Kabanata 6.
Sa pagiging busy di ko namamalayan na malapit ng matapos ang taon. At ilang buwan na lang gra-graduate na kami.
I've been juggling between internship and school, lalo na pinag hahandaan namin ang thesis.
Talks about time management, minsan nag half day kami sa work para lang habulin ang pag susulit namin. Naranasan ko na rin pumasok sa trabaho o eskuwela na walang tulog. But I know sa huli its all worth it. Kapalit ng sakripisyo at puyat ko ay diploma.
Time din ang isa sa mga pinipilit namin pag labanan ni Alden. Parehas kaming naging busy, nung una pa lang naiintindihan ko siya. Pero habang tumatagal mahirap pala makipag kumpentesya sa oras.
Time is one of the ingredients of relationship. Pakiramdam kahit mag kausap kami o kahit sandali kaming nag kikita kulang pa rin iyon.
"Anong oras pala kayo mag kikita ni Alden?" Tanong ni Mau. Nasa canteen kami ngayon ng university. Wala kaming pasok sa work ngayon dahil exam week namin kaya buong linggo kami dito sa school.
"Sabi niya pagkatapos ng klase." Sagot ko sa kanila.
Tumawag kasi siya kagabi sa akin ag nag karuon kami ng usapan na kakain kami sa labas para mapunuan ang mga oras na nawala sa amin. It's been a awhile na lumabas kami ulit. Kaya excited rin ako.
"Good! You guys both need that." Sabi ni Freya. "Ang tagal niyo din hindi nag kita. Staka kailagan niyo din ng break for all of this." Dagdag niya.
I rested my arms to the table and smiled at her. "We all need a break. Hindi lang ako." Pag tatama ko. "Nakaka pagod kaya pag sabayin ang internship at pag aaral." Sabi ko sa kanila.
"Maine is right Freya." Pag sang ayon ni Mau. "Let's go out on Friday." Aniya sabay tingin sa amin dalawa ni Freya
"O kaya kahit quick getaway lang, tagaytay o kaya batangas. Total wala naman pasok sa sabado at linggo." Suggestion.
Parang nag liwanag ang akin mga ngiti dahil sa kanyang ideya. Napatingin ako kay Freya na maganda din ang ngiti mukhang sangayon din siya sa ideya ni Mau.
Napag kasunduan namin tatlo na mag batangas na lang mag punta. I loved beached, the sound of waves makes me relax. Napag usapan din namin na yayain sila Alden at mga kaibigan niya.
Bago kami mag hiwa-hiwalay apat napag desisyunan namin na umalis ng sabado ng madaling araw. Excited kaming tatlo sa sandaling bakasyon na iyon. And I can't wait to tell Alden ang tungkol sa Plano.
Kaya naman nung dumating ang oras na susunduin niya ako, agad akong nag madaling nag punta sa gate ng university para hintayin siya. Alas singko ang huling klase ko at ang usapan namin na mag kita ng alas singko imedya.
Maaga ako ng trenta minuto kaya inaliw ko na lang ang akin sarili sa pag babasa. Natigil lang ako ng tumunog ang akin cellphone. Agad ko itong kinuwa at bumungad kagad ang pangalan ng kapatid ni Alden.
Riza:
Ate Maine, kasama mo ba si kuya?
Walang akin langan akong nag tipa ng sagot sa kanya.
Ako:
Hindi pa. Mag kikita kami ngayon bakit?
Agad ko pinindot ang send button at wala pang ilang minuto mabilis pumasok ang sagot niya sa akin.
Riza:
Di ko kasi siya makontak kanina pa, sabi niya susunduin niya ako kanina pero until now wala pa rin.
Nag taka ako sa kanyang sagot. Alden didn't tell me na may usapan sila ng kapatid niya ngayon. Bago ko siya replayan, dinial ko muna ang numero ni Alden.
Munit na bigo ako dahil dumi diretso sa voicemail niya ang tawag ko. Kaya agad ko siyang tinext, baka kasi nakalimutan niya lang ang usapan nilang magkapatid.
Ako:
Babe, nag text si Riza sa akin, di ka daw niya makontak may usapan daw kayo ngayon.
Agad kong pinindot ang send button staka nag tipa ng sagot kay Riza.
Ako:
Di niya sinasagot ang tawag ko, pero tinext ko na siya. Baka nakalimutan niya lang. Nasaan ka ba?
Habang nag hihintay ng sagot sa kanilang dalawa, hindi ko maiwasan mag aalala, hindi ito ang unang pag kakataon na hindi siya nakaka sipot sa lakad namin o ng kapatid niya. Pero lagi naman siya nag aabiso sa amin. Ngayon lang nangyari na to. Baka naman masyadong busy. Kanina kasi after niya kumuwa ng exam agad siyang umalis para dumiretso sa opisina.
Naptingin ako sa akin cellphone ng tumunog nito at pangalan ni Riza ang nakita ko. Bigo ko tong binasa.
Riza:
Nasa makati po, pero nag pasundo na po ako Daddy. Salamat ate.
Ako:
Sabihan na lang kita kung nag replay na kuya mo sa akin. Mag ingat ka.
Sagot ko sa kanya staka muling ibinalik ang cellphone sa bag.
Dahil sa pag iisip di ko namamalayan na lagpas alas singko imedya na. Ang pag aalala na naramdama kanina ay lalong nadagdagan. Lalo na't wala akong natatanggap na sagot sa kanya sa akin mga tawag at text.
Where the he'll he is!
Minsan na lang kami mag kita at mukhang hindi pa matutuloy, alas sais na at kulay kahel na ang kalangitan na naisipan kong umalis, papara na Sana ako ng taxi ng biglang may pamilyan na kotse na tumigil sa akin harapan. Nawala ang takot at kaba na akin nararamdaman ng bumaba ang bintanan ng kotse at nakita ko ang kanyang pagod na ngiti. Munit ang inis dahil sa pag hindi niya pag sagot sa akin tawag at pag aalala na idinulot hindi nawala.
"Get in babe." Aniya.
Padabog kong binuksan ang pinto ng front seat para makapasok. Kung paano ko to binuksan ganun ko din ito sinara. I fixed my seatbelt na hindi siya pinapansin.
"I'm sorry." Maamo niyang tomo. "Nagkaruon kasi ng biglaan ng meeting department head namin at naiwan ko yung cellphone ko sa bag." Dagdag niya.
Napitingin ako sa kanya at nakita ko ang pagod niyang Mata. He looked sincered.
"Nakalimutan mong sunduin si Riza." Sabi ko sa kanya.
Pagod siyang bumuntong hininga. "I called her already. Biglaan kasi yung meeting, pag dating ko sa opisina kanina pina diretso na ako ng conference room, kaya sa pag mamadali ko ibinaba ko na Lang yung bag ko at di na nakuwa yung cellphone. Tapos ang tagal pa natapos ng meeting." Paliwanag niya.
Tumango ako sa kanya at tinanggap ang kanyang paliwanag. Wala din naman magagawa ang galit at pag tatampo ko. Ngayon na lang kami magkakasama tapos mag aaway at mag tatampo pa ako.
Ganun naman talaga. May mga bagay na hindi natin inaasahan na mangyayare, ika nga expect the expected things. Mahirap naman kalabanin ang mga bagay at oras na biglaan.
