Why Don't We ~ One Moment

35

#przeskokwczasie#

Pov Jonah

Minęły już trzy tygodnie od porwania Aleksy, a my ciągle niczego się nie dowiedzieliśmy. Przez ten czas nikt z nas nie spało za dobrze.  Corbyn pokazał się na mieście kilka razy z Loren, co nie za bardzo mnie ucieszyło, ale trudno. Najbardziej jednak przeżywała to Mia, która praktycznie nie wychodziła z domu. Dlatego Tatum bardzo często z nią siedziała.  Tak jak teraz, tylko tym razem ja też siedziałem z nimi.
Między nami panowała cisza, którą przerwał głośny huk a do salonu wbiegł Arek

-zbieraj się młody

powiedział do mnie 

-co jest?

-chyba ją znalazłem

-co?!

wstałem gwałtownie a za mną dziewczyny

-znalazłeś ją?

zapytała cicho Mia

-raczej tak, no dalej, ruchy

klasnął w dłonie i popędził mnie ruchem ręki. Kiwnąłem głową i ruszyłem w jego kierunku

-jadę z wami

zaczęła Mia, ale Arek ją zatrzymał

-nie, zostajesz. Tatum, zajmij się nią

powiedział i wyszedł a ja już chciałem iść za nim, ale poczułem ucisk na nadgarstku

-uważaj na siebie

powiedziała Tatum. Pokiwałem głową i pocałowałem ją w czoło po czym wyszedłem

-jak ją namierzyłeś?

Zapytałem zabiegając po schodach

-śledziłem tego gościa

-skąd wiesz że ona tam jest?

Wsiedliśmy do jego samochodu

-przeczucie

Aha, instynkt rodzeństwa zadział?

-ok

Mruknąłem nie do końca przekonany

-muszę zadzwonić do Corbyna

Przypominałem sobie i wyjąłem telefon

-nawet nie próbuj

-czemu?

-bo nie

-pomoże nam

-damy radę

-we dwóch?

-nie, mój znajomy jest na miejscu

-aha, ale i tak mógłbym...

-nie lubię go, a ty jesteś ogarnięty

Prychnąłem w myślach, ale schowałem telefon.

-odwróć się do tyłu i weź torbę

Powiedział nie spuszczając wzroku z drogi. Wziąłem czarną torbę i położyłem ją sobie na kolana

-otwórz i wyjmij wszystko

Odpiąłem zamek i otworzyłem torbę. Moje oczy rozszerzyły się kiedy zobaczyłem co było w środku

-żartujesz sobie ze mnie

Mruknąłem wyjmując srebrny pistolet

-ten jest mój, CO2 Walther CP88 z tłumikiem, kaliber 4,5mm, 8 kul