Mantık insanı A noktasından B noktasına götürür. Hayal gücü ise her yere...
Hayaller insanı öylesine motive eder ki, belli bir süre sonunda siz hayalin peşini bıraksanız da hayaller sizin peşinizi bırakmaz.
Zaten bizi hayata bağlayan birazda gerçekl...
Sonra bir gün herkes sevdiğine kavuşacak dediler, Başladık ölümü beklemeye...
Multi-Biricik
"Biricik hanım hadi kalkın, okula geç kalacaksınız."diyen yardımcı ablanın sesiyle doğruldum. Zili duymamış mıydım? Ahh nolamaz...
Hızlı bir şekilde tuvalete koştum, günlük işlerimi hızlıca halledip çıktım.
Ne? Kombinim hazır değil miydi? Dolabımın kapağını açıp spor bir kombin yaptım ve hızlıca giydim. Baya hızlı olmuştu, saçlarım birbirine girmişti.
Üzerime gri uzun kollu ince bir sweat, altıma kot bir şot ve belime bağladığımsiyah hırkayla iyi görünüyordum. Dağılan saçlarımı da düzelttim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltı için aşağı indiğimde zamanımın kalmadığını farkedip ekmek arası bir şeyler aldım. Arabaya doğru koştuğumu gören Caner gülmeye başladı. Hadi ama o kadar da komik değildim.
Arabaya bindim, günaydınlaştıktan ve biraz soluklandıktan sonra,
"Caner kuzum, dün benle hiç konuşmadın, küstün mü?"diye sordum dudaklarımı büzerek. Buna dayanamazdı. En etkili yöntemlerimden biriydi.
"Yok Biriciğim, Yiğite sinir oldum biraz, sen de onunla takılınca..."dedi, devam edemedi.
Şoförümüz Tuncer abi de arabaya bindi ve başladık yolculuğa. Ben gene kulaklıklarımı takıp en sevdiğim şarkılardan birini dinlemeye hazırlanırken Caner,
"O güzel kokunu sürünmeyi unuttun mu?"dei beni zayıf noktamdan vurarak
"Aa evet, bu gün geç kaldığım için süremedim. Yoksa kötü mü kokuyorum?"dedi merak edercesine
"Hayır hayır sen her zaman güzel kokuyorsun ve özel"güldüm. İltifat almayı seviyordum, kim sevmezdi ki?
"Teşekkür ederim" dedim nazikçe.
En sevdiğim şarkıyı dinleyip hayal kurmaya başlayacaktım ki Tuncer abi -Şoför- ani bir fren yaptı kemerimi takmayı unuttuğum için öne doğru sarsılmayı beklemiştim ama Caner benim vücuduma kendini sarmış ve beni tutmuştu. Kahramanım olmuştu bir nevi.
"Tuncer abi n'oldu?"dedim korkuyla. Sesim titremişti.
"Kusura bakmayın çocuklar biraz ani oldu."dedi ve soluklandı "Önüme bi kedi fırladı da ona çarpmamak için frene bastım."
