The Lips Of Red (A Girl Cursed Into A Gay)

13

Chapter 13 : Thief

Hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa painting. Baka nga magkakalagnat ako eh. I should be used to it because I'm an enkanto, right?

Pero bakit takot parin ako?

I went home without my mother's notice. And I hail a tricycle very late in the night so that no student can see me. Buti naman at may nag-iisa pang tricycle, sinuswerte ako.

Kinabukasan.

As I have expected, the news about the Red Lady spread like wild fire all over the SRNH campus. Cain's name is always mentioned too, and they suspected that the Red Lady likes Cain romatically.

"Naku, ang gwapo ni Cain noh pati mga ibang nilalang nagkakarandapa sakanya!" it was Gary while we are just doing nothing in our classroom because the teacher is absent.

Everyone never stops talking about it! It is the hottest topic in the campus and now most of the boys are afraid to go to the CR. It remains a mystery to everyone and they are even debating about it.

Samantalang heto lang naman ako, ang tunay na may alam, nananahimik lang.

"Pero bakla nakakatakot talaga!" napahawak pa si Gary sa mukha niya, "Baka kunin ng enkanto si Cain! Naku!"

"Sus, naniwala ka naman diyan." I responded.

Speaking of Cain, I don't know why I want to see him right now. It's as if one glimpse of him can make my day. Wait, am I inlove? Sana naman hindi, kasi fuckboy si Cain tsaka adik.

But love should be more than that, right? It should be more than reasons. Love enters our conciousness not because of good attitude, pretty face, much money and all those glittering things but because of unexplainable reasons that haunted us day and night.

Pero...

I rejected Cain. I told him I don't love him. And after telling him that I don't love him he's not bugging me anymore. Damn, what have I done?

Ikaw na bakla Jarred, ikaw pa ang nambusted? Kapal ng mukha ko ah!

Umalis si Gary at pumunta sa nagbabarahang mga classmates namin kasi boring daw ako. So to kill time, I pull the old diary out of my bag. Maybe I can get something new from it.

September 11, 1987

Ang ganda ng Biringan, nakakamangha, isang paraisong nagpapagaan sa aking nararamdaman. Pero wala ng mas masaya pa sa katotohanan na naglalakad ako sa paraisong ito kasama ang lalaking mahal ko.

Ang ganda ng mga enkanto dito, matutulis ang kanilang mga tenga at walang kanal sa gitna ng bibig at ilong nila. Mga seryoso sila, at ang lalim ng mga tagalog nila.

Kaya nga minsan lang ako gumagamit ng ingles na lingguwahe sa diary na ito, kasi dahil sa lalaking mahal ko naging tagalog freak na din ako. Gusto kong matawa.

Pagkatapos niya akong ilibot sa Biringan, pumasok kami sa isang magandang silid na may maraming mga bulaklak. Napakaganda nito, andaming antikong mga bagay, feel ko isa akong royalty sa Europa.

Lumapit kami sa isang obra na pinalilibutan ng mga bulaklak. Isa itong pintura ng isang babaeng naka-kimona. Sabi ng mahal ko dito daw kami dadaan para makabalik sa totoo kong mundo.

Ang magandang babaeng ito sa loob ng obra ay ngumiti samin at pinahintulutan kaming dumaan sakanya. Ang bait ni Fatima.

Lubos na nasisiyahan,
Narsita Felicita.

"Way no way!" sigaw ko sa loob ng classroom kaya napatingin sakin ang mga classmates ko. I awkwardly smiled at them and give them a peace sign.

I heave a sigh. There's something I have realized from this diary entry! The painting!