0.2

4.2K 608 164
                                    

"Kek ister misin? Ve yanına süt?" diye soruyor Kyungoo teyze.

"Hayır, teşekkürler.Midem iyi hissetmiyor." diyorum her zaman ki gibi.

Minho Hyung'un sofrada bana yan gözle baktığını hissediyorum. Bana bakmasını istiyorum birazcık daha nedensizce, farketmesini belkide.

"Jisung-ah hiçbir şey yemiyorsun gibi görünüyor. Benim hatrım için bir çatal alamaz mısın?"

Ona bakarak kafamı yavaşça sallıyorum ve bir çatal alıyorum.

Karşımdaki Minho hyung yemeğini güzelce yiyor.

Kyungoo teyze içeri gittiğini görünce masadaki peçeteyi alarak çiğnediğim parça keki oraya çıkarıyorum ve önümdeki tabağı itiyorum uzağa doğru.

Kafamı masaya yaslayarak düşünmeye başlıyorum.
'Nasıl bu hale geldik?'
'Tamam ama her şeyin bir nedeni olmalı.' diyorum. Bazı şeyleri hiç anlamıyorum.

Melodi sesi ile kafamı kaldırıyorum. Masanın üstündeki telefonumun çaldığını farkediyorum. Ekrana baktığımda ise Seungmin'in aradığını görüyorum.

Minho hyung'u telefonumun ekranına bakarken yakalıyorum, çok net hemde.
Ardından bakışlarını çekiyor.

Çok geçmeden aramayı yanıtlıyorum.

"Alo?"

"Alo Jisung! Nasılsın?" Sesi neşeli.

"İyiyim.Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim.Proje ödevi için aramıştım. Konusu için yani."

"Ah..Tamamen unutmuşum. Sen herhangi bir şey düşünmüş müydün?"

"Evet, çoktan hallettim bile sadece yazı kaldı geriye."

"Oh teşekkürler, ne diyeceğimi bilemedim şimdi..."

"Bir şey demene gerek yok. Bu arada yemeğini yedin değil mi?"

"Evet! Tabii kide yedim. Hemde büyük dilim bir kek ve süt." Yalan söylemekten nefret ediyorum fakat yapmak zorundayım. Çünkü onu üzmek istemiyorum.

"Sevindim. O halde görüşürüz."

"Görüşürüz Seungmin-ah!"

Telefonu masaya geri koyuyorum.

"Arkadaşlarına yalan söylememelisin."
Gelen ses ile kafamı çeviriyorum. Minho hyung uzun sessizliğini bozduğunu farkediyorum.

"Ha?"

"Diyorum ki arkadaşlarına yalan söylememelisin."

"Sadece onu üzmek istemediğim iç-"

"Sana nedenini sormadım, sadece söylememelisin dedim. Gerisi sana kalmış."

"Be-"

"İyi geceler."

"İyi geceler."

"Yemek yemelisin." diyip son noktayı koyuyor.

O kadar hafta geçmesinin sonucunda tek konuşmamız bu oluyor.

Ne acı oluyor. Ne acı.

iktsuarpok : minsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin