Kabanata 18.
Abot abot ang tahip ng akin dibdib dahil sa kanyang mga tingin. Gusto kong umatras dahil sa kaba at sakit dulot ng kagalakan.
Seeing him like this, makes me want to run outside. Nakakapanghina ang kanyang mga tingin, nakakawala ng hangin sa katawan. He takes my breath away.
Hindi ko namamalayan na hindi na ako huminhinga habang nakatingin sa kanya.
"Look, Sweetheart. Sinabi ko na sayo wala ka dapat ikahingi ng tawad. Naiintindihan kita." Nakangiti niyang wika. "And I realized that I've been selfish to you. After ko mag proposed sayo, iniisip ko na pakasalan ka, hindi ko man lang inisip na baka may gusto ka pang gawin before the wedding katulad ng matupad ang pangarap mo na maging isang flight attendant o maging successful man lang sa trababo." May pag sisise sa mga kanyang boses.
Nakatitig lang ako sa kanya at tila ba walang lakas lalong mag salita.
Full yourself together Maine! Kung titigan mo lang siya at di mag sasalita hindi kayo makakasal.
I sighed to break the spell na dala niya.
Umaasa ako na pag kadilat ko ay wala na ang kanyang malalim na mata sa akin, munit nag kamali ako.
He did'nt take his eyes away from me!!
Inalis niya ang kaliwang kamay sa akin bewang para haplusin ang akin buhok. Dahil sa ginawa namungay tuloy ang akin mga mata. Parang gusto ko tuloy na ganun na lang kaming dalawa.
"I'm so sorry Sweetheart for being selfish." Mahina niyang sabi. "For wanting to be your husband, for wanting you to be mine forever without knowing na may mga bagay ka pang gustong gawin.. " Muli kong pinatigil siya sa pag sasalita.
"Di ba sinabi ko ako muna ang mag sasalita, makikinig ka lang?" Kinwari mataray kong sabi.
Nag angat ang gilid ng kanyang labi.
"Ayaw mo kasi mag salita jan. Akala ko titigan mo na lang ako. Kaya ako na lang ang nag salita." Napanguso ako sa kanyang sinabi para pigilan ang pag ngiti.
Tama nga naman siya!
Niyakap ko ang dalawang braso ko sa kanyang leeg. Dahil medyo matangkad siya kailagan ko pang tumingyad kahit naka heels ako.
I looked at him with full of adoration. "Wala ka dapat ikahingi ng pasencya sa akin dahil sa intesyon mo na makasal sa akin kagad." I smiled. "Kahit sinong taong nag mamahal at niyayang mag pakasal yung mahal nila, ang susunod na papasok sa isip nila ay mag pakasal kagad. Kahit ako ganun din ang gagawin ko kapag akp ang nasa posisyon mo. Sadyang lang nawala lang ang focus ko sa bagay na yun dahil sa.." Huminga ako ng malalim bago mag salitang muli. "Dahil sa inggit ko sayo." Nakita ko ang pag taas ng kilay niya dahil sa pag kakagulat. He gave e a question look. "Dahil gusto ko pantay tayo, gusto kong ma promote para pantay tayong dalawa, na pareho tayong successful hindi lang dapat ikaw. My mind clouded my jealousy and envy to you that's why I set aside are wedding. Mas inuna ko pa ang goal ko at inggit ko sayo." Kinalas ko ang akin mga braso sa kanyang leeg at malungkot na ngumiti. "Imbis na maging masaya ako sayo sa mga nakamit mo, inuna ko pa ang inggit ko." Sabi ko at staka yumuko.
There! I told him already everything inside my mind and heart na dinala ko ng ilang buwan. And I felt relieve, pakiramdam ko nawala ang isang malaking bato sa akin puso.
Iniangat niya ang akin mukha gamit ang kanyang hintuturo. At sinalubong kagad ako ng kanyang mga ngiti.
"Hindi mo kailagan mag selos o mainggit Baby, lahat ng meron ako ngayon, lahat ng achievement ko, ikaw ang naging inspirasyon ko. Ikaw ang isa sa naging daan at tulay ko para maging isang successful and doing all this hardwork for you. For us and for are future family." Hindi ko maiwasan mapangiti dahil sa kanyang mga sinabi. "All of this success is nothing without you baby." Aniya.
Mabilis niyang pinatakan ng halik ang akin labi.
"Let's go somewhere else." Aya niya pag katapos ng halik.
Kaya mabilis ko siyang pinigilan kahit gustong gusto kong sumama sa kanya.
"What?" Tanong niya.
"Kasi..." Hindi ko alam kung paano sisimulan sasabihin sa kanya. Parang biglang nag naparaliza ang akin braincells dahil sa mga kanyang sinabi at halik.
"Lets go to my condo and cuddle. Sobra kitang na miss." Sabi niya na may halong kapilyuhan.
His offered are tempting, kahit gusto ko ang ideya niya, kailagan muna namin ikasal.
Mag sasalita na sana ako ng biglang niluwa ng conference room ang pamilya at mga kaibigan namin kasama si Judge. Rodriguez.
"D-Daddy? T-Tita?" Gulat niyang tanong habang isa isang tinitignan ang mga tao na pumasok sa loob.
"What is this Maine?" Naguguluhan niyang tanong. "Bakit andito sila, anong nangyayare?" Hindi ko maiwasan matawa sa reaction nila.
"Andito sila to witness are wedding." Sabi ko sa kanya.
Nakita ko ang di niya makapaniwalang reaksyon. Lumapit sila Rod at Mark sa kanya kasama si Tito. Richard.
"Yes Anak! it your wedding today. And it's a surprised!" Natatawang sabi ni Tito sa kanya.
"Congratulations Anak." Tapik ni Tito sa kanyang balikat. "This is it. Your ultimate dream, your ulitimate wishes and goal. Ang mapakasalan ang babaeng pinakamamahal mo." Hindi maipinta ang kanyang mukha.
Dahil sa halo halong emosyon na ipinakikita niya.
His face was priceless.
"B-but how?" Tanong niya kay Tito bago ibinaling ang mga mata sa dalawang kaibigan at sa akin.
"Rod? Mark? Alam niyo ba to?" Tanong niya sa dalawang kaibigan.
Tumawa ang dalawa at nag taas ng dalawang kamay tila sumusurender.
"Sorry Bro. But your wife told us not to tell you or else.." Natatawang biro ni Rod. "Anyways Congratulations bro. Masaya kami for you." Dagdag niya at binigyan ng topic sa balikat.
Ganun din ang ginawa ni Mark sa kanya pag katapos niyang batiin.
Lumapit siya sa akin at niyakap ako.
"I love you so much." Bulong niya sa akin. "You know I hate surprises but this one? I think this is the best and most memorable surprised I've ever had." Dagdag niya.
Agad nag simula ang kasal. With our families and love ones, nangako kami na mag mamahal sa hirap at ginhawa. We promised we fight for our marriage and love not in miss understanding and petty thing.
"Maine, Baby." Malambing niyang bunggad. "Gaya nga ng sabi ko noon nag proposed ako sayo. I won't promised anything, hindi ko maipapangako na hindi kita papaiyakin at masasaktan. Ngayon Pa lang humihingi na ako ng tawad kapag pinaiyak kita, munit sisiguraduhin ko ang luha na papatak sa yung mga mata ay luha ng kasiyahan. The pain that you will feel is for happiness not for sadness." Pinipigilan ko maiyak. "I will love you and give all the happiness and joy in the world. I will love you beyond anything else and I will love you conditionally." Aniya bago kinuwa ang akin kaliwang kamay at inilagay ang singsing.
I'm speechless. Halos ang pag hikbi ang naririnig ko sa akin kapaligiran.
His words stop my breathing. Noon Pa man he talked like a old soul. He talked from the heart. Kahit simpleng salita niya lang nanamnamin muna.
"Alden, ako na yata ang maswerteng babae sa buong mundo. Simula noon una tayong nagkakilala, trinato mo na ako bilang kaibigan hanggang sa maging tayo, from being friend to your princess hanggang sa kalaunan ginawa mo na akong reyna. Wala na akong mahihiling pa kundi makasama ka habang buhay at kapag silbihan. At gaya ng sinabu mo hindi rin ako mangangako ng kahit ano, bukod sa mamahalin kita ng walang hanggang. I will try my best to be a good bestfriend. Partner and wife to you." Sa akin pag ngiti tuluyan ng pumatak ang luha sa akin mga mata.
He wiped my tears using his thumb.
"I will love you with all my heart and soul Alden." Pag papatuloy ko.
Katulad niya isinuot ko rin ang singsing sa kanyang daliri.
Pag katapos ko itong isuot sa kanya binalot niya ako ng mahigpit at mainit na yakap.
"I'm finally home." Bulong niya sa akin.
Napuno ang opisina niya ng palakpakan at pag bati sa amin.
