Kabanata 16.
"Ang gago mo!" Sigaw ko na nag patigil sa kanya papasok ng kanya kwarto. "Ang gago, gago mo! Jan ka magaling ang mag walk out!" Sigaw ko sa kanya.
I'm trying my best na pigilan ang emosyon na akin nararamdaman. Ang galit at sakit sa mga sinabi niya.
"Imbis na makapag usap tayo ng maayos to, lalayasan mo ako dito!" I sighed. "You didn't give me a chance to explained everything to you. Ang layo na narating ng utak mo.."
Napa hilamos na lang ako ng akin palad dahil sa galit.
Narinig ko ang yapak ng kanyang mga paa papunta sa akin direksyon.
Nang dumilat ako nakita kong masama ang tingin niya sa akin. Mixed of amusement and angry mas lalo akong nainis sa kanya.
"Sinabi mo na ang lahat sa akin Maine, at sinabi ko na sayo ang nararamdaman ko. Nasa sayo na ang desisyon. Wala sa akin. Tapos ako pa ang lalabas na gago?" Mahina munit may diin na kanyang sabi. "I gave you time to explained everything. At maniwala ka sa akin naiintindihan ko ang lahat." He sighed. "Iniwan kita para maka pag isip ka. Dahil hanggang nasa harap mo ako hindi ka makaka pag isip ng maayos." Dagdag niya.
Hindi ko mapigilan ang pag daosdus ng akin luha.
Lumuhod siya sa akin harapan at pinunasan ang akin luha.
"Don't cry Baby." Pag aalo niya sa Akin.
"H-hindi naman sa ayaw ko mag pakasal sayo Alden. I just need more time, but I does'nt mean na hindi na papakasalan." Umiiyak kong sabi sa kanya habang nakatingin sa kanyang mga Mata. "Wag mong isipin na ayokong mag pakasal sayo. Dahil sa totoo lang gustong gusto ko. But I need more time." Paliwanag ko sa kanya. "Gusto ko lang maging successful muna sa career ko, andun na ako unti na lang." Dagdag ko pa.
Bumuntong hininga siya at tumango. "Kung yan ang gusto mo, mag hihintay ako. Mag hihintay ako hanggang sa handa kana mag pakasal sa akin." Seryoso munit bakas sa kanyang boses ang sakit.
Kala ko magiging maayos na kami nung araw na yun, akala ko babalik na ulit kami sa dati. Pero bakit ganun ang akin nararamdaman. Pakiramdam ko we drifted apart. Mas naging madalang ang pag kikita namin. Kahit sa text at tawag ramdam mo ang distansya niyo sa bawat isa.
Ang lamig ng pakikitungo namin sa isa't isa ang nagbibigay ng pag kailang sa amin dalawa.
Kung mag kita man kaming dalawa, sandali lang. Ihahatid niya lang ako sa bahay tapos uuwi na siya. Kaya mas nararamdaman ko ang distansya niya sa akin.
Para akong bulag na nangangapa sa dilim, Kung hindi lang dahil sa pagiging busy ko sa trabaho, baka buong araw siya ang laman ng akin isip.
Kaya naman nung nag aya sila Maureen na lumabas agad akong pumayag. I don't want to spend my Saturday night thinking of him, thinking of are problem. Staka I'm sure ako lang ang nag iisip sa amin dalawa at ako lang nag iisip na may problema kami.
Besides masyado siyang busy sa trabaho at out of the countries meeting nila kasama ang Daddy niya para mag isip.
Kaya din nag pasya akong sumama sa akin mga kaibigan dahil wala din ngayon si Alden nasa hongkong sila ng kanyang Daddy para sa isang investor meeting.
"Kamusta ka naman?" Tanong ni Mau. "Kayo ni Alden?" Dagdag niya habang sumasayaw sa kanyang upuan.
Nasa isang bar kami sa bgc. Dito namin napiling pumunta dahil medyo malapit lang.
The techno music boomed like a thunder na nag paingay sa crowd na nasa dance floor. Kulang na nga lang tumayo na silang dalawa ni Freya sa kinauupuan at iwanan ako para makasayaw.
"Okay lang." Pag sigaw kong sabi.
Bigla silang natigil sa pag sasayaw sa kanilang pwesto at tinaasan ako ng kilay. Tila ba may sinabi ako na nakapag patigil sa kanila.
"No wedding dates yet?" Freya asked.
Malungkot akong umiling sa kanila. Wala silang alam sa naging problema namin ni Alden tungkol sa pag papakasal. Kapag tinatanong kasi nila ako, at ng malalapit sa amin lagi kong sinasabi na this year, pero kahit mismong sarili ko hindi alam kung kailan ba talaga.
Ishort I'm also lying to myself.
Lalong napunta ang atensyon nilang dalawa sa Akin. Hindi alintanan ang ingay ng musika sa bar. Para kaming nalipat sa isang private room dahil biglang tumahimik.
"But why?" Tanong ni Mau. "May problema ba kayo? May hindi ka ba sinasabi sa amin?" Sunod sunod niyang tanong.
Nilagok ko ang mamahalin alak na nasa Akin baso. Tila ba kumukuwa ng lakas ng loob para sabihin sa kanila ang lahat.
Ang pinag halong tapang at pait ng alak ang nag tulak sa akin na ikwento ang lahat sa kanila. All ears on me. Nakikita ko rin na napapa buntong hininga sila sa bawat kwento ko.
"Main kahit ako nasa posisyon ni Alden magagalit ako sayo." Panimula ni Freya. "Ang swerte mo nga mag hihintay siya sayo, may ibang lalaki Jan, iniiwanan na kagad yung babae. Iniisip nila na baka mas lalong magkaruon sila ng problema kapag pinilit niya." Dagdag nito.
"Freya is right Maine." Pag sang ayon ni Mau. "Ang tagal na ng hinintay ni Alden, at we know him he loves you to the point that day he proposed to you gusto kana niya pakasalan kinabukasan, pero hindi niya ginawa yun, ni respeto niya ang desisyon ng mo at parents mo na makapag tapos ng pag aaraw. Tapos ngayon tapos kana ano na naman ang pumipigil sayo? Gusto mo munang maging successful sa trabaho?" Umiling siya. "Maine your successful already, hindi mo lang napapansin yun because your busy compairing yourself to Alden. Your busy compairing yung work to him. Mag kaiba kayo ng profession na dalawa. Staka pwede kapa din maging successful kahit kasal kana."
"Paano kung maging successful ka nga nawala naman sayo si Alden?" Tanong ni Freya na parang sinaksak ang puso ko. "Paano kung kailan handa kana siya naman ang hindi?" Dagdag niya.
Parang nanlumo ako sa kanilang sinabing dalawa.
Their words hit me hard, na parang isang malaking bato na pumukpok sa akin.
What if Mau is right. Na natatapakan ang ego ko at naiingiti lang ako Kay Alden dahil sa nakamit niya sa trabaho. Kaya gusto ko tong higitan?
"Hindi mo kailagan maging successful para pakasalan ka ni Alden dahil successful ka man o hindi mahal at papakasalan ka Pa rin niya. Ganun ka niya kamahal." Ani Freya. "Be happy and contented kung anong meron ka sa buhay Maine." She smiled.
Tumango ako sa kanilang dalawa. Dahil alam kong tama sila. Hindi ko kailagan mag hangad ng mataas at makipag kumpentensya Kay Alden, sa halip kailagan ko maging masaya sa narating niya. Pinag hirapan niya yun
At hindi ko kailagan i sacrifice ang kaligayan ko, ang kasal ko dahil sa sariling interest. Tama sila. Pwede pa Pa rin akong maging successful kahit kasal na ako.
