Kabanata 5.
Ang pinag halos selos, sakit at pagkakapahiya ang nag tulak sa akin sa pag lalakad. Ilang beses akong tinawag ni Alden na nasa akin likuran.
"Maine!" Sigaw niya munit di ko siya pinansin.
Nang nakalabas na ako ng bar, para akong string na napabalik sa kanyang bisig.
"Ano ba Alden!" Sigaw ko sa kanya, sabay hampas sa kanyang dibdib. "Leave me alone! Uuwi na ako! Bumalik kana sa babaeng mukhang hipon na yun!" Galit kong sigaw.
Hinuli niya ang akin mga kamay para pigilan ako sa pag hamoas sa kanyang dibdib.
Alam ko wala siyang kasalanan, but I'm blinded by my jelousy and anger.
"Bakit ako babalik sa kanya?" Mahinahon niyang tanong. "Tinulungan ko lang siya dahil lasing siya." Dagdag niya.
Peke akong tumawa. "You actually believe her na lasing siya?!" Di makapaniwalang bulalas sa kanya. "Baka ikaw ang lasing sa inyong dalawa? O gusto mo lang na nilalandi ka niya?" Akusa ko sa kanya. "Nagustuhan mo ba mga hawak niya sayo?" Mapait kong sabi.
"Anong pinag sasabi mo Maine? Tinutulungan ko lang yung Tao, she's drunk alangan naman iwan ko siya dun?" May pag titimpi sa kanyang tono.
Ang kaninang pananaw at paniniwala na tinutulungan niya lang yung maharot na babaeng yun ay biglang nag laho.
It's true then. Kapag kinain ng selos at sakit walang maidudulot na maganda ito sayo. It's clouds your judgement.
Tumayo ako ng matuwid at marahas pinunasan ang akin luha, bago siya iniwan ng tuluyan.
Pag karating sa labas agad siyang sinlubong ng valet at inabot ang kanyang susi. Handa na sana akong pumara ng taxi munit agad niyang nahawakan ang palapulsuhan ko at marahan akong kinaladkad pasakay sa kanyang itim na SUV.
"Let me go Alden!" Sigaw ko habang nag pupumiglas sa pag kakahawak niya.
Munit hindi man lang siya na tinag. His iron hand hold me tight para di ako maka kawala sa kanya.
"Kaya kong umuwi na mag isa! Balikan muna lang yung babae mo at ipag patuloy mo yung naantala niyang pag hahalikan!" Sigaw ko.
Matalim niya akong tinignan. Ang kanyang malalim na mga mata ay parang bubuga ng apoy.
Imbis na sagutin niya ako binuksan niya ang pintuan ng front seat. "Get in.. " Mariin niyang sabi.
Gusto ko pa sana tumutol munit, nakakatakot na ang kanyang itsura. Ang kanyang makakapal na kilay ay salubong na, tila ba nag sasabi isa pang salita ko. Hindi na maganda ang mangyayare.
I know him. His not violent. Hindi siya na nanakit kapag nagagalit. In fact pasensosyo siya. Tahimik. Pero tama nga siguro mas nakakatakot magalit ang taong tahimik.
Kahit noon pa man, kapag ganyan na siya tumingin sa akin, tumatahimik na ako dahil alam ko na mauubos na ang pasencya na.
Tahimik akong pumasok sa loob. Agad niyang sinarado ito ng nakita niyang maayos na ang akin pag kakaupo bago siya umikot sa driver seat.
That night was one of the darkest night of our relationships. We often fight. May tampuhan kami pero mababaw lang at madaling maayos. But I guest. Kapag tumatagal at lumalalim ang inyong relasyon ganun din ang mga pag subog na darating sa inyo.
They said love is not all about kilig. Hindi puro saya lang. Love is a roller coaster of emotion. Love is like a wheel na umiikot, hindi laging nasa ibaba, may times din na dadaan kaya sa sakit at pag aaway. Hindi makulay ang pag mamahal kung puro kilig lang at saya. Hindi kumpleto ang pag mamahal kung walang tampuhan at pag aaway. Yan ang nag papasarap ng lutong pag ibig. Ang kukumpleto sa salitang pag ibig.
Nung having yun hindi muna niya ako hinatid sa bahay. We both decided na ayusin ang problema namin, kahit may parte sa akin na ayoko.
Padabog niyang sinirado ang pintuan ng driver seat. I looked at him. Mahigpit niyang hinawakan ang manibela at pumikit. Tila ba pinakakalma ang kanyang sarili.
Nang nakalma na siya, idinilat niya ang mga Mata at tinignan niya ako. Ang galit sa mga Mata ay nawala at napalitan ng sakit. Umiwas ako ng tingin. Itinuon ko ang akin mga Mata sa akin mga palad na akin pinag lalaruan.
"I don't like her." Mahina niyang sabi. "I don't like her kiss either. I even pushed her." Dagdag niya. "Alam kong nakita mo ang lahat. But you chose to believed the different." Ramdam ko ang sakit sa kanyang boses.
Nahihiya akong nag angat ng tingin sa kanya. I know it's my fault.
"Tinutulungan ko lang yung tao because she's drunk. Nothing more." He explained.
"But she's not drunk. Umaarte lang siya because she wants your attention. And guest what she succeeded." I fired to him.
"Pero sana di ka nag padalos dalos. Sana di mo na lang siya pinatulan az sinugod. Lasing man siya o hindi." Aniya. "Hindi ka dapat nagoa ka violente para sa walang ka kwenta kwentang bagay Maine." Iiling iling niyang sabi. Baka sa kanyang boses ag mukha ang pagiging disappointed sa akin ginawa.
I don't blame her. Pero kahit sino ang nasa position ko at nakitang hinalikan ng ibang babae ang boyfriend ko, baka hindi lang ganun gawin.
"Unbelievanble Alden." Nailing kong sabi. "Anong gusto mong gawin ko, panuoron ko lang siya sa panlalandi niya sayo?" Iritado kong tanong. "Hell no! Hindi kita sinundan at hinanap para magkaruon ng front row seat sa pag hahalikan niyo. Dont expect me na manahimik sa isang sulok ag umiyak habang pinapanuod ang boyfriend ko na hinahalikan at nilalandi ng maharot na babae." Biglang nabuhay ang namatay kong galit. "Yung mga ganun babae dapat sinasampulan. Ng magising sa katotohanan na hindi uubra ang pag lalandi niya sa iba. Gone those days na uso ang mga martyr na hahayaan na lang silang landiin ang boyfriend ng iba." Sabi ko.
Nakita ko ang pag sungaw ng ngiti sa kanyang labi. "Okay enough amazona." Nanatawa niyang sabi.
"I get you okay. I know your sentiments. Naiintindihan kita. I know your jealous and it's normal." Kinuwa niya ang akin isang kamay at dinala ito sa kanyang hita.
Napatingin ako sa kanyang ginawa.
Seryoso siyang nakatingin sa akin. Alam ko kung bakit maraming nag kakagusto sa kanya. He's to manly to his age. Kung tutuusin malako ang pinag bago ng kanyang pangagatawan. Nag karuon siya ng muscle. Paano ba naman bago siya pumasok sa trabaho dumadaan muna siya ng gym.
Dati medyo payat siya ngayon. His iron clad chest make other girls drool. Kung ako nga, kapag nasa bisig niya ako, ayoko na umalis dahil sa tigas nito. Isa rin sa parte ng katawan na gusto ko sa kanya. Ang namumutok niyang braso. Na kaya yatang bumuhat ng dalawang sakong bigas.
Nawala ang pag nanasa ko sa kanyang katawan ng bigla niyang hinaplos ng marahan ang akin kamay. "You told me to trust you, sana pag katiwalaan mo rin ako Babe." Kumuwala ang sakit sa kanyang boses. "Wag kang magpapadala sa selos mo, kasi walang magandang maidudulot yan sa atin. Trust me I know it's hard pero kailagan mong matutunan kontrolin ito." Aniya. "Kung sinabi mong pag katiwalaan kita dahil ako lang, pinang hawakan ko yun. Yun ang naging sandata ko para labanan ang pagiging seloso ko. It's hard but I trust you and your words." Ang kanyang salita ay humaplos sa akin puso, ang nag pabalik sa akin sa katinuan. Ang nagpabalik sa demonyo sa baul.
Tama siya. Ako ang nag sabi na kailagan namin mag tiwala sa isa't isa pero ako rin para ang sisira dito because of stupid jealousy.
"I'm sorry." Marahan kong sabi. "I trust you. Pero gaya nga ng sabi mo, mga mahaharot na babaeng umaaligid sayo na hindi ko kanyang pagkatiwalaan. Kahit lagyan data kita ng karatola na taken kana. Aalisin nila yun dahil malandi sila." Nakita ko siyang natawa sa hulo kong sinabi.
"Don't mind them babe. Hanggang tingin lang sila sa akin at sayo, dahil our heart and attention belongs to each other." Malambing niyang sabi bago hinalikan ang likod ng akin kamay.
Natapos namin ang Gabi sa isang restaurant sa bgc. Simula noon hindi na kami nag papadala sa selos.
We fight hindi dahil sa hindi pag kakaunawaan o selos. We chose to fight for our love to each other. To all temptation of jealousy.
