BEBEĞİM

PLAN MI?

Multimedya da: Ceylân ve Derya'nın küçüklüğü var.

Takvimler 26:04:2013 günlerden Cuma'yı gösteriyordu.

Düğün günü gelmiş çatmıştı. Ama o kadar zor geçen bir günün ve gecenin ardından herkes çok durgundu.

Polat, Merve'nin kardeşine yaptıklarını düşündükçe huzursuzca sabahı sabah etmişti.

Merve ise hala Zeynep'i gönderme derdindeydi.

Zeynep, altı yıl sonra ilk defa yatağında huzurlu bir şekilde ailesinin çatısının altında güvenli uyudu mutluydu.

Ama yine de gitmek zorunda olduğunu bildiği için bir durgunluk hüzün vardı üzerinde.

Cihan, biliyordu kimi sevdiğini hatta sevdiğinin de onu beklediğini.

Bildiği bir şey daha vardı seni seviyorum deyip umut verdiği Merve ama kararlıydı konuşacaktı hem de bugün.

İçinden geçenleri korkmadan çekinmeden söyleyecekti Ceylan'a. Yıllardır içinde sakladığı sevgisi dile gelecekti.

Ceylan ilk defa kardeşim dediği arkadaşına bu kadar net içinden geçenleri söylediği için utanıyordu.

Derya ise her şeyi bilmesine rağmen hatta abisinin arkadaşına aşık olduğunu bile, bile susmuştu.

Ama Ceylan'ın anlattıkları hisleri gözünde gördüğü hüzün canını acıtmıştı. 

Çünkü bundan sonra onları neyin beklediğini bir türlü kestiremiyordu.

Bütün gece yorgun olmasına rağmen uyumamış sabaha doğru dalabilmişti uykuya.

Bir taraftan evleneceği için tarif edilemez bir mutluluk yaşıyordu. Diğer taraftan ise arkadaşı hatta kardeşi bu durumdayken mutlu olmayı kendine yediremiyordu.

Kim bilir ne kadar acı çekiyor diye düşündü ve yavaşça yanına sokulup uyandırdı Ceylan'ı.

CEYO bebeğim hadi kalk sabah oldu bak ben evleniyorum bugün diye gülerek uyandırdı ama aslında içi acıyordu.

Sanki gece konuşulanlar hiç konuşulmamış hatta unutmuş gibi davranıyordu.

Çünkü gece ağlaya, ağlaya uyuyan arkadaşını bugün bir kere daha ağlarken görmek istemiyordu.

Günaydın kuzum diyerek şaşırmış bir şekilde Deryaya baktı Ceylan.

Çünkü biliyordu sabaha kadar uyumadığını o da uyumuyordu sadece fark ettirmemişti.

Ama neden bu kadar her şeyi unutmuş gibi davrandığını düşündü. Hayırdır sabah, sabah bu neşenin kaynağı ne diye sordu Ceylan.

Yıllardır tanıyordu Deryayı sabahları çok huysuz bir şekilde kalkardı hatta kalkmak bilmezdi ama bugün kendiliğinden uyanmıştı.

Hayır bebeğim ben bugün evleniyorum diye etrafında dönerek kendini işaret etti.

Biliyorum kuzum da seni sabahları yataktan zorla sökerdik ki huysuzluğun da cabası olurdu. Bu yüzden şaşırdım biraz dedi Ceylan.

Güzelim ben artık bir anne adayıyım ve bugün de evli bir kadın olacağım bu yüzden ne huysuzluk kaldı ne de başka bir şey diyerek kıkırdadı.

Derya'nın dili bunları söylüyordu ama içi hiç de öyle değildi.

Ne diyeyim kuzum senin adına sevindim bu evlilik sana yaradı. Ama acısını biz çektik kaymağını enişte bey yiyecek bu ne biçum işdur da diyerek yataktan kalktı.