20.bölüm

3.9K 163 0
                                    

Cinayetin üstünden bir gün geçti yüreğimde ki umutlar, acılar almış başını gidiyor.
İcım içimi yiyiyor, salona geçtim ve sevginin olduğu yere baktım silmiştim ama hala kanın izi vardı onu görünce ağlamaya başladım.
Gördüklerim hala gözümün önündeydi salihin onu öldürmesi kanlar hersey kafamın içinde dönüp duruyordu ben burda kalamazdim burda kaldıkça daha kötü oluyordum.
Kızımın okuldan gelmesini bekliyordum o okuldan geldiği zaman bizde gidecektik yeni bir hayata adım atacaktık.
Ama akşam olmazdı sabah erkenden gitmemiz gerekir çünkü köylüler bizi gorurse konusacaklari için bizde sabahın erken saatinde gitmek zorundayız.
Aksam yemegi yerken evimizin sessizliğinde gömüldük.
Sevginin oğlu Ali ağlamaya başladı annesini sordu.
Benim annem nerde dedi. Kızım bana baktı ve sanki oda cevabi merak ediyordu.
Evet anne hem babamda yok ne oldu anne bir yere mi gittiler? dedi.
Evet kızım yine gelecekler sen merak etme.
Artık bu bizim burda son yemeğimizdi, urfada son kalisimiz.
Evde dolaşmaya başladım sevgilerin odasına gittim hersey dünkü gibi yerinde duruyordu.
Salihin fotosuna bakarak ah be Salih seni sevdiğimden söylemiyorum ama sen az mı çektirmedin  bana.
Dayaklarin, tokatların sana ait olmayan bedenimi soldurdun gittin.
Dayanamayıp odadan çıktım, kaynanamin odasına gittim. Evet kaynanam sende bana çok çektirdin bee neler yaşadım ben ah ahh zaman alıyor herkesi tek tek.
Sonra eşyalarımı toplamaya başlarken kaynanamin odasındaki eşyalara da baktım çünkü bana para lazımdı sonucta uzak bir yere gidiyordum ve Salih genelde tüm paralarını burda tutardı.
Büyük kahverengi dolabı açtım iyice baktım birsey bulamadım kırık çekmeceyi açtım kıyafetlerin altında paraları buldum sonra en arkasında bir bezin içinde bir kağıt gördüm açtım bir mektuba benziyordu.
  Sevgili oğlum ve kızım kader
Az çok mekteb okumuslugum var evet yaşım büyük belki ama az da olsa yazı yazmayı biliyorum.
Eger bu mektup elinize geçtiyse büyük ihtimalle ben olmusumdur ve zor bir durumda olmalısınız.
Anneler hep hissederler diyorlar yaa bende hiseetim ve yazdim.
Kader sen bana çok şey yaptın ama ben hep seni üzdüm kızım affet beni çok hakkın var bende ve sen Salih sevgiyi bosamani istiyorum çünkü o kızdan sana hayır gelmez sadece para pul derdinde ilk başlarda fark etmedim ve ona araç olan kişide tanıdık olduğu için güvendim oğlum affet beni.
Geceleri benim odama girer dolablari karıştırirdi para için benim uyuduğumu zannediyordu.
Birgun dayanamadım kalktım ona hesap sordum beni tehtid etti ve dedıkı az bekle kaynana sana öyle bir iftira atacam ki oğlun bile seni kapı dışarı edecek.
Ben çok üzüldüm artık yapacak bırseyın kalmamış dedım. Ve bunu size söylesem bile bana inanmiyacaktiniz bu yüzden bende mektup yazdim ve olacakları hissettiğim için bunu yazmak zorunda kaldım. Salih ve kader affedin beni hakkınızı helal edin.
Bunu okuduktan sonra bilmediğim o kadar çok şey var ki dedim.
Kaynanama üzüldüm onun o geceki halini düşündüm ve çok üzüldüm.
Bir kadının başımıza açtığı bir sürü sorunların nasılda bir kördüğüm gibi peşimize takıldığını gördüm.

MASUMİYET SANCISI 1.SERİSİ /TAMAMLANDI#wattsy2019 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin