Dyosa in Disguise

Chapter 38: Us

Chapter 38: Us

Sa huling pagkakataon ay pinasadahan ko ng tingin ang test paper ko bago tumayo. Ipinasa sa prof ko pagkatapos ay lumabas na ako sa classroom.

I inhaled.

And it's over!

All the angles above began rejoicing with their trumphets and harps while singing Alleluia! Alleluia!

Natapos na ang finals at buhay pa ako. Isa itong himala!

Sa wakas ay makakakain at makakatulog na ako ng maayos. Makakapanood na ako ng tv at hindi laging libro at reviewer ang kaharap ko.

"Cielo!"

Napalingon ako sa tumawag sa akin.

"Hi, Michael!" Bati ko sa kanya nang makalapit siya sa akin at sabayan ako sa paglakad.

"Hello. Tapos na ba lahat ng exams mo?" Tanong niya.

Ngumiti ako at tumango.

"A-ako rin eh!" Maligaya niya sabi.

"Talaga? Congratulations sa atin. We survived!" Energetic kong sabi. The energy that was sucked out of my body because of hell week was slowly coming back.

"U-uhm.. Cielo, now that uhm... finals' over. P-pwede na ba kitang maayang kumain kasama a-ako? Hindi ba hindi n-natuloy d-dati pero sabi mo sa ibang pagkakataon na lang."

Oh, nakalimutan ko na iyon.

Tinignan ko siya. I wanted to say no. Pero paano ko sasabihin 'yon kung ang sumalubong sa akin ay ang kanyang umaasang mga mata? Kaya sa huli ay tumango ko.

His face lightened up. "Talaga? Saan mo gustong kumain?"

"Sa labas na lang," I said. Ayokong makita kami ni Kley ano pa ang gawin niya kay Michael.

This would frustrate him, for sure. But as much as I wanted to keep this from him, hindi ko ginawa. Kaya habang naglalakad kami palabas ng school ni Michael ay pasimple kong kinuha ang cellphone ko upang itext si Kley.

Ako :
Kakain ako sa labas kasama ang kaibigan ko.

Hindi nagtagal ay may natanggap na akong sagot.

From: Kley
Friend? What her name?

Her? Iniisip niya na babae ang kasama ko. Pwede akong manghula na lang nang pangalan ng babae pero gusto ko maging totoo sa kanya.

I sighed.

Ako:
Si Michael.

Hindi na ako nagulat nang wala pang isang minuto ay nag-ring ang cellphone ko.

He's calling.

Nagpaalam ako kay Micheal na sasagutin muna ang tawag.

"Hello," I greeted.

Subalit walang nagsalita sa kabilang linya. All I could hear was his harsh breathing.

"Kley..." Sa malambing na boses ay tawag ko sa kanya.

Wala pa ring sumagot sa kabilang linya.

I sighed.

"Kley, si Michael lang naman ang kasama ko. He asked--"

"He asked you out and now you're having a date with him." He cut me off.

"Of course not! Kakain lang kami sa labas. Hindi date ito."

"It's just the same, Cielo. Kakain ka sa labas kasama ang ibang lalaki."

I sighed again. May punto siya. "I know this frustrates you--"