္ ပ်က္က်လို႔ ေဆးရံု တင္လိုက္္ ရျပီ အစ္ကိုေလး

ဘယ္လို? ကြ်န္ေတာ္ ၾကားလိုက္ ရတဲ့ စကားေတြက ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား? မနက္ကထိ Baek အားလံုး အဆင္ေျပ ေနပါေသးတယ္။ ေဆးလဲ ေကာင္း ေကာင္း ေသာက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေပးတဲ့ post card ေလးကို ၾကည့္ျပီး သူ႔မွာ ေပ်ာ္ေနေသးတာကို။

ကြ်န္ေတာ့္ ေျခေထာက္ ေတြ ေခြယိုင္လဲ ခါနီး appa ကလွမ္းထိန္း ေပးလိုက္ သည္။ စိတ္ပူေနတဲ့ appa မ်က္ႏွာ ကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ ခါ ငိုခ်လိုက္ မိသည္။ Baek ေရွ႕မွာ မငိုခ်င္ ဘူး။ Baek ကကြ်န္ေတာ့္ထက္ ေတာင္ ပိုခံစားေနရ မွာ~

Mr.Park : ChanYeollie ~ သား ဘာျဖစ္လို႔လဲ?! appa ကိုေျပာပါဦး

Yeol : appa ~ ကေလး ... ကေလး ေလး မရွိေတာ့ ဘူးတဲ့

appa လဲ ေတာ္ေတာ္ shock ရသြား သည္ထင္၏။ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုေထြးေပြ႕ ထားတဲ့ လက္ေတြ ေျပေလ်ာ႔သြား ျပီး..

Mr.Park : ေဆးရံုလိုက္သြားရေအာင္. ဘာေတြ ျဖစ္လာ ဦးမလဲ ဆိုတာ မသိႏိုင္ ဘူးေလ။ appa တို႔ ကံေကာင္း ေလာက္ ပါတယ္~

appa နဲ႔ အတူတူ ေဆးရံုကို လာတဲ့ လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ အျပစ္မရွိတဲ့ လက္ေခ်ာင္း ေတြကိုပဲ ခ်ိဳးလိမ္ေနမိသည္။ appa လဲ ကားေမာင္းရင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္ေအးေအး ထားဖို႔ တဖြဖြ ေျပာေန၏။

ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို စိတ္ေအး ေအးေနႏိုင္မွာလဲ? ရင္ခုန္လြန္းလို႔ ေသေတာ့ မလိုပဲ။ အခုန္လြန္ေန တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလံုးကို ခဏေလာက္ ေဖာက္ ထုပ္ထားခ်င္ ပါရဲ႕။