MASUMİYET SANCISI 1.SERİSİ /TAMAMLANDI#wattsy2019

14.bölüm

Odamdaki kırık duvarlara bakıp geçmişimi hayal ettim ama artık gözümde canlandiramiyordum hersey o kadar eskimiş gibiydi ki, düşlerimdeki hersey bir eskici dükkanı gibi olmuştu. Eskiyip duruyorlardi.
Zamanın gecip duruyordu, annemin ölümü kaynanamin ölümü geçip gıtmıstı üstü tozlarla kaplı bir anıyla.
İşte bende bugün annemi özledim yine düşledim onu.
Zamanın geçtiğini söyledim de sevginin karnida büyüyordu. 5 aylık olmuştu bugün hastaneye gidecekti yüzündeki korkuları hissedebiliyorum bir anne olarak ama onun korkusu cinsiyet korkusuydu çünkü eğer kız olursa Salih onu burda tutmazdı.
Onlar hastaneye gidince bende bahçeye çıktım biraz kapıda oturdum kızım da büyüyordu.
Onuda bahçeye çıkarttım oda artık emeklemeye başlıyordu.
Birlikte bahçede oturuyorduk. Ben ona bakınca kendimi hatırladım acaba bende küçükken annemde baş ucumda kalıp beni gozluyormuydu diye düşündüm, belkide annem babam yüzünden bana bile bakmiyordu.
Yoldan geçen bir kız bana doğru yaklaştı başta onu tanıyamadım ama yaklaştıkca gelenin benim sınıfımdaki Bahar olduğunu anladım üstü başı toplu yanıma geldi.
Merhaba kader ben Bahar tanıdın mı beni?
Ben şey evet tanıdım Bahar seni bizim sınıftaydin. Nasılsın?
İyiyim canım bende okula gıdecem liseye baslayacam sınavdan iyi puan aldım da iste baslayacam. Sen neler yapıyorsun bu senin kızın mı ay çok tatlıymış masallah.
Evet Bahar bu benim kızım.
İsmi nedir kader?
Kızımın ismi melek
Anladım kader peki sen zorlanıyor musun çocuk bakmak ev işleri çok değişmişsin yani yüzün değişmiş kader tanıyamıyorum artık seni!
Bahar kusura bakma benim artık içeri girmem gerek kızımın üstünü degıstırecem.
Hemen koşarak içeriye girdim yatağa attım kendimi ağlayarak yatağa vurdum.
Neden neden bıktım artık bu sorulardan neden bunu bana yapıyorsunuz ahh kader zalim kader beni ne hale koydun.
İsmim kader ama kaderim bahtsız. Çok perişanım, çok üzgünüm canım yanıyor yüreğim kanıyor.
Yaşadıklarım beni farklı kıldı çünkü ben artık eskisi gibi değilim..

ERGENLİĞİNİ AŞAMAYAN EVLİLER, SORUNLARLA BOĞUŞUYORLAR"
 
"Ülkemizde evlilikler genellikle bir maharet, bir başarı veya bir yetişkinlik hareketi gibi algılanır ve çiftler kararlarını özgürce verirler. Ancak bazen bunun olmadığı evliliklerde olur. Bazen 13–15 yaş arasındaki genç kızlar aileleri tarafından zorla evlendirilmeye çalışılır, bazen de özentiyle genç kızlar evlenmek isterler ve aileleri evliliklerine onay vermediği için evden kaçarlar ve evlendirilmek zorunda kalırlar. Her ne sebeple olursa olsun, erken yaşta yapılan evlilikler yanlıştır. Çünkü halen genç kız olan bu bireyler biyolojik, psikolojik ve sosyal gelişimlerini tamamlamamıştır. Bununla birlikte erken yaşta yaşanan evliliklerde erken hamilelikler sıktır, daha kadın olmadan anne olan bireyler yaşam evrelerini sağlıklı geçirip, sağlıklı bir kişilik yapısı geliştiremezler ve evlilik ilişkilerinde çözümleyici yaklaşımlar gösteremezler. Kendi ergenlik sorunlarını halletmeden önce ebeveyn olan bu tip ailelerin çocukları da sorunlu kişilik yapısına sahip olabilmektedir."