Yaşanan onca şeyden sonra odamda dört dönüyordum.
Kafamdakiler, gonlumdekiler almış başını gidiyor.
Titreyen ve yıllarin darbesiyle kurumuş çatlamış ellerimi göğsüme koyuyorum.
Gözlerimi kızıma çevirip onu izliyorum.
Sonra tekrar yürümeye başlıyorum kafamı kerpicten yapılmış duvara yasliyorum ve gözyaşlarım akmaya başliyor.
Nefes almak zor geliyor bu zayıf bedenime. Titreyen bedenimin ve örselenmiş ruhumu da alarak yere çöküyorum.
Cirpiniyorum yalnızlıklar içinde, yaşadığım hayatla beraber çöküşe imza atıyorum.
Soruyorum kendime bu hayatı ben mi istemiştim yada hayat mı benı istemişti.
Kaderim bana çizdiği bu döngü beni nereye götürecekti kızımın benim hayatımı yaşayacak kadar ne yapmıştim.
Kafamdaki sorular durmadan yenileniyor ve bir örümcek ağı gibi beynimi kapliyordu.
Sessiz çığlıklarımı kimse duymuyordu bir ben vardım ve sadece ben..
Salih sen ne diyorsun Allah aşkına bana para vereceksin yoksa kötü olur senin için üstüme giyecek birsey almam lazım anla artık.
Salih : Bak sevgi sen çok olamaya başladın doğum yaptığından beri sende bir haller var hayırdır ne oldu sana?
Ben hep aynıydım Salih hep sen beni göremeyecek kadar kördun anladın mı şimdi beni.
Kavga sesleriyle kendime geldim sevgi son sözünü etti ve tabakları yere fırlattı.
Kizim uyandı sesleriyle ne oldu anne neden kavga ediyorlar ki?
Yok birsey kızım sen uyu yarın okulun var senin.
Kapıyı yavasca açtım salona geçtim bütün tabaklar yerde, sevgi oturmuş ağlıyor yanına gittim ne oldu sevgi bir derdin varsa bana söyle?
Ne derdim olacak benim tek derdim para bana para verecek parası var onun biliyorum saklıyor benden hem derdim olsa bile sana söylemem senn kimsin bana bırdaha karisma sen kendini iyilik meleği mi sanıyorsun?!
Yok ben sadece yardım etmek için sordum.
Yardıma falan ihtiyacım yok beni rahat bırakın psikolojim bozuldu zaten burda yeter artık kurtulsam sizden.
Oğlu ağlamaya başladı, oğlunu dövmeye başladı bende hemen onun elinden aldım sevgi sen iyi değilsin bence sen biraz dinlen artık olur mu?
Beni dinlemedi bile odaya geçti oğlu da ağlamaya başladı bende onu yanıma aldım,uçümüz yatakta uyuduk .
Ona bakınca çok üzüldüm hayat işte insan her zaman bir şeyden imtihan olur sevgi başlardan beri hep böyleydi zaten sürekli asabi sinirli bir yapısı vardı ama hiç bir sebep kendi çocuğuna kötülük yapacak kadar olamaz.
Çünkü çocuklar bizim çiçeklerimiz onları her zaman koruyup kollamak gerekir.
Yuregimde ki ve bedenimdeki korkular üstüme bir ağırlık gibi çokuvermisti uyumak bile zor geliyordu bana..

ŞİMDİ OKUDUĞUN
MASUMİYET SANCISI 1.SERİSİ /TAMAMLANDI#wattsy2019
Teen Fiction#wattsy2019 © Tüm hakları saklıdır Küçük yaşta anne olmanın verdiği yorgunluk ve psikolojik olarak ruhu bitap düşen Kader oturdugu eski kanepeden dısarda oynayan çocukları izliyordu. Yüreği kan ağlıyor, onların yaptığı her davranışı seyrediyordu. ...