⚪⚫⚪Dün hayatımda ilk defa birinin teklifini reddetmiştim.
İlk defa kendi irademi kullanarak bir şeyi gerçekleştirip gerçekleştirmemeye karar vermiştim ve bu mükemmel bir histi.
Ellerimi soktuğum ceplerim bile artık yavaş yavaş donmaya başlamıştı.
Aralık ayındaydık bundan emindim ama hangi günde olduğumuzu bilemiyordum.
Vücut ısım yükselsin ve üşümeyeyim diye saatlerdir yürüyordum.
Kaçarken hiçbir şey düşünmemiştim; nasıl yaşayacağımı, ne yiyip ne içeceğimi hiç bir şeyi hesap etmemiştim ve bu bana pahalıya mâl olmuştu.
Şu an ölesiye üşüyordum ve param yoktu fakat gariptir ki daha mutluydum.Özgürlük insanların yaşaması için en çok ihtiyaçları olan şeydi, buna da dışarıda geçirdiğim vakitlerde karar vermiştim.
Ne kadar zor olursa olsun özgür olmak her zaman bir yere kapatılmaktan daha iyiydi.
Üstelik güneş tenime bir engel olmadan vuruyordu, kışın bile hava bu kadar soğukken güneş olması beni mutlu etmişti.
“Düşünmeye devam etmelisin Donghyuck.” dedim önümdeki taşı tekmelerken “Bu sayede yaşayabilirsin.”
Şu anda bu sokakta sürekli döne dolaşa yürümek yerine sarı mimozamla beraber oturup onu inceleyebilirdim.
Bu hoş olurdu.
Sinirlenerek yere çöktüm ve kafenin önüne oturdum.
Sinirlenmek ilk defa tattığım bir duygu değildi diğer bir çok hislerimin aksine. Hayatımın çoğunu bile değil hepsini sinirlenerek geçirmiştim.
Aklım karmakarışıkken bir önüme düşen bozuk paraya bir de hızla yürüyen kadına baktım.
“Hanımefendi,paranızı düşürdünüz!” Kadın beni umursamadan ilerleyince hemen peşinden koştum. Çok değerli bir miktar değildi ama paranın çok önemli olduğunu anlayabilmiştim.
Yanına vardığımda çekinmemesi adına temastan kaçınarak önünde durdum ve soluklanmadan önce parayı ona uzattım.
“Paranız.” derken nefesim kesildiğinde daha derin bir nefes aldım “Düşürmüşsünüz.”
“Düşürmedim.” dediğinde dikkatle ona baktım başkası mı düşürmüştü “Özür dilerim,dilenci sanmıştım.”
Parayı almadan gittiğinde aklımda bir kaç soru kalmıştı.
Parayı neden almamıştı? Benden neden özür dilemişti ve en önemlisi dilenci ne demekti?
Olduğum yerde dikilirken parayı avcumun içinde sıktım ve kafamı yukarı kaldırdım,yağmur yağacaktı.
Kaldırdığım kafamdan dolayı açıkta kalan yüzümün güzel gözükmediğine emindim,iki gündür duş alamamıştım çünkü gidebileceğim bir yer yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
how to train your donghyuck | markhyuck
Fanfiction"Ona birinin yardım etmesi gerekiyordu ve şüphe yok ki ihtiyacı olan yardım Mark Lee tarafından gelecekti." #1jaehyun #1doyoung #1donghyuck #1taeyong #1renjun #1taeil #1jaemin #1johnny #1winwin #1jeno #2nctu #2nct127 #3nct