MELODY /JK

9 < BUGÜN BERBAT BİR GÜN OKEY?> 9

( Düzenlendi ✅ )

Eve gidip eşyalarımı toparlamıştım.Buradan gideceğime üzülmüştüm.Hatta şurda oturup ağlayabilirim.Çünkü bu evi çok seviyordum.Yeni eve nasıl alışıcam bilmiyorum.Gittiğim yerde 7 erkekle yaşıycam bu yüzden çok korkuyorum.Belki kalıcağım odada yalnız kalırım.Belki de aww bir erkekle bu çok utanç verici ve iğrenç.

Cebimden evin anahtarını çıkardım.elimdeki son iki bavulumu da alarak çıkış kapısına ilerledim.Kapıyı kapatmadan önce bir evime yani eski hayatıma baktım.Sonra kafamı çevirdim ve beni bekleyen siyah arabaya yani geleceğime baktım.

Evet belki şarkıcı bir star olmak çok güzel birşey olabilir.Ama bu benim karşıma böyle çıkmamalıydı.Başka türlü olsa daha iyi olurdu.Canım yanıyordu.Grup kız grubu olsa daha iyi olurdu ama bu bir ERKEK GRUBU.Hep keşkelerle gidiyor bu

Evimin kapısını artık bir daha açmamak üzere kapadım.Elimdeki bavullarla siyah arabaya bindim.Kapıyı tam kapatıcakken son kez evime baktım.Sahi ya o artık benim evim değil.

Kapı kapandı.İlerliyordum bilmediğim bir yere.Öylece bomboş.Artık ne yapacığım ne edeceğimi bilmiyordum.Geçmişim bu kadardı.Bitmişti.

ARTIK SIRA GELECEKTE

...

Kalacağım yere vardığımda cidden uykum gelmişti.Kendimi uyumamak için zor tutuyordum. Arabadan yavaşça indim.Bavullarım içeri doğru taşınmaya başladığında dün gördüğüm unnie yanıma geldi.

"Yeni evine hoşgeldin Song Yun" Ona hafifçe gülümsemeye çalıştım."Hoşbuldum" Bana koca bir gülümseme sundu.Ve birşeyi söylemeyi unutmuş gibi bana baktı."Ah! Kapının önünde dikilmeyelim en iyisi. Etrafta çok seaseng var bizi görebilirler."

Kolumu tutup beni içeri sürükledi.İçeri girdiğimde evle büyülendim.Ev iki katlıydı.İçeri girmemizle bizi sol tarafta askılıklar karşılıyor ve ilerlediğimizde karşımıza merdivenler,salon ve portre ile süslenmiş duvar yanında da kapı.

Eve büyülenmiş ağzım istemsizce 'WOAH, teabaaaaak'(teabak'ın yazılışını bilmiyorum bilen varsa yoruma yazabilir mi?)diyordu.

Salonun koltuklarına oturmuş 7 kişiyi görmemle yüzümü astım.Ev güzeldi ama bunlar değil.Menejer Unnie'ye bakmamla konuşmaya başladı.

"Evet.Song Yun burası artık senin de evin.Bu 7 kişiyle burada yaşıyacaksın" Suratımı daha da asıp bakışlarımı yere çevirdim.Menejer Unnie konuşmasına söylemesini istemediğim şeyi söyleyerek devam etti.

"Artık oda paylaşımlarını liderimize bırakıyorum.Tamam mı Namjoon?" Namjoon ona okey diyerek cevap verdi.Menejer bu cevaba sevindi ve gülerek evden ayrıldı.Ben mi? Ben öylece ayakta dikiliyor ve onlara bakıyorum.Onlarda bana.

Bakışmamız böyle sürerken içimizden biri sonunda konuşmuştu. "O zaman Song Yun sen şöyle otur ve ilk önce kalacağın odayı belirleyelim." Jin'e başımı onaylar gibi salladım. "Nasıl karar verilecek peki buna?" Jhope'un dediğine karşın Suga ciddi bir şekilde"Tek boş oda Jungkook'un onun yanında kalsın.Diğer herkes ikili kalıyo odalarda zaten"dedi. Şimdi çattım.Beni sevmeyen biriyle aynı odada kalmak benim bilmediğim garip alışkanlıklarım olabilir ama.Offf

Herkes onaylar mırıltılar çıkarmaya başlayınca Jungkook itiraz etti. "Hayır! Odamda bir kız olmasını istemiyorum.Suga hyungla kalırım daha iyi" Suga hiç istifini bozmasan sakin gibi ama sert bir tonla "Jungkook kaşınıyon ama" Jungkook kaşlarını daha da çattı.Sinirlenmişti.

"Jungkook zorluk çıkarma kız seninle kalıcak konu kapandı." Namjoon'un söylediğine karşılık sesini çıkarmayan Jungkook'a şaşırmıştım.Bağırır diye düşünüyordum. Benim fikrimi soran olamamıştı.Zaten hayır diyemezdin.O yüzden sesimi çıkarmadım.

"O zaman Song Yun'a odanı göster Jungkook" dedi Jin ve Jungkook sesini çıkarmadan merdivene yöneldi.İlerlerken durdu ve arkasını dönüp bana baktı."Gelmiyor musun?" Hızla ayağa kalktım. "Ah geliyorum" Aptal ben. Ve Jungkook'u takip ettim

BUGÜN BERBAT BİR GÜN OKEY?