Such a Good boy S2 {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 46

Deze chick is geslaagd hoor mensen! Whoop whoop! Hoop dat jullie deze chapter leuk gaan vinden❤

Jungkook POV

Jung-sik duwde Yoongi van mij af. "Hij heeft niks gedaan! Niemand van ons heeft wat gedaan! Loop naar binnen... en ga naar je zusje... voor dat het te laat is..." Zei hij tegen Yoongi. Hij deed de deur voorzichtig open en liep naar binnen. Wij gingen ook naar binnen... Yoongi zag er heel verdrietig uit... "Wat is er gebeurt met haar... Waarom ligt ze hier?" vroeg hij aan ons. Ik keek naar hem toe... "Ze werd aangereden... door een vrachtwagen... ze lette niet op..." zei Jin tegen hem. Yoongi hield haar gezicht vast en gaf een kusje op haar voorhoofd... 

"Je bent dus hier... Dagen lang... Sorry Y/n... Het spijt me..." Zei Yoongi terwijl hij haar een knuffel gaf... We moesten het eigenlijk eerder zeggen... Tenminste Jin moest het eerder zeggen... ik zag dat Jin er spijt van had... Hij zag er zielig uit... En ik weet hoe hij zich voelt... Denk ik... Ik liep maar naar Yoongi toe... "Yoongi... Het spijt me... Je moet haar nu steunen... Niet opgeven... Je hebt nog 2 dagen..." Zei ik... Zijn tranen stopte niet... En dat snap ik ook heel goed... Jin, Jung-sik en ik liepen naar de gang... Yoongi heeft wat alleen tijd nodig samen met Y/n...

"Ik moest niet luisteren naar haar... ik moest naar mezelf luisteren! Waarom heb ik niks gezegd?!" Jin is boos op zich zelf... En ik ook eigenlijk... "Ze kan nog leven... als ze wakker word... van haar diepe slaap ja..." zei Jung-sik tegen Jin. Hij was nog steeds boos op zich zelf. 

~~~~~

2 dagen later...

Ik werd wakker op mijn bed... De zon scheen niet in mijn ogen... De lucht was donker... en het gaat regenen vandaag... Vandaag is ook de laatste kans voor Y/n... iedereen weet het nu... En de meeste waren ook boos op Jin... Maar dat is weer goed gegaan. Ik liep naar de taxi die ik besteld had... Hij reed naar het ziekenhuis waar Y/n ligt. Ik stapte daarna weer uit en ging naar binnen lopen... Iedereen was er weer en ging om Y/n staan die daar ligt... Met pijn... "Jongens... mag ik nog alleen even zijn met Y/n?" vroeg ik aan iedereen en ze knikte naar mij...

Ze liepen het kamer uit. Ik ging naast haar zitten op de stoel... Ik hield haar hand vast en keek naar haar gezicht. Ze is zo prachtig dat ik gewoon niet zonder haar kan leven... Ik hield mijn tranen nog in... (Klik op het liedje daar boven en lees dan verder.) Als je het niet ziet... Je moet dubbel klikken

"Y/n... Ik ben er weer... Gister was ik er natuurlijk ook... alleen de meeste hadden ruzie met elkaar... Ik wist eerst niet waarom... maar het was dus door Jin... Ik vergaf hem natuurlijk... Hij is mijn hyung en dat blijft hij ook. Ik vertrouw hem... Jij vertrouwd hem ook... Jij hebt gezegd dat hij niks mocht zeggen... Dat zou ik ook gedaan hebben. Y/n, je hebt nog kans om te gaan leven... Ik weet dat je het kan... ik weet dat je mij ziet... dus... alsjeblieft... word wakker... Voor Yoongi, Angel, Teayang, Jennie, de andere jongens en natuurlijk... Mij..."

Ik pakte snel iets uit mijn broek zak... het was een klein doosje... waar een ring in zat... Ik pakte de ring en deed het om haar ring vinger heen. 

"Ik heb deze ring voor je gekocht... Ik wou eigenlijk vandaag je wat vragen... Wanneer je wakker was... Maar misschien word je geen eens wakker... Dus ga ik het maar nu zeggen... Y/n... Ik hou super veel van je... en dat weet je heel goed... Maar ik wil je de mijne maken... Dus... Ik hoop dat je met mij wilt gaan Trouwen..." Ik gaf een kusje op haar hand en een traan viel ook op haar hand... "Word alsjeblieft.... wakker.... Y/n...." 

Ik legde mijn hoofd op haar hand... en kneep ook in haar hand... Haar ademhaling werd opeens heel erg. Ik keek haar aan en zag haar struggelen met ademhalen. "Jung-sik! Jung-sik kom snel naar binnen! Help!" schreeuwde ik door de kamer heen. Hij kwam snel naar binnen en ging snel checken wat er aan de hand is met haar. "Jungkook wacht buiten..." zei hij tegen mij en hij ging snel versterking bellen. Ik liep naar de andere toe en ging op de grond vallen. Angel liep naar me toe. 

"Jungkook-ah..." zei ze maar ik gaf haar snel een knuffel. Ik wist niet wat ik moest doen... Ik mis haar zo erg... en het enigste meisje die op haar lijkt is Angel nu... Ik wil Y/n zo hard knuffel... Maar ze is er niet... Ze geeft het op... Ze geeft mij op... "Jungkook-ah...  Het is goed... huil maar verder..." zei Angel tegen mij... en ik deed wat ze zei... Ik huilde verder op haar schouder. Ze is net zo als Y/n... Maar toch Y/n is meer speciaal... Ik veegde mijn tranen weg en ging weer opstaan. 

"Voel je je beter?" vroeg Namjoon aan mij... Ik knikte naar hem... "Hey Jongens..." hoorde we opeens iemand zeggen. We draaide ons om en zag Jae daar staan. Ik was zo boos eigenlijk op hem... "Het is mijn schuld zeker?" vroeg hij nog aan ons... Ik wou op hem af lopen maar Jin hield mij tegen. "Niet doen... verdiend hij niet..." fluisterde Jin in mijn oor. Ik liep naar een stoel toe en ging daar op zitten. "Het spijt me jongens... En voor al voor jou Jungkook... Het spijt me heel erg..." zei hij onschuldig.

Ik zei niks terug tegen hem... "Jae... misschien is het beter dat je weg gaat... Jungkook is echt heel erg boos op je..." Zei Ha-eun tegen hem. Ik keek naar hem toe en hij knikte naar haar. Hij liep weg en ging denk ik terug naar huis... Aan de ene kant vind is het heel fijn... maar aan de andere kant ook weer niet... Hij is de beste vriend van haar... Maar ik liet hem toch naar huis gaan... Yoongi kwam naast me zitten en legde zijn arm om mijn schouder heen. "Je houd echt van haar he..." vroeg hij en ik knikte naar hem.

Hij moest er van lachen... hoe kan hij nog lachen? Terwijl zijn zusje daar ligt met pijn... "Hyung... hoe kan jij nog blij zijn? Hoe kan jij nog lachen terwijl ze daar ligt?" vroeg ik aan hem. "Y/n... ze is een heel speciaal meisje... iedereen wilt haar wel hebben ja... En ik kan ook niet zonder haar leven natuurlijk... zij regelt al die betalingen... en ik weet niet wat ik moet doen als ze er echt niet meer is... Maar we moeten vertrouwen op haar Jungkook..." Hij had gelijk... Ik moet nog steeds vertrouwen hebben op haar... 

De deur ging open en we zagen Jung-sik uit de kamer lopen. We keken hem aan... 

"Het... Spijt me... She is... gone..."