Such a Good boy S2 {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 48

Ooff love this one..

Y/n POV

"Jullie moeten naar binnen! Het is koud hier!" Schreeuwde Jung-sik naar ons. Ik was opgelucht dat hij ging schreeuwen naar ons... Anders had Jungkook mij gekust! Ik pakte mijn krukken weer en liep samen met hem naar mijn kamer. Jung-sik ging me helpen met liggen... Het is best fijn om een vriend als dokter te hebben. "Ik denk dat jullie wel het zelf redden nu..." zei hij en zwaaide naar ons. Hij liep de deur uit en toen was ik alleen in de kamer samen met Jungkook... Wat ik helemaal niet erg vind...

"Je bent vast moe... Ga maar lekker slapen..." zei hij tegen mij. Ik schud mijn hoofd heen en weer. En hij keek we weird aan. "Ik heb dagen lang geslapen..." ik moest lachen en Jungkook ook eigenlijk maar hij deed alsof hij niet moest lachen. "Hoe gaat het met je vader?" vroeg ik aan hem. Hij lachte naar mij en hield ook mijn hand vast. "Het gaat prima nu met mijn vader... Maak je maar geen zorgen... Hij word beter... voor ons.." zei hij... "Voor... ons?" vroeg ik aan hem. Hij knikte naar mij en glimlachte. 

"Over een paar dagen mag je weer naar huis... Dan ga ik je iets vragen... iets speciaals..." zei hij tegen mij... Ik werd heel nieuwsgierig en wou het eigenlijk nu weten... Maar ja... ik ken Jungkook nu wel heel goed... Hij gaat het helemaal niet vertellen tegen mij. "Okay..." zei ik en opeens ging mijn telefoon af. Ik keek er op en zag een Naam staan. Ik drukte op de groene knop. "Hallo?" vroeg ik aan degene. "Je bent weer wakker... Ik had gehoord dat je niet wakker was... na die ongeluk... Ben je okay?" vroeg degene... Ik lachte...

"Maak je maar geen zorgen Eun Woo. Met mij gaat het goed... Ik kan bijna alles weer." Ik keek naar Jungkook en hij zag er niet blij uit toen ik zei wie het was... "Ik moet ophangen... Ik bel je later wel terug..." zei ik en hing op. Ik legde mijn telefoon op mijn kastje en keek de hele tijd Jungkook aan. "Jaloers?" vroeg ik met een lach op mijn gezicht. "Nee, tuurlijk niet!" zei hij en ik moest harder lachen... Ik kan wel altijd lachen met hem... Hij is echt een goed jongen... voor iedereen wel... 

~~~~~

Paar dagen later

"Laat me je helpen Y/n..." zei JB tegen mij. Ik knikte naar hem en hij hielp me met het lopen op de trap. Ik wou naar mijn kamer gaan... "Voorzichtig..." zei hij tegen mij. Ik probeerde voorzichtig te zijn... Maar ja... ik ben een kluns... "Dankjewel dat je mij wilt helpen JB... Ik waardeer het..." zei ik tegen hem. Hij begon te lachen en knikte naar mij toe. "Geen probleem." zei hij. We liepen samen naar mijn kamer toe... Ik ging bij mijn bureau zitten... "Ik ga naar beneden... Ik denk dat Angel mij nu nodig heeft..." Zei hij en zwaaide naar mij.

Ik zwaaide terug naar hem en ging mijn laptop meteen aan doen. Berichtjes van Jae kwamen opeens binnen... Ik drukte op zijn naam en keek wat hij allemaal schreef...

Jae: Y/n, het spijt me... het is mijn schuld...

Jae: Ik hoop echt dat het goed met je gaat... 

Jae: Ik moest toch nog je opletten... Het spijt me heel erg...

Jae: vergeef het me alsjeblieft...

Jae: Laten we weer opnieuw beginnen... Hi, Ik ben Jae... En ik voel me schuldig over alles wat er vroeger gebeurt was... Ik hoop dat we elkaar is een keer weer zien...

Ik weet dat het niet zijn schuld was... Het was mijn eigenschuld want ik ging niet opletten... Ik kon eigenlijk dood zijn... Maar dat ben ik gelukkig niet... Ik mocht niet opgeven... Van mama en papa niet... Ik zag ze weer... en ze zeiden dat Jungkook op mij wachtte... Dat hij mij heel erg miste... Daarom werd ik wakker... voor hem... Ik hoorde opeens geklop op mijn deur. Ik draaide me om en zag Yoongi daar staan. Hij liep naar mij toe en ging naast me zitten. "Jij gaat nooit alleen wonen..." Zei hij heel serieus. 

Ik moest er van lachen maar hij natuurlijk weer niet. "Het is goed gekomen Yoongi... Maak je maar geen zorgen over mij..." zei ik maar hij stopte mij... "Nee, jij gaat echt nooit alleen wonen... of je woont bij mij... op je woont bij je man..." zei hij. Ik lachte en knikte naar hem. "Is goed Yoongi-ah..." zei ik... "Noem mij weer oppa... ik mis het..." zei hij tegen mij. Ik moest weer lachen... "Okay... Oppa?" Hij glimlachte en gaf mij een knuffel. Daarna stond hij weer snel op en liep hij uit mijn kamer. 

Ik pakte wat kleding en liep naar de badkamer. Ik wou een lekkere bad nemen... en dat ging ik ook lekker doen. Ik ging er in liggen en ging na denken over dingen... 'Wat gaat Jungkook mij vertellen?' vroeg ik mezelf af. Ik hoorde opeens Yoongi schreeuwen. "Y/n-ah! Ik ben even weg!" Ik zei niks terug want ik wou een liedje op doen... ~Still love you~

Na dat ik het liedje 5 keer wel geluisterd had ging ik uit het bad stappen... Ik kleedde me om en ging ook snel mijn haren doen... Jungkook wilt zometeen iets vertellen tegen mij... Maar ik weet nog steeds niet wat... Wat als hij mij nog een keer gaat verlaten?! Maar hij had beloofd om bij mij te gaan blijven... Wat als hij gaat zeggen dat ik heb nooit meer kan zien... Dat hij gaat verhuizen naar Amerika?! NEE NEE NEE! Y/n! positief denken... Jungkook zou dat toch nooit doen? Of wel? Wat als hij toch een ander gevonden heeft...

"AAAH!!! Kom op Y/n! Je moet niet zo denken... positief zijn..." zei ik tegen mezelf terwijl ik naar mezelf kijk in de spiegel. "Je bent mooi zoals je bent Y/n... je bent perfect..." Ik knikte en liep de badkamer weer uit. Ik pakte mijn kleine tas en liep voorzichtig naar beneden... Ik kan al lopen ja... Maar nog niet zo goed... Ik ging maar mijn sneakers aan doen dan de andere hoge dingen... Ik deed de deur open en zag een jongen opeens voor mij staan en nam mij mee naar een auto die ik helemaal niet herken... 

"Hey! Laat me gaan!" schreeuwde ik maar niemand zei wat... Die jongen was stil en ging gewoon verder rijden... Ik wou iemand bellen... Maar had geen bereik... "Waar ga ik heen?!" vroeg ik aan de jongen maar hij zei nog steeds niks... Ik ging maar stil zitten en niks doen... Ben ik net beter... komt dit er bij... Wat een leuke terug komend cadeautje... Na een half uur stopte de auto... De jongen stapte de auto uit... en liep weg van de auto. "Hey! Mag ik er nog uit?!" vroeg ik maar niemand reageerde weer...

Ik probeerde de deur te openen... en het was ook gewoon gelukt... Ik opende het wijd open. Het was donker... en ik zag bijna niks... plus... de jongen was ook weg gegaan... "Hallo?! Is hier iemand?" schreeuwde ik maar niemand antwoordde het... Ik keek om me een en probeerde weer te gaan lopen... Maar nog steeds ging het moeilijk... "Ah..." zei ik zachtjes. Mijn benen deden klein beetje pijn... Ik liep iets verder naar een bankje waar ik kon zitten... "Ugh... waar ben ik?" vroeg ik me af... Maar opeens hoorde ik muziek... en iemand zingen... 

"Jungkook?"

Ik kreeg tranen in mijn ogen toen hij het ging zingen... Alle lichtjes gingen aan... en het was heel mooi... "Euphoria he... Zelf gemaakt?" vroeg ik aan hem en hij knikte. "Ik dacht aan jou..." zei hij en hielp mij weer met staan... "Y/n... Ik moet je wat vertellen..." Oh goshh... Daar gaan we... Wat gaat hij zeggen?... 

"Y/n ik ken je echt meer dan 6 jaar denk ik... En als ik jou zie... krijg ik altijd een lach op mijn gezicht... behalve als je huilt... Dan word ik ook verdrietig plus ik word boos op degene die jou verdrietig maakt... Je bent veel mooier als je Lacht Y/n... En ik wou je iets vragen hier..." Hij pakte iets uit zijn zak en ging op 1 knie zitten. Gaat het gebeuren? Alweer? 

"Y/n... Wil je met mij trouwen?"