Such a Good boy S2 {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 43

New chapter... hope you like it :)

Y/n POV

Het is alweer 1 dag na dat ik Jungkook's moeder gesproken had... Ik hoop echt dat ze de brief aan hem gaat geven... Ik liep over straat... Ik had echt frisse neus nodig... Ik moet eigenlijk werken... Maar ik ben niet gegaan omdat ik gewoon nog steeds alleen wil zijn... Ik was nog steeds aan het nadenken over wat Jungkook's moeder zei... "Kom op Y/n... Positief denken..." Zei ik tegen me zelf. Ik liep door en had niet door dat ik bij een stoplicht stond...

Ik keek naar links en zag een auto heel dicht bij komen opeens... Ik deed mijn ogen maar dicht... "Y/n! Wacht!" Schreeuwde opeens iemand. Ik had nog steeds mijn ogen dicht... Ik werd opeens geduwd door iemand... We vielen beide op de grond... Ik deed mijn ogen open en zag Yoongi naast me liggen. "Omg... Yoongi... Ben je okay?!" Vroeg ik bezorgd. Hij knikte met zijn gezicht. "En jij?" Vroeg hij aan mij. Ik knikte naar hem. We stonden beide op en liepen naar de overkant heel snel...

"Ik heb je overal gezocht! Met iedereen! En je neemt je telefoon ook niet op..." Hij was boos... Dat zag ik aan zijn blik... En aan zijn stem. "Sorry Yoongi... Maar ik wil alleen zijn... Over een paar dagen ben ik terug... Maar ik wil echt alleen zijn..." Zei ik en liep weg van hem. "Alsjeblieft! Verlaat mij niet!" Schreeuwde hij nog. Ik reageerde niet en liep maar weer naar mijn appartement... Ik keek op mijn telefoon en echt iedereen heeft mij gebeld... De deur bel ging opeens en ik deed de deur open. "Mag ik?" Vroeg Jin aan mij. Ik deed de deur iets wijder open...

"Je was op tijd... Goed zo..." Zei hij opeens. Ik knikte naar hem en ging op de bank liggen... "Komt hij terug denk je?" Vroeg ik aan Jin... Hij wist het ook niet... Of hij wilt het niet vertellen... Ik ben juist bang dat hij helemaal niet terug komt omdat hij al een ander heeft misschien daar... "Je bent bang zeker als hij iemand anders heeft gevonden daar?" Vroeg Jin opeens... Hij kan gewoon mijn gedachten lezen! "Hoe weet je dat?" vroeg ik aan hem terwijl ik opeens ging zitten. "Jij vindt Jungkook leuk... Dat kunnen we wel zien Y/n..." zei Jin. 

Ik glimlachte awkward naar hem... Jin weet het natuurlijk... Hij weet bijna alles... "Genoeg over Jungkook en mij... Hoe gaat het met Jini en jou?" vroeg ik heel nieuwsgierig. Hij keek naar voren en wist denk ik niet wat hij moest zeggen. "Ik hou super veel van haar... Maar ik weet niet of ik haar nog vertrouw." zei Jin klein beetje sip... Ik ging dichterbij hem zitten. Ik keek hem heel serieus aan. "Jini is echt een aardig meisje... Maar je kan nooit iemand vertrouwen... Op dit moment... vertrouw ik jou alleen en de andere niet... zelfs Yoongi niet..." Hij knikte naar mij. 

"Je hebt gelijk... Ik kan nooit iemand vertrouwen..." zei hij als herhaling. Ik ging maar knikken en keek naar voren. "Moet je niet naar de andere gaan? Ze hebben je vast nodig voor I don't know... iets?" Jin begon te lachen maar stond op. "Je hebt gelijk... Ik moet weer gaan... en maak je maar geen zorgen over Jungkook... Het komt helemaal goed..." zei hij en liep naar mijn voordeur. Hij liep uit mijn appartement en daar was ik dan... weer alleen... Ik pakte mijn telefoon en ging kijken hoe laat het was... 

"Tijd om te gaan eten..." zei ik tegen mezelf. Ik stond weer snel op en ging naar de supermarkt lopen... Natuurlijk ging ik weer mijn banana milk pakken... en wat te eten... Sushi? Ja... dat word het maar voor vandaag... Wanneer ik het gekocht had ging ik weer op mijn plek zitten... Ik pakte mijn rietje en stopte het in mijn melk... "Waarom alleen eten?" hoorde ik iemand zeggen... Ik keek naar voren en zag mijn beste vriend staan... "Jae..." zei ik zachtjes. Hij aaide mijn hoofd en ging tegen over mij zitten. 

"Lang niet gezien... Hoe gaat het met je?" vroeg hij aan mij terwijl hij zien noodles ging klaar maken. "Op dit moment... Niet zo goed..." zei ik maar tegen hem... Ik weet niet of ik heb kan vertrouwen... Maar ik heb zo'n gevoel van wel... "Wat dan?" vroeg hij weer aan mij. "Jungkook is in Amerika..." zei ik teleurgesteld. Hij keek me aan... "Je weet het?" vroeg hij aan mij en ik knikte... Hij wist het dus ook... "Waarom heb jij het niet verteld aan mij Jae? Heb jij ook een goeie reden voor dit?" vroeg ik aan hem heel serieus. Hij knikte naar mij... 

"Jungkook heeft het zelf gezegd tegen mij... Hij zei dat ik niks mocht zeggen... en dat ik weg moest gaan bij jou... Daarom zag je mij niet meer... Maar ik jou wel..." zei hij heel serieus... Hij zag mij wel? Maar hoe kan ik hem missen? Was hij de hele tijd verkleed ofzo dat ik hem niet kan herkennen? "Waarom mocht je geen contact met mij hebben dan?" vroeg ik nieuwsgierig aan hem. Hij begon te lachen... "Heb je het niet door Y/n? Jungkook vind je leuk... Nog steeds..." zei hij heel geïrriteerd... Wat is er met Jae gebeurd? 

"Waarom zo boos?" vroeg ik aan hem. Hij nam een hap van zijn eten. "Heb je het ook niet door dat ik je leuk vind Y/n? Sinds je werd gedropt door Angel op school... vond ik je al leuk... heb je dat nooit gemerkt?" Hij zag er verdrietig uit wanneer hij dit zei tegen mij... En ik voelde ook een steek in mijn hart... Heb ik nou mijn beste vriend pijn gedaan? "Waarom valt iedereen op mij? Waarom vinden jongens mij heel snel leuk? Ik verdien geen eens een goed jongen in mijn leven! Ik verdien gewoon... helemaal... niks..." Zei ik...

"Y/n, Jij bent gewoon een speciale meisje... Het lijkt gewoon dat je een verlegen meisje bent... Maar dat ben je totaal niet! De meeste jongens vallen voor dat..." Jae had gelijk... Maar waarom mij? Waarom vallen ze op mij? Ik ben geen eens heel mooi... Ik lijk wel op een pinda die kan zingen... Jae stond opeens op... Ik keek naar hem toe... "Kom... Ik moet je wat laten zien... voor dat ik ga..." zei hij. Ik stond op en ging achter hem aan lopen... We liepen opeens naar onze oude school... "Hier begon het allemaal... Toen ik je zag... Met je lange haren..." Mijn wangen werden klein beetje rood. 

Ik keek naar het gebouw... En het zag er natuurlijk nog steeds het zelfde uit... Er kwam een lach op mijn gezicht... "Hier hebben we gezongen... En gewerkt... samen..." ging hij verder... Het voelde heel fijn dat we weer hier waren. We liepen samen weer ergens anders heen... Dit keer gingen we naar het park... We gingen op een bankje zitten... Jae zat helemaal links... en ik helemaal rechts... Het was stil voor even... "Hier belde Jungkook mij dat hij weg ging naar Amerika... voor zijn vader... Ik was op dat moment eigenlijk al verdrietig... vanwege dingen die er gebeurde..."

Ik hoorde hem opeens snikken... Huilt hij nou? "Weet je hoeveel pijn Jungkook had toen hij mij ging bellen? Hij was aan het huilen... Ik wist eerst niet waarom... Maar later wel... Hij zei tegen mij... 'Hou Y/n in de gaten... maar ze mag je niet zien...' Ik wist niet of ik het moest doen... Maar ik heb het gedaan wat hij zei..." Ik keek naar Jae... En ja inderdaad hij was aan het huilen... Ik wil hem omhelzen... maar ik kon het niet... Nadat hij gezegd heeft dat hij me leuk vind... Ik wist niet wat ik moest zeggen over zijn verhaal... 

"Ik heb het gedaan... omdat ik wist dat hij zoveel van je houd..." Hij keek me in de ogen aan... "Hij ging echt huilen om jou... Hij is bang dat je een ander leuk zou vinden... Hij was ook bang dat je voor mij ging kiezen en niet voor hem..." Als hij mij zo mist... Waarom neemt hij geen contact met mij? Als hij echt van mij houd... waarom zegt hij het dan niet meer tegen mij... Waarom mocht ik het niet weten dat hij in Amerika is... Waarom mocht ik niks weten van hem? Ik keek Jae aan... "Het is tijd om naar huis te gaan Jae..." zei ik tegen hem...

Ik stond op en liep de richting op waar mijn appartement is... "Waarom ga je niet naar de andere?! Waarom wil je alleen zijn wanneer je verdrietig bent?! Waarom laat je je broer in de steek nu?!" schreeuwde Jae naar mij... Toen hij dat vroeg voelde ik een mes gewoon in mijn hart... Het deed echt heel veel pijn wat hij zei... Maar hij heeft een punt... Waarom alleen zijn... terwijl je ook andere mensen om je heen hebt Y/n? Waarom doe ik zo moeilijk over 1 klein ding... Waarom ben ik hier op aarde überhaupt? Ik draaide me om en keek Jae aan... 

"Het is beter... Dat we elkaar niet meer zien Jae... Alles was veel beter... Zonder jou..."