1

123 18 23
                                    

Chapter 1 : The First Murderer


(Notes : Santa Rosa is not really a part of Samar, ayaw ko lang talaga gumamit ng exact place. And let us assume na Tagalog ang native language ng Samar. I will be using encantadia terms in my story.)


"Sino bang iibig sa isang bakla?"

Rhino's gay voice echoed in the backstage. Right now he is my make-up artist because I am joining Miss Sirena SRNH (Santa Rosa National High School).

Yes, two years passed and I am already a grade 11 student in Santa Rosa, Samar and I am slowly accepting my fate being a gay forever. Sa loob ng dalawang taon pagkatapos ng trahedyang bumago sa buhay ko noon, napagtanto kong kailanma'y hindi na darating ang lalaking siyang babasag sa sumpa ng Harra sa sakin.

Fairytales are meant for girls, and gays are meant to support them just in the background. So sad but it's true.

Si mommy, masaya siya sa pagiging bakla ko kasi palagi akong nananalo sa mga gay contests. Di raw tulad noong nasa Manila at babae pa kasi isa akong basag ulo, palaging nagpaparty at hindi honor student.

"Pero may iibig sa mga tomboy!" proud na sagot ng tomboy na si Jessy kay Rhino. Kaakbay niya ngayon ang maganda niyang girlfriend na hawak-hawak ang gown ko. Sakanya kasi ako hihiram ng masusuot.

"Ilagay mo lang diyan sa tabi, Mitch." usal ko kay Mitch na gf ni Jessy at inilagay niya ito sa bakanteng upuan.

"Oh, sige, alis na kami!" si Jessy sabay halik ng kamay ng gf niya, kinilig naman si Mitch, "Goodluck sa pageant mo Jarred! Nandon lang kami sa labas, susuportahan ka!"

At umalis na sila. Nakita ko namang umirap si Rhino habang linagyan niya ng contour ang ilong ko.

"Naku! Naku!" sigaw niya, "Buti pa yong tomboy na yun no, kahit walang mio, mahal parin ni Mitch? Bakit kaya ang mga tomboy mas swerte pa sa pag-ibig keysa mga bakla tulad natin, nakakaloka naman yan! Unfair!"

Maingay ang backstage dahil maraming mga baklang bungangera. Ofcourse, what do you expect?

What Rhino said brings me back to my past two years ago.

I tried my best to find the man who will love me unconditionally. But all they ever did was making me their girlfriend just for money. And if I will not give them money, they break-up with me.

Pero minsan inamin ko rin sakanila na kapag mamahalin nila ako ng tunay at bibigyan nila ako ng true-love's kiss, ay mababalik ako sa pagiging babae.

I told them I was beautiful when I was a girl and that many boys are after me. But all they did was laugh at me and said that I must be crazy.

Ilang mga lalaki na ang dumaan sa akin pagkaraan ng dalawang taon at ngayon sumusuko na ako. Unti-unti ko nalang na tinanggap ang pagkatao ko.

Atleast buhay pa ako no? Yan ang palaging sinasabi sakin ni mommy, atleast humihinga pa. Hindi tulad ni Justin noon na nagpakamatay dahil sa akin.

I still have things worth thanking for.

"Miss Sirena Jarred Grace De Amor, here is your question." the emcee said in the microphone and the crowd went silent.

Noon, nagtataka sila kung bakit pambabae ang pangalan ko. At sinabi ko sakanila na akala ng mommy ko girl ako kaya ganun, at tsaka lasing ang daddy ko noon, kaya ayun, naniwala naman sila.

"If you are to chose between beauty and brain, what would you pick? And why?"

Miss Sirena SRNH is a formal gay contest, like the Super Sirena contest in Eat Bulaga GMA. Hindi ito comedy at seryoso ito. Kaya dapat seryoso at brainy ang sagot, hindi sarcastic o joke.

The Lips Of Red (A Girl Cursed Into A Gay)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon