Ponieważ, Potwór Jest Wszystkim Czym Kiedykolwiek Będę.... [ Naruto FF ]

Naruto, Test Genina i Drużyny

- Hmm...co za miły dzień- Trzeci Hokage z Konohagakury uśmiechnął się patrząc na widok za oknem w swoim biurze

- HOKAGE-SAMA!- nagle krzyknął chunin, jednocześnie się kłaniając.

- Niech zgadnę...Naruto znowu sprawia kłopoty?- westchnął znając już odpowiedź

- Tak!- krzyknął chunin - Naruto maluję pomniki Hokage farbą!

- Naruto....czy on kiedykolwiek się nauczy?- wzdycha ponownie- I proszę nie krzycz ponownie. Nawet jeśli jestem stary, nie jestem głuchy.

- Przepraszam!- chunin krzyknął

-😑

__________________________________

- Człowieku nie mogę się doczekać, aż w końcu zrzucę tę fasadę. Choć to nie znaczy, że powiem każdemu moje sekrety.
Noszę tę pomarańczową dupę, głupotę i głupi zachwyt! Kiedy mogę w końcu przestać?

- Kit tym razem kiedy zdasz, nikt nie będzie się tego spodziewał. A twarze będą bezcenne! Hahaha!

- Myślę, że masz rację, to byłoby zabawne. Hej Kurama?

- * chrapać *

- Nieważne..

- NARUTO!

- AHHH IRUKA-SENSEI!

To się nigdy nie zestarzeje

Następną rzeczą o jakiej wiem to to, że jestem związany.

- Dobrze z powodu Naruto każdy niech zrobi Henge

-Ughh

- Zawsze płacimy za twoje żarty i błędy Naruto, Dzięki!- powiedziała Blond Bimbo

- Hmpf..to nie był błąd, zrobiłem to specjalnie.

Pominięcie kilku sekundowego czasu

- Uzumaki Naruto. Transformacja!

Zamieniłem się w nagą dorosłą blondwłosą dziewczynę z chmurami pokrywającymi niezbędne miejsca.

- AHHH!- Iruka-sensei upada z powodu dużego krwotoku.

To jest smutne. A jeszcze smutniejsze było gdy Hokage zrobił to samo.

- NARUTO!

- No co? Nie powiedziałeś nam w kogo mamy się przemienić, ani czy ta osoba musi mieć ubrania.

- Uh..masz rację.- Iruka ze wstydem opuścił głowę.

Klasa zaczęła szeptać:
-Wow...Biedny Iruka-sensei
- To żałosne!
- To wszystko wina Naruto!
___________________________________
- Naruto musisz oczyścić pomniki Hokage zanim wrócisz do domu!

Wzruszyłem ramionami i zacząłem czyścić.

- To nie tak, że ktoś na mnie tam czeka. Nikt mi nie powie " Witaj w domu". Nie muszę się spieszyć.

Czułem jak atmosfera się zmienia.

- Wiem! Może po tym jak to oczyścisz zabiorę cię na Ramen!

- Uh... chyba podziękuję jestem zajęty.

Zacząłem biec tak szybko jak mogłem, jednocześnie czyszcząc pomniki. Gdy skończyłem 15 minut później, kierowałem się w stronę domu.

- Do jutra Iruka-sensei!