Gecenin bir yarısı.
Yine uykusuz bir bekleyiş içerisindeyim.
Yatağın içinde öylece duruyor, her an gelir umuduyla uyuyor gibi yapıyorum.
İstesem de uyuyamıyorum. Çünkü yatağın bir tarafı soğuk. Olması gereken kişi yine yok.
Kaç saat bir başıma öylece uzanıyorum bilmiyorum. Sonra kapı sesini işitiyorum. Rahat bir nefes almak istiyorum ama boğazımdaki yumru bunu engelliyor.
Odanın içine giren varlığını hissediyorum. Yorgunlukla fırlatıyor ceketini bir kenara.
Bana bakıyor. Ya da ben bakmasını umduğumdan öyle hissediyorum.
Biraz sonra yatağa giriyor. Sol taraf varlığıyla kutsanıyor.
Bana sarılmıyor. Sarılmasını da beklemiyorum. Varlığıyla yetiniyorum.
Bir başkasında başlattığı gecesini benim yanımda sonlandırıyor.
