Such a Good boy S2 {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 17

Omdat ik zelf niemand kon vinden voor maandag om dit te gaan uploaden... Doe ik het maar nu voor jullie... Heb heel veel gemerkt dat mensen Y/n en Jungkook terug willen... Maar ja... Ik kan niks beloven... Wat ik wel kan zeggen is... Het verhaal gaat goed en raar eindigen... Raar eindigen? Veel lees plezier 😊

Y/n POV

Eun woo keek naar de jongens die naast mij stonden. Ik was zelf ook geschrokken van hun beide...

"Je laat haar met rust..." zei Jungkook tegen hem. 

Ik keek naar hem en legde mijn eten op de tafel. 

"Jae kom naast me zitten... We laten hun wel met rust." zei ik en nam een hap van mijn eten. 

Jae ging naast mij zitten en at met mij mee. 

Hij wist sowieso wie Jungkook was... Maar hij weet niet wie Eun woo is... 

Mijn telefoon ging af en ik nam op. 

"Hallo? Ha-eun? Wat is er?" vroeg ik aan haar. 

Ik hoorde haar huilen en ik stond heel snel op. 

"Ha-eun wat is er?!" vroeg ik weer aan haar. 

Maar ze bleef huilen. 

Ik schoof mijn stoel naar achteren en liep richting de deur. 

Hoseok bokste tegen mij aan... ik zag hem niet lopen... 

"Y/n? wat is er?" vroeg hij aan mij. 

Ik stond heel snel op en ging naar buiten. 

Ik keek naar achteren en al de 4 jongens gingen mij volgen.

Ik rolde met mijn ogen en rende heel snel naar de koffie shop van Ha-eun. 

"Ha-eun?!" schreeuwde ik door de shop heen. 

"Y/n! Kom snel! Help haar! Alsjeblieft!" Schreeuwde Ha-eun naar mij.

Ik keek naar de grond en zag Ailee daar liggen.

Ik ging snel naar haar toe rennen en ging alles controleren bij haar.

"Wat is er gebeurt?!" Vroeg ik aan haar.

Ze was gestresst en wist niet wat ze moest zeggen...

Ik zuchtte en keek Jae aan.

"Jae bel de ambulance nu... Haar ademhaling is niet stabiel." Zei ik tegen hem en hij ging snel bellen.

Ik ging haar in de stabiele zijligging leggen... En ging weer haar ademhaling controleren.

"Ze ademt niet meer! Jae!" Schreeuwde ik.

Hij rende naar me toe

"Luidspreker nu!" Zei ik en hij deed wat ik zei.

"We hebben 2 ambulance nodig... Geen ademhaling herkenbaar nu! Ik ga haar nu reanimeren!" Schreeuwde ik naar de telefoon.

Ik zag dat Ha-eun aan het huilen was.

"Jungkook... Breng haar ergens anders heen dan hier... En jij Eun woo... Jij gaat mond op mond doen." Zei ik.

Ze deden allemaal wat ze moesten doen.

"Hoe gaat het nu met de patiënt?" Vroeg een man aan de telefoon.

"Geen ademhaling en hartslag nog!" Zei ik en ging verder met reanimeren.

"Nu! Eun Woo!" Schreeuwde ik naar hem.

Hij ging de mond op mond beademing doen.

Ik ging weer controleren op ademhaling.

"Ademhaling is er weer! Jullie moeten snel komen!" Zei ik tegen de mensen die in de ambulance zitten.