Oo na

V

Sensya na guys medyo kinakapa ko ulit yung style ko sa pagsusulat. Mago-one year na pala akong hindi nakakapagsulat nang tuloy-tuloy. And AGAIN for the nth time,maraming salamat sa nagbabasa pa rin ng stories ko.

Thanks guys!

"You should have told me kung anong nangyari sayo nun Ken,ano ka ba? Baka mamaya napahamak ka nun" Concern na sabi sa akin ni Maya habang nandito kami sa bahay nila.

Right after kasi nang paglilipat sa kanila,nirequire na ako ni Maya to visit her weekly. Hindi yun option dahil required daw talaga akong bumawi sa kanya dahil sa pang-goghost ko sa kanila ng limang taon.

"What? Hindi yun big deal noh. Wala lang yun Maya as if naman apektado pa ako" simpleng sagot ko habang kumakagat ng mansanas.

Dalawang linggos matapos mangyari ang insidenteng yun and I can say na wala lang yun. Hinatid niya ako sa condominium na tintuluyan ko and true enough naman dahil pinakuha niya talaga ang sasakyan ko and ipinagawa pa. And that was it,wala ng follow-up communication nor small talk and I really think na okay yun. Wala rin naman akong balak makipag-bonding pa sa kanya. Yung nangyari ay perfect example nang "nagkataon"

"Wow the act of pretending. Magsabi ka nga sa akin ng totoo Kenneth. Wala na ba talaga?" Diretsahang tanong sa akin ni Maya.

Thats one thing about Maya, makukuhat makukuha niya ang gusto niyang sagot but not this time.

"Wala na ha. Jusko naman Maya. Limang taon na din and hindi naman siya ang nagiisang lalaki sa mundo noh. Dami kaya sa Japan" sagot ko agad dito pero tinignan lang ako nito nang mataman.

Here she is again, parang dinadissect ang pagkatao ko kung makatingin. Ganito ang hirap pag matagal mo ng kasama ang isang tao, makakabisado nila ang tiny bits ng inyong personality and pagsisinungaling ang isa sa mga bagay na mahirap gawin.

"You better be sure Kenneth,kilala kita ha. Kilalang kilala and nakakaamoy din ako pag sobrang defensive ng tao. By the way how was your work and your new office? Have you gained new friends there?" Pag-iiba nito ng topic kaya agad naman akong nakahinga nang maluwag.

Yes , last week ako formally nagstart sa Manila office ng magazine na pinagtatrabahuhan ako and its fine. Approachable ang mga tao idagdag pa na flexitime ang sched ko allowing me to spend time writing anywhere I want.

"Well everything's fine. Maganda ang office and mabait ang immediate boss ko." Sagot ko dito

"Good to know Kenneth atleast hindi ka mabobore dito sa Pilipinas and mas makakasiguro ako na hindi ka na naman basta-bastang mawawala." Ani nito sabay irap sa akin.

Tanggap daw niya pero tampururot pa rin, same old Maya. Nagpatuloy kami sa pagkukwentuhan while Maya is busy baking nang biglang dumating si Janice.

"Why are you here? Hindi ka invited dito Janice. Uwi ka!" Bungad ni Maya

"Wow ha, napaka-warm mo. Hi Kenny" sagot nito kay Maya habang binebeso ako kaya mas natawa ako.

Kenny amputek?

"Mukhang sakto ang timing ko ha may cake. Alam mo Maya infairness noh,masarap ka mag-bake, pumayag ka na kasing maging panadero ko ,tangina neto eh,suswelduhan naman kita e 250 per day hahahaha" pangaasar ni Janice sa kanya habang tumatabi sa akin.

"Payag ako pero mukha mo muna ilaagay ko sa oven" ani ni Maya habang busy kakacheck sa binebake niya.

You know what I can now see Maya's maturity. Yes her humor is still there pero yung kick ng maturity sa katawan niya ay makikita na din and I cant help but be proud. Yung feeling na alam na alam mong kayang-kaya na niyang maghandle ng bigger responsbilities..and now as a wife.