Sabah alarmın sesiyle yataktan bir hışımla zıpladığımda saatin çok geç olduğunu fark ettim.Koşarak üstüme bir şeyler giydim.Artık iş kadınıydım.Nasıl böylesine önemli işi unutabilirdim? İlk günden kovulmak istiyordum sanırım.
Evden acele bir şekilde çıktım ve markete en azından atıştırmalık alırım umuduyla gittim.Market bomboştu etrafta kimseyi göremiyordum.Bunu şimdilik umursamadan raflara doğru ilerledim.Çabuk olmalıydım.
Raftan 1 bisküvi ve 2 çikolata kaptım.Tam Hızlı hızlı ilerlemeye çalışırken bir de yere kapaklandım.Sakarlıklarım yine peşimi bırakmıyordu.
MÜTHİŞ Yerden kalkmaya çalışırken bir kere daha düştüm.BU GÜN NE GÜZEL BİR GÜN BÖYLE!!!!
Birinin bana elini uzatmasıyla kişinin yüzüne bakmadan elini tutup kalktım.Önünde eğilip teşekkür ettikten sonra koşarak kasiyerin yanına gittim.Her şeyi alıp parasını ödedikten sonra koşturarak şirkete vardım.
Tam zamanında gelmiştim.Çok şükür. Derin bir nefes aldım ve yeni odama geçip oturdum.
Ah!
Böyle bir salak olamam herhalde.Kalem kağıt bile getirmemiştim.Evdeki işime yarayacak olan kutuyu almayı unutmuştum.🤦🏼♀️
Kapımın birden açılmasıyla irkildim.Ses tonumu ayarlamak için birkaç ses çıkardım ve nazikçe gelmesini söyledim.Elinde bir kutuyla tanımadığım bir insan içeri girmişti."Bu size gelmiş Bayan Song Yun"Meraklı bir şekilde adama baktım.Hemen sorumu yönelttim.
"Kimden gelmiş?" Kutunun üzerindeki yazan yazıları biraz inceledi ve bana omuzları kaldırıp indirerek "Bilemiyorum"dedi sonra Kutuyu masamın üzerine bıraktı.Ona teşekkür ettikten sonra odamdan çıktı.Kutuyu merakla elime alıp açtım.İçinde ne olabilirdi?
İnanmıyorum! Burada bir sürü işte kullanabileceğim malzeme var.Resmen bunların gönderenin kim olduğunu düşünmeyi bırakıp kutunun içindekilerle büyülenmiştim.Kırtasiye malzemeleri her zaman hoşuma gitmiştir.
Şu an bunları kullanmaktan başka yapacak bir şeyim yoktu zaten bu yüzden kutunun içerisindeki her şeyi çıkarttım ve masama yerleştirdim.Artık çalışmalıydım öyle değil mi?
...
Aradan 1 yada 2 saat geçmişti ama ben gerçekten çok yorulmuştum.Bu kadar yorulabileceğimi düşünmemiştim.
Eve doğru yolumu tutmuşken birinin arkamdan hızlıca koşup yanıma geldiğini hissettim.Arkamı döndüğümde biri önümde durdu.Takım elbiseliydi ve Nefes nefese kalmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece ona bakıyordum. "Huh~ ço~k yoru~l oh~ neyse" Ona gülmeye başladım.Bana tuhafça bakarken yaptığımın ayıp olduğunu farkedip sustum.Kendimi tutmam biraz zor gözüküyordu ama başardım. Utanarak "Özür dilerim" dedim. Soluklanabilen adam bana elindeki telefonu uzattı.
"Bunu unutmuşsun" Awww bu benim telefonum.Nasıl bu gün bu kadar aptal olabilirim.Çok şükür ki o bulmuştu. "Teşekkür ederim bay eee baaaay-" Sözümü tamamlayan o olmuştu. "Taehyung" gülümsedim."Bay Taehyung"
Bana gülümsedi.Aynı şirkette olmalıyız.İyi birine benziyor.Tam önüme dönüp ilerleyecektim ki. "Rica etsem evinize kadar eşlik edebilir miyim?"
Sorusunu yöneltince Bu güzel soruya hayır diyemedim."Memnuniyetle"Taehyung Bey beni evime kadar bıraktı ve ona tekrar telefon için teşekkür ettikten sonra gitti.
Eve girer girmez kendimi yatağa bıraktım.Aslında şu an kutuyu biraz daha araştırmam gerekiyor ama çok yorgunum.
