KARANLIK AŞK

''Hiç bir yere gidemezsin bebek''-3-

İçeri girdiğimde annem ve babamın henüz gelmediklerini gördüm.Hemen odama girip bu günün yorgunluğunu üzerimden atmak için uyudum.Uyandığımda saat akşam dokuz olmuştu.Annem gil hala gelmemişlerdi.Kurt gibi açtım mutfakta da bişi yoktu bu yüzden restoranta gitmeye karar verip evden çıktım.Üzerimde hala sabahki kıyafetlerim vardı.Yolda yürürken etrafta kimsenin olmayışı beni azda olsa ürküttü.telefonumdan bir restoran aradım bir tane buldum .Ne kadar gittiğimi bile hatırlamıyorum hatta açlıktan yürüyemiyorum bile en son kahvaltı yaptığımı hatırlıyorum.Hiçbir yerde restoran yoktu .Vazgeçip eve geri dönmeye karar verdim.Geldiğim yoldan geri döndüm ama yolları karıştırmış olmalıyım eve bir türlü ulaşamadım.Karnım gurulduyordu enerjim sıfırdı resmen.Yürümeye devam ettim ama hala tanıdık bir sokak göremedim.Telefondan önce annemi sonrada babamı aradım ama ikisi de telefonlarıma cevap vermediler.Karşıda bir erkek grubu gördüm onlara okulu sorsam oradan da eve gidebilirdim evet evet harika bir fikir.Aralarından birinin beni görmesiyle ıslık çalması bir oldu.''akşam akşam nereye güzelim''sonraki güzelim kelimesine öyle vurgu yapmıştı ki gitsem mi gitmesem mi bir an karar veremedim ama gitmek zorundaydım yoksa eve gidemezdim.''şey ben yolumu karıştırdım da bana bahçe şehir lisesi nerede tarif eder misiniz''diye sordum bitkin bir şekilde.''tabi güzelim gel beraber gidelim''dedi bir diğeri.resmen ayakta zor duruyordum her an yere kapaklana bilirdim.''mert kes zırvalamayı''dedi arkadan gelen bir ses ama kimden geldiğini göremedim.sonra o kişi ayağa kalktı.simsiyah saçları anlına dökülüyordu hele kahverengi gözleri onu çok çekici gösteriyordu. aman allahım bu çok yakışıklı.hemen göz ucuyla onu süzdüm .hafif bol bir siyah pantolon giymiş üzerine de siyah bir deri ceket giymiş ve beni o kadar çok büyüled iki   bir an kendimden geçtim.kendimi hemen toparlayıp bunlardan uzaklaşmam gerekti belalı tiplere benziyorlar çünkü.''her neyse kendi yolumu kendim bulurum,teşekkürler''dedim.arkamı döndüm ve tam gidiyordum ki mert beni hemen belimden kavradı.''hiç bir yere gidemezsin bebeğim''dedi.bir an  o kadar çok korktum ki bağırmama engel olamadım.tekrardan bağırmaya başladım''İMDAT!yardım edin adam kaçırıyorlar İMDATT!''diye bağırdım.Arkadan kahkahalar koptu.mert dene çocuk  beni kolumdan tutup kendine çekti.kulağıma''bağırmaya devam etsene güzelim böyle çok daha seksi oluyorsun''dedi.böyle deyince bağırmayı bırakıp tekrardan çırpınmaya başladım.''ya manyak mısın sen bırak beni gitmek istiyorum''dedim.''çırpınma güzelim benimle kalacaksın''dedi mert.en son tekvandoda öğrendiklerim aklıma gelince bacak arasına sertçe bir tekme attım.bağırarak yere düştü bende bu anı fırsat bilip koşmaya başladım.koşarken sırtımdan arkaya doğru bakıyordum hepsi mert in başına toplanmış onu kaldırmaya çalışıyordu o beğendiğim çocuk ise telefonu kapatıp bana doğru gelince panikledim.tam ara sokağa dönecektim ki sert bir şeye çarptım.bir iki adım geriledikten sonra taşa takılıp yere düştüm.sokakta bizden başka kimse yoktu.kafamı kaldırıp neye çarptığım a battım ki iki tane sert ve öfkeli gözler beni buldu.kafamı çevirip bana gelen var mı diye baktığımda bize ulaşmasına o kadar az kalmıştı ki panikle ne yapacağımı bilemedim ayağa kalkmaya çalıştım ama geri yere düştüm o kadar halsizdim ki kolumu kaldırmaya gücüm yoktu.ve sonunda bana ulaşmıştı ama bana bakmadı bile direk çarptığım çocuktan bir şey aldı bir kağıt .gücümü toplayıp kalktım ve bir adım atmamla birinin omuzlarına düşmem bir oldu.gözlerimi yarı baygın bir şekilde açtım ve hayatımın şokunu yaşadım beni büyülen o çocuğun omuzlarındaydım.gözlerim karardı daha fazla açık tutamadım ve bayıldım.