Such a Good boy S2 {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 22

Morgen is de dag dat ik mijn examen ga doen... Zenuwachtig? Uhm niet echt... Ik hoop dat het niet zo erg is... Dus daarom upload ik nu wel... Morgen moet ik ook weer door leren over andere dingen... Dus veel leesplezier 😋

Y/n POV

Waar ben ik?..

Waarom is alles zo wit?..

"Y/n... lieverd..." hoorde ik een bekende stem zeggen.

Ik keek om me heen... maar zag niemand...

"We zijn hier lieverd..." zei iemand... Ik draaide me weer om en zag ze daar staan...

Ik heb ze lang niet gezien... na meer dan 3 jaar... Ik heb ze echt gemist...

"Mam... Pap..." zei ik en rende op hun af.

Ik knuffelde hun stevig. 

"Hoe gaat het met jullie?! Zijn jullie okay hier?" vroeg ik aan hun. 

Ze begonnen te lachen... Ik wist niet waarom...

"Lieverd... weet je wel waar je bent?" vroeg mijn moeder aan mij. 

Ik keek om me heen en zag niet echt veel dingen om me heen. 

"Nee, ik weet niet waar ik ben..." zei ik maar tegen ze...

Ze glimlachte naar mij en gingen me een rondleiding geven. 

"Je wou je vriendin helpen... haar redden... maar je werd neergestoken door een jongen... Wij twee kunnen alles zien vanaf hier... boven..." zei mijn vader tegen mij. 

Ik keek naar beneden... en zag wolken onder mij...

Ik was in shock... en wist meteen waar ik was...

"Ben ik..." ik wou verder vragen maar mijn moeder knikte nu al weer heel snel. 

"Wil je je lichaam zien?" vroeg mijn vader aan mij en ik knikte naar hem. 

We gingen naar beneden met z'n drieën... Daar lag ik dan... onder narcose... 

Iedereen is aan het huilen...

"Kan ik weer terug? Kan ik weer terug naar Yoongi?" vroeg ik aan hun. 

Mijn vader knikte zachtjes en ging naast mij staan. 

"Je kan terug gaan... als je in je lichaam weer gaat zitten... Maar je ziet ons nooit meer... tot dat je echt weg bent van de wereld..." zei hij tegen mij...

Ik zie iedereen huilen... 

Yoongi...

Angel...

Jae...

En zelfs mijn ex Jungkook...

De rest was ook verdrietig... vooral Taehyung en Jimin...

Ik kan het niet aan zien dat ze zo huilen... Maar ik wil ook nog niet weg van mijn ouders... 

Mijn moeder legde haar hand op mijn schouders.

"Y/n... het is veel beter als je bij Yoongi blijft... Hij heeft je had nodig... Hij wilt niet alleen thuis wonen... Angel woont al samen met JB... Ga maar terug... we zien je wel... op een dag weer hier..." Mijn moeder begon te huilen...

Ik kreeg ook tranen in mijn ogen...

"Ik ga jullie missen..." zei ik voor het laatst en knuffelde ze weer stevig...