KARANLIK AŞK

-19-

baran gizemi öptüğünde kalbim ağrımıştı hemde çok.zaten ben ne kadarda salağım ya o kim ben kim.

barın önünde durdum ve gözyaşlarımı silip içeriye girdim.ortam baya iyiydi kopmalık bir şarkı vardı ve herkes iç içe dans ediyorlardı.

hayatımda ilk kez bara girmiştim ve ne yapacağımı bilmeksizin içki verilen tezgahın önündeki sandalyelere oturdum.ve barkeepere dönüp''bir tane en ağırından içki''dedim.

hala leylanın evinde içtiğim içkilerin etkisindeydim aslında.barkeeper''zaten sarhoşsun fazlası ağır gelmesin şimdi''diye sorun bende''gelmez ''dedim kesin bir dille.

barkeeper içkimi doldururken konuşmak için''sen hiç aşk acısı çektin mi?yada şöyle sorsam ''deyip işaret parmağımı yanağıma bastırdım''tek taraflı bir aşk,sevdiğin çocuk başka bir kız tarafından öpülüşünü görmek nasıl bir duygu hiç tattın mı''diye sordum.

o sıradada içkimi hazırlamıştı, bir dikişte içtim ve içmemle yüzümü ekşitmem bir oldu.

barkeeper''hayır, sanırım sen çekiyorsun''diye sorunca kendimden geçmişçesine kafamı salladım.

barkeeper başka kişiler ilgilenirken ben onun üstüne iki bardak daha içmiştim.artık kendimi daha iyi hissediyordum ve bunun üzerine kalkıp oynamaya başladım.üzerimde hala dans için giydiğim tayt ve kısa tşört vardı.

cebimden titreme sesi gelince elimi arkaya attım ve telfnmun cebimde olduğunun farkında oldum.arayan barandı.bu çocuk benim telefon numaramı nereden bulmuştu ki.

telefonu açıp kulağıma götürdüm.

baran''neredesin ''dedi sesi çok öfkeliydi.barın gürültüsünden doğru düzgün duyamıyordum bu yüzden dışarıya doğru yürürken

''ooo baran bey beni unutunuz sanmıştım''dedim sesimde keyif varmışçasına ama temtersi içim ağlıyordu.

baran''o müzik sesi de ne''diye sorunca ben dışarıya varmıştım.

''sanane çok mu umrunda''

''ada umrumda saçma sapan konuşmada neredeysen söyle gelip alim''

''hayır istemiyorum ben böyle iyiyim ''dediğimden  içeriden hala müzik sesi geliyordu.

''orada bekle geliyorum''deyip telefonu suratıma kapattı.galiba müzik sesinden anlamıştı burada olduğumu ama kusura bakmasın onunla gitmeyecektim.

içeriye tekrardan girdiğimde biri sahneye çıkmış;

''ŞARKI SÖYLEMEK İSTEYEN VARMI?SESİNE GÜVENEN BİRİNİ ARIYORUZ''

diye konuşuyordu.bu gece eğlenecektim bu yüzdende sesim çirkinde olsa çıkıp sahnede yerimi aldım ve şarkımı söylemeye başladım.

millet coşkuyla zıplayıp oynuyorlardı ,bazıları bana eşlik ediyordu.bende bundan cesaret alıp daha güzel söylüyordum.hem söyleyip hemde bende zıplıyordum.

şarkının sonlarına doğru baranın mekana girdiğini gördüm ve beni sahnede görmesiyle kaşlarını çattı.ama ben hala şarkımı söylüyordum.

baran sahneye doğru gelince bana eşlik edeceğini sanmıştım ama beni kolumdan tutup zorla sahneden indirdi ve bardan dışarıya çıkardı.

ona karşı çıkmadım çünkü artık kendimi çok yorgun hissediyordum.beni çıkarmasına izin verdim.ben ona karşı çıkmayıncada baran kolumu daha nazik tutmaya çalışıyordu,canımı acıtmamaya.ama umrumda değildi o gizemi öpmüştü birkere.