Multimedya da: Fırtına var.
Nisan sonu olsa da Trabzon hala rüzgarlıydı. Bu yüzden herkes ceketlerine ya da kalın kıyafetlerine sarılıyordu.
Bu yüzden herkes evden çıkarken ceketlerini giymişti. Cihan onları sevdiği bir at çiftliğine kahvaltıya götürmüştü.
Herkes kahvaltı salonuna geçtiği sırada Zeynep bir anda ortadan kayboldu.
Merve herkesi telefonla konuşuyordur o hep böyledir biraz sonra çıkar ortaya diyerek ikna edip masaya geri oturttu.
Zeynep yarım saat daha gelmeyince Polat masadan izin isteyerek kardeşine bakmak için yanlarından ayrıldı.
Bir süre aradıktan sonra aklına gelen bir yere bakmak için çiftliğin arka tarafına yöneldi.
Gördüğü onu şok etse de burada bulacağından emindi aslında. Bir süre onu izledikten sonra yanına gitmeye karar verdi.
At düşkünü Zeynep bir at bulmuş onunla sohbet edip seviyordu. Polat onu hala bıraktığı gibi olduğu için çok memnundu ama onu burada tutmak için sağlam bir sebebe ihtiyacım var diye düşündü.
Fırtına seni çok özledi diyerek Zeynep'e seslendi.
Zeynep duyduğu cümle ile irkilse de istifini bozmadan atı sevmeye devam etti.
Polat biraz daha yaklaşıp cümlesini tekrar etti. Fırtına seni çok özledi. Yoksa Zeyn onu unuttu mu? diye sordu Polat.
Zeynep gözünden akan yaşı gizlemeye çalışarak Zeyn onu özlemedi mi sanıyorsun dedi.
Özlesen onu bırakıp gitmezdin Zeyn.
Gitmek zorundaydım Patron yapma böyle. Hem ben Fırtınamı sana emanet ettim ona iyi bakacağını biliyorum dedi Zeynep.
Ona kimse senin gibi bakamaz Zeynep.
O nasıl abi?
Çok iyi değil artık hiç koşmuyor.Neden?
Üzüntüden dedi seyis artık ahırdan çıkarmakta bile zorlanıyor.Fırtına Zeynep'e babasının hediye ettiği siyah bir İngiliz at. Babası Resul bey ona hediye ettiğinde yeni doğmuş bir haftalıktı Fırtına. Zeynep ve o daha ilk görüşte bağlanmışlardı. Ne fırtına Zeynep'ten başkasını üstüne bindirirdi ne de Zeynep Fırtınadan başka ata binerdi.
Peki Çakır bey, onun ile koşmayı severdi Fırtına.
Hayır Zeynep onun tek sevdiği şey seninle koşmakmış sen de onu bırakıp gittin.
Abi ben onu bırakmadım ya da sizi.
Neden gittin? o zaman Zeynep.
Bazı şeyler konuşulmaz abi. Hem hadi kahvaltıya dönelim merak etmişlerdir dedi Zeynep. Gözlerini silerek ön tarafa doğru hızla yürümeye başladı.
Polat arkasından koşarak yetişti. Dur diyerek kolundan yakaladı. Dur Zeynep bu sefer seni bırakmaya niyetim yok anladın mı beni?
Seni anlıyorum ama burada istesem bile kalamam abi diyerek ağlamaya başladı.
İstesem bile ne demek güzelim.
Ben burada kalmayı istemiyorum mu sanıyorsun abi.
Kalmak mı istiyorsun? Zeynep.
Zeynep kekeleyerek boş- boş ver abi kapat bu konuyu bir daha sakın açma. Ben düğün sabahı gidiyorum nokta diyerek kolunu hızla çekip kahvaltı salonuna girdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEBEĞİM
General FictionGüzel başlayan bir gündü. bebekte yürüyüşümü yaptıktan sonra oturup manzarayı izlemeye başladım. Orada ne kadar vakit geçirdiğimi fark etmemişim. Saati görünce kendime geldim ve ayağa kalktım. Bir anda başım dönmeye başladı ve bayılmışım. Kendime ge...