Kabanata 39.
Hinayaan ko siya sa gusto niya kung yun lang ang paraan para maging maayos kaming dalawa.
Ika nga nila, baby steps. Hindi naman ganun kadaling makuwa ang isang bagay, kailagan talagang pag hirapan.
Lalo na ang pag papatawad. May mga taong madaling mag patawad, pero may mga Tao din na matagal mag patawad. Depende pa sa naging kasalanan mo.
Sa akin mag hihintay ako kung kailan niya maibibigay sa akin yun, dahil ako mismo naranasan ko ang hirap ng pag papatawad sa sarili.
Sa nag daan mga araw at linggo nakikita ko naman na may pag babago sa pakikitungo niya sa akin.
May araw na malamig pa rin ang pakikitungo niya sa akin, munit may mga araw na maayos kami sa isa't isa.
We continued working to are project. Dahil kilala ko siya na masyadong matikoloso sa bawat detalye, kailagan ko talagang busisiin ang lahat.
Alam na rin ng team at mga kasamahan ko sa trabaho, even my boss na asawa ko si Alden. Siempre nagulat sila lalo na Mr. De Guzman.
"Are you sure, na okay lang sayo na maka trabaho ang asawa mo?" He asked. "Baka pinahihirapan ka niya. You know what I mean. Base sa history niyong dalawa." May halong pag aalala.
I sighed.
"Okay lang sa akin sir." Sagot ko sa kanya. "We both professional, we make sure na hindi makaka apekto sa project namin yung personal namkn problema." Hindi ko maiwasan mapangiti.
Mas naging civil kami sa trabaho, napag usapan kasi namin na isepara ang work sa personal namin issue. Kapag wala na kami sa trabahi we can talk about are issue.
Alam na rin ng pamilya ko ang sitwasyon namin ni Alden, hindi sila nakielam sa problema namin dalawa, dahil they're both know na kaya namin ito ayusin, and we both matured enough to handle kung ano man ang problema.
Which is I liked the most. We all know na may pamilya na mahilig makielam sa problema o mang himasok sa buhay mag asawa ng kanilang anak, kaya imbis na maayos, lalong gumugulo. Alam ko naman na concerned lang sila at gustong makatulong pero kung kaya naman ng mag asawa hayaan na lang.
"Ang swerte mo nga Maine, dahil kahit ganun ang ginawa mo sa Asawa mo, he's trying his best na mapatawad ka." Ani Freya.
"Tama ka Frey!" Pag sang ayun ni Mau.
Nasa isang night club kami sa BGC. Natuloy din ang pag kikita namin tatlo, kung hindi pa nila ako pinuntahan sa opisina at literal na kaladkarin di ako sasama.
"May iba nga Jan, kapag iniwan ng asawa nag hahanap na ng kapalit lalo na yung mga lalaki." Mapait na sabi ni Mau. "Ang katwiran pa nila, 'Siya naman ang unang nang iwan di ako.'" She qoute.
Bago uminon sa kanyang baso na may laman mamahalin alak.
"Kaya kung ako sayo, umeffort kang makipag ayos sa kanya. Kasi bibihira na lang ang mga ganyan lalaki ngayon, na mag hihintay sa taong mahal nila kahit walang kasiguraduhan." Anya at pinag bangga nilang dalawa ni Freya ang kanilang baso.
Umuling ako sa kanila.
"Ano pa nga bang ginagawa ko." Sabi ko sa kanila. "I'm trying may best para mapatawad niya ako. Para maging maayos kami, at nakikita ko naman na may pag babago sa pakikitungo niya sa akin minsan."
"Slowly Maine, papasaan ba magiging maayos din kayong dalawa." Ani Freya.
Nag patuloy kami sa pag kwe-kwentuhan hanggang sa may nahagip ang akin mata.
Akala ko kahawig lang niya munit, ng ipinikit ko ang akin Mata at muling idinalat, sumalubong ang mga madidilim niyang mga mata, habang naka salubong ang makakapal na kilay.
