Ruhum bedenim içerisinde sıkışmış ve daha da yok olmaya yüz tutmuş gibi çaresizdi. Dudaklarım bir daha açılmamak üzere mühürlenmişcesine suskundu. Kelimelerin de dışarı çıkmaya pek niyeti yoktu sanki.
Ellerimin arasındaki buruşturmuş olduğum kağıt bir alev misali avuç içimi yakarken derin bir nefes aldım ve gökyüzüne baktım. Ne yapacağımı bilemez bir halde oturup küfretmekten başka bir şey gelmiyordu elimden.
Saatler önce karşıma çıkan o kadın beni darmadağın edip kaybolmuştu. Arkasında da adres yazılı bir kağıt bırakıp.
Bu adreste buluşup konuşmamız gerektiğini söylediğinde gözlerimi ardına kadar açmaktan başka bir halt yapamamıştım. O kadınla ne zaman karşılaşsam elim ayağıma dolanıyor, kontrolümü kaybediyordum.
Bu belki de suçlu olduğumu onun da bildiğinin farkında olmamdan kaynaklanıyordu. Ah, kafayı yemek üzereydim.
Önümde duran arabayla dikkatim oraya yönelmişken aracın içindeki kişiyle birlikte gülümsedim. Gökhan.
Aceleyle arabaya bindiğimde onu yakasından tutup kendime çekmiş ve dudaklarına özlem dolu bir öpücük bırakmıştım. Geri çekilmemiz zaman alırken nefes nefese yerime iyice sinip emniyet kemerimi takmıştım.
“Nasıl geçti günün?” diye sorduğunda ona yalan söyleyip söylememek arasında kalmıştım.
“Her zamanki gibi sevgilim.” Gülümsedim ve gözlerimi hızla akan yola çevirdim.
Bu sefer yüzleşmeliydim. Tek başıma... hatalarımla ve o kadınla...
***
Dilimin altında birikmiş kelimeler firar etmek için çabalarken mantığım onları bir şekilde dizginliyordu.
Gökhan kadehini yudumlarken gözleri üzerimdeydi. Sıkıntılı hallerimin farkındaydı ama tek kelime dahi etmemişti şu zamana kadar.
Dışarıdan söylediğimiz yemekten bir lokma daha alırken ortamdaki soğukluk yemeğinkiyle boy ölçüşebilecek düzeydeydi.
İlişkimiz durgun bir dönemden geçiyordu. Bunun farkında olmakla beraber elimizden yapacak bir şey de gelmiyordu. En azından benim. Ama onun elinden gelebilirdi. Mesela karısından boşanabilirdi.
"Bu soğukluk beni ürkütüyor." Dedim aniden sessizliği parçalayarak. Çatalı sertçe tabağa bırakıp arkama yaslandığımda o da kadehini sakince masaya koymuştu.
"Benim de pek hoşuma gittiği söylenemez." Diye cevap verdiğinde Gökhan derin bir nefes aldım. O zaman bir şeyler yapsındı. İlişkilerinden birini bitirseydi. Bunun sonsuza kadar böyle süremeyeceğini bilmiyor muydu?
"Ne zamana kadar devam edecek bu durum?"
"Soğukluğu sürdüren sensin Duygu."
"Ondan bahsetmiyorum." Derin bir nefes alıp ayağa kalktım. Adımlarım sert ve keskindi. Tıpkı nefes alışverişim gibi. "Bu yasak ilişkiden bahsediyorum." Tekrar ona döndüm ve devam ettim sesimin şiddetini arttırarak. "Ne zamana kadar metres olmaya devam edeceğim?"
Sinirle ayağa kalktığında ifadesi beni ürpertmişti. Damarına bastığım nadir anlardandı.
"Kendine bu şekilde hitap etmemeni söylemiştim!"
"Hitap etmemem bir metres olduğumu değiştirmeyecek Gökhan. Bıktım artık." Saçlarımı çekiştirerek bağırdım. Gözyaşlarım çoktan özgürlüğüne kavuşurken artık tam olarak bağırıyordum. "Bıktım ucuz kadın olmaktan. İkinci kadın olmaktan. Her aynaya baktığımda yüzümde oluşan o tiksindirici ifadeden." Hıçkırıklarım kelimelerime eşlik ederken diz üstü düşmeme engel olamamıştım. Haykıra haykıra ağlamaya başlamamla Gökhan'ın yanımda bitmesi ve dizlerinin üstünde çökmesi bir olmuştu. Bana sarılmasıyla hıçkırıklarım daha bir artmıştı ama bu ona kollarımı sarmamı engellememişti.
"Kendime olan saygımı kaybettim ben. Beni sadece sana olan aşkım ayakta tutuyor Gökhan." Kesik nefeslerimle yüzümü göğsüne gömdüm. Gözyaşlarım tişöetünü ıslatırken tek kelime dahi etmiyordu.
"Ama olsun. Beni bırakma. Ben yine gurursuz kadın olmaya devam ederim." İşte bu kadardı. Kendime olan tüm saygım bu kadardı.
Sırf ona olan aşkım yüzünden gururum yerle bir oluyordu. Bir kadının da hayatını altüst ediyor olmam zaten omuzlarıma tonlarca ağırlık yüklerken bir de kişiliğimden ödün veriyor olmama işte böyle kendimi yerlerde bulmama neden oluyordu.
"Yanındayım." Bu yeterliydi. Ama yine de bir şeyler eksikti.
"Onu seviyorsun değil mi?" Diye sordum yine de kendimi tutamayarak. Cılız ve yorgun sesimle.
Dakikalar geçti. Cevap gelmedi.
Ondan uzaklaşıp ayağa kalktım zor olsa da... adımlarım güçsüzdü ama kendimi zavallı göstermek de pek isteğim doğrultusunda değildi.
Yarın o kadınla o adreste buluşacaktım. Her şeye rağmen...
***
Herkese merhaba...
Uzun bir ara oldu buraya uğramayalı. Yine kısa bir bölümle karşınızdayım.
Diğer bölüm kısa süre içerisinde gelir.
