hayatım boyunca mutluydum ta ki Ankara'ya taşınana dek .ailem hiç sandığım gibi değilmiş.Aşkım ve ailem için savaşmaktan o kadar çok yorulmuştum ki kendimi dibi olmayan bir kuyuda buldum.Ne kadar çırpınsam o kadar battım.BENİ İKİ KARA BAKIŞ SARDI,Kİ...
gözlerimi açtığımda hala evdeydim ve içeri kapısı sonuna kadar açıktı.doğrulduğumda başımın ağrısıyla ağzımdan bir inleme çıktı.sonra ayşe aklıma geldi''ay..ayşe''deyip içeriye koştum ve içeride kimsenin olmadığını gördüm.hemen baranı aramak için telefona uzandım ve aradığımda açmadı kısacası meşgule attı.pis kıcık ya .polise gitmeliyim evet evet kesinlikle önce barana söyleyip sonrada polise gitmeliydim,iyide baranı nerede bulacam ben şimdi .okul,okula gitmeliyim.üzerime hemen bir şeyler çekip yola çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
okula giderken saat erken olduğu için ilk burcuyu alacaktım ama bana bir ton soru soracağından emindim .şöyle bir şeyde var evinide bilmiyordum o yüzden her zaman ayrıldığımız sokakta beklemeye karar verdim.belki yarım saat bekledim ve en son sokağın orada kafası görünmeye başladı.burcuyu görür görmez koşa koşa yanına gittim ve sımsıkı sarıldım.nefes nefese''kanka ayşeyi kaçırdılar''dedim ve burcuda ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu''ne dedin''diye sorunca herşeyi baştan sona anlattım.anlatırken elim ayağım titriyordu.ben ona söz vermiştim seni koruyacağım diye ama şuan ne yapıyordum ben böyle .burcuyla beraber okula yürüdük.okul kapısına vardığımızda baranla göz göze geldik.uzaktanda ne kadar çok yakışıklıymış bu böyle.koşa koşa barana doğru gittim ben ona doğru gittikçe oda kafasını başka yerlere çeviriyordu.yanına vardığımda nefes almaktan konuşamıyordum''ko..konuşabilirmiyiz''dedim ve elimi dizlerime koydum nefesimi düzeltmeye çalıştım.baran ''hayır konuşacak bir şey yok''dedi.okadar çok şaşırdım ki ''baran konuşmalıyız''dediğimde mert''burada konuş güzelim yabancımıyız''dediğinde ona kısa bir bakış attım ve tekrar barana döndüm''baran ayşe kaçırıldı ona ya...''diyordum ki sözümü kesip''bundan banane''dedi .''na..nasıl banane baran bana vurdular anlıyormusun kızı satacaklar bunu sende duydun ''dedim ağlamaklı bir sesle.''sen ve o kız beni ilgilendirmiyorsunuz sana o kız başına bir bela açar demiştim''dedi.gözümden bir damla yaş aktı ve''sana söylemek bir hataydı zaten biliyormusun sen vicdansızın tekiymişsin o kız savunmasız. ben ona yardım edecem madem seni ilgilendirmiyoruz bundan sonra sende benim umrumda değilsin''dedim ve tam arkamı döndüm ki biri burcuyu arabaya koyuyordu.hayır hayır bu baranla beni kaçırdıkları arabaydı.çantamı yere atıp arabanın arkasından koştum.
ne kadar koştuğumu hatırlamıyorum bile ama anayola kadar ağlayarak koşmuştum.en son dizlerime çöküp ağladım.omuzlarıma bir el değmesiyle irkildim.''iyi misin''diyen çocuğa döndüğümde bu bu murattı.hala hıçkıra hıçkıra ağlıyordum''bu..burcuyu kaçırdılar ayşeyide ama ben ,ben böyle salak gibi hiçbirşey yapamıyorum ,bak böyle ağlayabiliyorum sadece''deyip murata döndüm.murat''tamam kalk hadi yolun ortasında durma gel benim arabaya''dedi.kafamı hafifçe salladım ve nefesim hala düzensizdi.arabaya geçtiğimizde''pilise gidelim''dedim.''polise gitsek bile bir delil yada 24 saatin geçmesi lazım ''dediğinde ''pilakasını verebilirim arabanın''dedim.murat kafasını sallayıp karakola doğru yol aldık.
karakola vardığımızda murat arabayı park etmek için arka tarafa gitti bende önden karakola doğru yürüdüm ki baranın karakolun önünde olduğunu gördüm daha doğrusu mertin suratı dağılmış şekilde bütün grup orada öylece duruyorlardı.baran kafasını kaldırıp bana ,yani beni görünce sert bir şekilde baktı.bende ona sert bir bakış attım ve durduğum yerden hızla karakola doğru yürüdüm.tam merdivenlerden çıkıyordum ki biri kolumu sımsıkı tutup beni durdurdu.kafamı çevirip baktığımda barandı ve kaşlarını çatmış bana bakıyordu.''gerçekten bu kadar salak olduğunu bilmiyordum,her boka burnunu sokma ve siktir git evine''deyip beni hızla itekledi .bir iki adım geriledim ve bende onu itip''benimle düzgün konuş''dedim.iteklememden hiç etkilenmeyip ''lan git elimden bir kaza çıkacak şimdi''diye dişinin arasından konuştu.sonra hızla emre gelip baranın kolundan tutu''baran sakin olsana olum''dedi.bende arkama baktım murat gelirde beni korur diye ama murattan bir iz bile yoktu.baran ''ne bok yiyorsan ye ''deyip arkasını döndü ve gitti.bana bu kadar kaba ve sert davrandığı için ondan nefret ettim.daha dün geziyorduk beni çocuklardan koruyordu ama şimdi sanki içine bir şeytan yatmış gibi herkese nefret kusuyor.ben hızlıca merdivenleri çıkıp polise durumu bildirdim ve plakayı verdim.
