Mantık insanı A noktasından B noktasına götürür. Hayal gücü ise her yere...
Hayaller insanı öylesine motive eder ki, belli bir süre sonunda siz hayalin peşini bıraksanız da hayaller sizin peşinizi bırakmaz.
Zaten bizi hayata bağlayan birazda gerçekl...
Sabah zilinin çalmasıyla uyandım, bu hafta artık tempo iyice artacaktı. Sınav senesi olduğu için zorlanacağımızı ilk haftadan göstermişlerdi bile.Boyumuzun ölçüsünü alacaktık.
Kombin hazırlamayı yine unuttuğum için rutin işlerimi hallettikten sonra dolabın önüne geçtim ve bakınmaya başladım. Yeni aldığım ayakkabılardan birini kullanmak istediğim için ona uygun bir kombin hazırladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu gün basit bir şeyler giyinmek istemiştim, mesela okula giden masum, tatlı bir kız çocuğu gibi. Böyle sade ve şık kombinler her zaman hoşuma gitmiştir.
Üzerime beyaz yakaları bulunan yarım kollu, kollarında siyah ikişer şerit bulunan salaş beyaz t-shirtü giydim.
Altıma ise diz üstü lacivert hafif pileli eteğimi giyip t-shirtü içine soktum. Ayakkabı olarak da Adidas Superstarı kullandım. Ee yeni almıştım tabi. Bileğime de gümüş renginde bir bileklik taktım. Bileklik bana anneannemin hediyesiydi. Çanta olarak da lacivert okul çantamı taktım. Malum bugün okulda bayağı bir ders işlenecekti.
Aynanın karşısına geçip 'Allah neler yaratmış, maşallah tütütütü, Allahım nazarlardan esirgesin gül gibi kızım ya' diye yalandan egolanırken birden kapı açıldı ve annem odaya daldı. Kapıdan beni dinlemiş ve dayanamamış olacak ki, benim söylenmelerime kahkahayla cevap verdi. Ben de gülmeye başladım, canım annem ve minnoş kardeşim. Birlikte yaklaşık 3 dk boyunca güldük. O güldükçe ben güldüm, ben güldükçe o güldü. Bildiğin krize girmiştik. Bu özellik bana annemden geçmişti. Birini gülerken görünce gülmemin şiddeti artardı ve bu bir döngüye dönüşürdü.
***Okula giderken Caner'in ağzından***
Prenses gibiydi yine, ama ondan utanıyordum, söylediğim 'duygularımla oynuyorsun' fısıltısını duymuş muydu acaba? Duysa söylerdi, sanırım. Belki de duymamazlıktan geliyordu. Biriciğin ne yapacağını kestirmek bazen çok zor oluyordu. Duysa da artık elimden bir şey gelmezdi. Onun tutumuna bağlı hareket edecektim. Hakkımda hayırlısı olsun ne diyeyim.
Bir de Yiğit mevzusu vardı. Bk, Berkay yetmemişti başıma Yiğit çıkmıştı şimdide.Bi o eksikti doğrusu.
İnanıyordum, hiç kimse Biriciği benim kadar sevemezdi. Kendimi bildim bileli ona aşıktım ve o da bana aşıktı bir zamanlar...
İyi ki Biricik çocukluğunu hatırlamıyor dediğim nadir anlardandı, çünkü Biricik bu çocuğu üzmemek için her şeyi yapardı. Seven insanı kırmak nedir bilmezdi o. Böyle de pamuk kalpliydi işte benim portakalım. Ama kırmalıydı birimizi seçmeliydi ya da hiçbirimizi seçmeyecekti. Onun seçimlerine ve kalbine güveniyordum. Benim sevgimi hissedecekti, ve beni seçecekti.
