Kabanata 21.
Wala akong imik hanggang sa naka labas ako ng ospital, parang sirang plaka na paulit ulit ang sinabi ng Doctor na wala na ang anak ko.
I blamed myself for what happened kung nagpa check up kagad sana ako, Sana alam ko kagad yung condition ng anak ko.
But Doctora. Mariano said. Kahit magoa check up ka kung sa labas nabuo ng sinapupunan mo ang bata, kailagan Pa rin siya tanggalin to avoid complications.
She also informed us that I'm five weeks pregnant, na lalong naka dagdag sa sakit na nararamdaman ko.
The lost of my baby in my womb, changed me. I felt in the dark, the pain and lost consumed my body.
Losing someone that you love is like lossing the parts of your body. I felt I lost the part of my heart that suddenly, I can't breathe normally.
Halos isang linggo akong hindi pumapasok sa trabaho, I locked myself to our room, may gusto kong mag isa at namnamin ang sakit.
"Baby, gusto mong mag bakasyon tayo para maka langhap ka ng sariwang hangin?" Alden asked me.
Imbis na sagutin umiling lang ako.
He sighed. "What do you want Maine?" He asked carefully. "Anong gusto mong gawin ko para mawala yung sakit na nararamdaman mo?" Ramdam ko ang sakit sa kanyang boses.
Hindi ko man siya nakikita dahil naka tagilid ako sa kanya mula sa pag kakahiga, ramdam ko naman ang sakit sa kanyang boses.
"I know how you feel, yung nararamdaman kong sakit ng pag kawala ng anak natin, wala pa sa nararamdaman mo." Aniya. "Pero kailagam natin tanggapin ang lahat Maine, mahirap pero kailagan natin tanggapin. Una para sa kalusugan mo, pangalawa para sa atin dalawa." Niyakap niya ako mula sa likuran. "Looked at the brighter side. Baka hindi talaga siya para sa atin ngayon. Doctora said pwede pa naman tayo mag kaanak. At doon na lang tayo mag focus na dalawa." Staka lalo pang hinigpitan ang pag kakayakap sa akin.
Ilang gabi at araw ko din siya iniyakan. My family and friends helping me to coped up to my lost.
I tried to move on kahit andun pa nag sakit, kahit hindi ko pa siya nakikita o nahahawakan, andun na yun pag mamahal, andun na yung excitement na makita siya kaya nasaktan ako.
Alden help me to move forward. He always gave me a word of encouragement, gave me a reason to be alive agai after are lost. At kahit papaano unti unti nawawala ang sakit. Munit mananatili sa puso namin ang akin anak.
Love is when your partner is always their besides you through thick and thin. But I guess love is when your partner is always their and understand what are you going through.
Hindi lang siya anjan, para masabing nasa tabi mo siya sa oras na kailangan mo siya. Kundi anjan siya para yakapin ka, kapag kailagan mo, maging sandalan mo kapag alam mong mabubuwag kana. At anjan sayo para makinig at intindihin ang nararamdaman.
Pero hindi ko maiiwasan na masaktan muli kapag may nag tatanong sa akin. 'Kung bakit wala Pa kaming anak.' This time double ang sakit. This time mas mahirap sagutin.
Instead of answering them, ngini-ngitian ko na lang. Kesa maging bastos ako at pahirapan ang akin sarili.
"Hi sweetheart." Bati sa akin ni Alden ng nakasakay ako ng kanyang kotse.
Sinundo niya kasi ako sa opisina para puntahan ang kanyang kapatid.
Her sister invited us for a dinner. Pero ang hula ko kaya niya ako isinama dahil ipapakilala niya sa amin ng kuya niya ang boyfriend niya. At gusto niya andun ako para may tigawat at kumbinsi kay Alden.
Alden is very protective to her sister. Ayaw niya itong mag boyfriend lalo na noon nag aaral pa ito.
"She's my baby sister, kahit trenta na siya." Sabi niya sa akin kagabi.
Kaya imbis na mainis ako sa kanya natatawa na lang ako.
"Alden, boyfriend lang naman, hindi pa naman mag aasawa si Riza, napaka oa mo." Natatawa kong sabi. "Staka kahit ay boyfriend siya baby sister mo pa rin siya no."
Lalong kumunot ang noo. "Kaya ang lakas ng loob niyang kapatid ko dahil kinakampihan mo eh." Nailing niyang sabi.
"Wala akong kinampihan Alden." Malumanay kong sabi. "She's pretty kaya di mo maiiwasan na may magka gusto sa kanya, staka sinunod naman niya ang gusto mo noon, na boyfriend habang nag aaral siya. Ngayon tapos na siya pag bigyan mo na." Bumuntong hininga siyang umupo sa amin Kama. "Ikaw nga high school ka pa lang nakailan girlfriend kana, tapos siya hanggang ngayon bawal." Biro ko.
"Lalaki ako, at babae siya. At alam ko hilatya ng mga lalaki." Aniya.
"Takot ka ba sa sarili mong multo?" Taas kilay kong sabi.
Sinamaan niya ako ng tingin. "Kilala mo ako, di ako ganun."
Tumabi ako sa kanya. "Yun naman pala eh. Edi hindi rin ganun yung boyfriend niya riza." Marahan kong hinimas ang kanyang mga braso. "Iba iba ang ugali ng mga Tao, sa tingin mo ba haharap sayo yung lalaki kung hindi siya seryoso sa kapatid mo?" Tanong ko at umiling siya.
Hindi naging madali ang pag kumbinsi ko kay Alden na pumayag na makipag kita sa kapatid. Ang dami niyang naging lintanya.
Kaya hanggang sa byahe namin papuntang restaurant hindi pa rin siya sang ayon.
Hindi ko naman siya masise, kahit ako nasa sitwasyon niya ganyan din ako mag isip.
"I still don't like this idea." Anya habang nakataon ang mga mata sa kalsada.
"I let it go Alden, kahit mag wala ka pa jan wala ka ng magagawa." May halong pang aasar ko. "Paano kapag nag kaanak ka ng babae at...
Halos tumilapon ako dahil bigla niyang itinigil and sasakyan at masama akong tinignan. "Don't your dare sweetheart." Galit niyang sabi. "I won't allow are daughter to have a boyfriend till she's forty!" Galit niyang sabi. "I cascade her!"
Hindi ko alam kung matatawa, maiinis ako dahil sa sinabi niya.
"I'm serious Maine." Seryoso niyang banta niya.
Kinalma ko ang akin sarili sa pag tawa. "Your over reacting Alden." Puna ko sa kanya. "Seriously forty? Hindi mo habang buhay pwedeng itali ang anak mo Alden, tandaan mo yan
At gusto kong mag kaapo." Dagdag ko.
Lalong sumama ng tingin niya sa Akin. Kaya lalo akong natawa.
I find him cute and handsome when his annoyed.
Hindi ko tuloy maiwasan mag isip na, hindi niya papayagan ang anak namin na babae na makipag date, siguro lagi silang mag tatalo na dalawa at laging sasakit ang ulo ko dahil sa kanila. I
Always featured him, bilang isang mabait at responsableng ama, kasama na dito ang pagiging spoil niya sa mga anak. Kaya naaliw ako na makita ang side niya na to, na over protective hindi lang sa kapatid niya kundi sa magiging anak niya.
