MELODY /JK

8 < NEYİ HYUNG? > 8

( Düzenlendi ✅ )

Birkaç gün önce J-Hope'un doğum günüydü.
HAPPY BİRTHDAY J-HOPE

İzlediğim şeyle olduğum yerimde dona kaldım.Öylece perdeye bakıyordum. Nasıl yani? Kaç gündür deliyim diye karşıma çıkan kişiler bunlar mıydı?

Bunlar ne yapmaya çalışıyordu? Beni deli yerine koymak mı? Yoksa öldürmek mi?

Yerimden kalktığım gibi girdiğim odanın çıkış kapısını araladım ve biraz ilerimdeki bir kız ve yedi erkeği dinlemeye başladım.

"Yah! Nuna bize bunu baştan söyleyebilirdin.Bunu kabul etmiyorum.Grubumuza yeni bir kişi girmesini istemiyorum.Özellikle bu kişinin kız olmasını hiç istemiyorum." Unnie sinirle zıpladı. "Jeon Jungkook biz bunu istiyoruz mu zannediyorsun.Hiçbirimiz istemiyoruz ama buna mecbursunuz."

Karşısındaki adını Jeon Jungkook dediği kişi daha da sinirlendi ve bağırmaya başladı. "O ZAMAN BEN AYRILIRIM!!" Arkasından gelen Kim Namjoon adı olan kişi Jungkook'un yanına geldi ve koluna sinirle tutup kendine çevirdi."JEON JUNGKOOK! Kendine gel ne saçmalıyorsun sen? Biz buraya kadar beraber geldik şimdi pes mi edeceksin? Senden bunu hiç beklemezdim."

Jungkook kendini sakinleştirmeye çalışır gibi gözlerini yere devirdi ve yumruğunu sıkmaya başladı."Hyung pes etmek istemiyorum.Ama o kızı da istemiyorum."Benden bahsetiyorlardı değil mi?Beni grupta istemiyorlardı.Ama ben grupta değildim zaten Nasıl?

"Jungkook biz istiyoruz mu zannediyorsun? Onca erkeğin içerisinde tek kız.Eminim bizim rahatsız olduğumuz kadar o da olucak.Ama lütfen senin bütün hyunglarınla yalvarıyorum tatsızlık çıkarma." Arkadan gelen Kim Taehyung adlı olan kişi bana telefonumu getiren.Jungkook'un yanına gitti.

"Tamam Jungkook hadi içeri gidelim sakinleş." Jungkook Taehyung ile giderken bende geri kalanın yanına gittim."Ne grubundan bahsediyorsunuz?" Unnie bana dönüp konuştu."Sen artık BTS grubundasın tatlım ama ilk önce kağıt imzalaman gerek"

"Bunu istediğimi kim söyledi?" Sinirle çıkışmıştım ama bu çıkışmamın arkasında durucaktım."Baban!"
Babam? "Babam mı?" Ne oluyor burada?"Evet. baban bizim müdürümüzle yıllar önce bir antlaşma yapmış.Annen seni doğurmadan önce baban müdürün hayatını büyük birşeyden kurtarmış ve babana borçlu kalmamak için seni eğitme ve bir gruba girmen için bu sözü vermişler.Sana saçma geldiğini biliyorum ama bizim suçumuz değil.Onlara kızma bize kızma çünkü olayla hiç bir alakamız yok. Bizde mağduruz."

Gerçekten çok saçmaydı. Mühtişem olmasa bile hayatım devam ederken nereden çıktı bu şarkıcı işi. Baba naptın sen? Bunu kabullenmek istemiyorum.Ama Sanırım buna mecburum. Ferahlamak adına derin bir nefes verdim. "Pekala babam benim için ne uygun gördüyse o olucak"

Birden fikrimin değişmesine şaşırsalar da.Fikrimi değiştirmemem için sustular.Şu Jungkook'u sanırım görmeliyim. "Jungkook eee o nerde?" Unnie eliyle bir yeri işaret etti."Kolidorun sonunda sağdaki kapı" Hızla yanlarından ayrıldım ve kolidorun sonunda sağdaki kapıya ulaştım.

Kapıyı araladım ve içeri baktım.Sinirden çıldırmış bir Jungkook vardı.Kapıyı tıklattım.'gel' demelerine izin vermeden içeri girdim. "Konuşabilir miyiz?"Bir sen ayağa kalkıp "Benimle konuşma" Diye bağırmasıyla yerimden zıpladım. Taehyung da Jungkook'un kolunu tutmuş onu durdurmaya çalışıyordu.

"Jungkook tamam kızın bir suçu yok.Onun istediği birşey değil işte. Senin başına geldiğini düşünsene empati kur." Jungkook derin bir nefes aldı.Mırıldanmaya başladı. "Sakin olmalıyım.Sakin olmalıyım!SAKİN OLAMIYORUM"

Birden yerinde zıplamamla kendimi yerde buldum.Şaşırmış mıydım? Evet şaşırmıştım ve karşımda duran iki adam da şaşırmıştı.Deli gibi ağlıyordum çünkü.Neden birden böyle olduğuna anlam verememiştim.Ağlaya ağlaya söylenmeye başladım."Ben ister miydim böyle olmasını? Babam yapmış işte napıyım?" Bağırmaya devam ederken havalanmaya başladım.

"Hı! Napıyorsun?" Arkamdan birinin beni kucağında taşımasıyla kişinin suratına bakarak bunun Jimin olduğunu anladım.Beni neden taşıyordu? Daha çok ağlayarak bağırmaya başladım.

"Bırak beniiiii!" Jimin'in bırakmasıyla popo üstü yere düştüm.Ah! Bunlar neden böyle cidden.Ah! Popom! Arkadan Nomjoon'un konuşmasına rağmen hala ağlıyordum.

"Ya Jimin kız öyle bırakılır mı? Şeyi acıdı işte" Utanarak söylüyordu.Tuhaf olanı ise Jimin gayeet normal bir şekilde cevap verdi. "Neyi hyung?" Jimin bunu inadına mı soruyor.

"Şeyi işte"Jimin hala tekrar ediyordu. "Neyi hyung?" "Şeyi işte ya" Diğerleri yavaş yavaş kıpırdanmaya başladı"Neyi ya hyung?"

"Götü be götü"Arkadan Suga'nın sesini duymam ve bunu söyleyişiyle beraber hem popomun halini düşünürken hemde gülüyordum.Anlık ruh değişimlerim vardır.Buna alışın.

Herkes birden kahkahamın artmasıyla bana tuhafça bakmaya başladı.Normal tabi.Az önce ağlayan ben şimdi kahkaha atıyordum.Ve bir yandan ağlar gibi göz yaşlarım akıyordu.Artık ne yaptığımı ben de şaşırmıştım.

J-Hope beni yavaşça yerden kaldırdı ona kısaca 'teşekkürler' dedim.Unnie'ye dönüp göz yaşlarımı sildim."Şimdi ne yapmam gerekiyor?" Unnie derin bir nefes aldı. "Evine git ve eşyalarını topla artık 7 erkekle kalıcaksın"

7 erkeğe doğru baktım.Üzgün bir şekilde Unnie'ye döndüm."Pekala siz ne derseniz o olur." Olmasaydı keşke.