Such a Good boy S2 {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 24

OMG... Het nieuwe liedje van BTS is echt leukkk!!!! I can't anymore!!!! Voor hun is het 'Boy with love...' voor mij is het 'Girl with loveeee' 😂 ik moet alleen nog de Engelse tekst lezen van het liedje maar dat doe ik wel later... Stream het liedje!!! (Ik zei gister tot maandag ja... Maar was vergeten dat vandaag het nieuwe liedje uit kwam... Dus... Nog maar een chapter...)😂

Y/n POV

"JE HEBT WAT?!" vroeg ik aan hem. 

Ik rolde naar hem toe en wou hem eigenlijk slaan maar Yoongi hield me tegen. 

"Wat doe je?! Hij heeft je zusje geslagen!" zei ik. 

Yoongi schudt zijn hoofd.

"Dat heeft hij niet gedaan... Luister Y/n... Ik was er zelf ook bij... Je kan niemand meer vertrouwen behalve Jungkook, Jae en mij okay?" zei Yoongi tegen mij. 

Ik knikte naar hem. We gingen in de woonkamer even praten wat er allemaal aan de hand was. 

Angel hoort dus niet bij ons... Nee, die hoort bij Jini...

Mijn hoofd ontplofte klein beetje... en kan helemaal niet meer nadenken. 

"Angel... ze is veranderd..." zei Yoongi. 

Ik schud de hele tijd mijn hoofd. 

Het was al 2 uur verder en de deurbel ging af.

Ik wist meteen dat het Jae en de Dokter was. Yoongi ging de deur openen en liet ze naar binnen. 

"Dit moet je nooit meer doen..." zei de dokter tegen mij. 

"Het spijt me Jung-sik..." Hij gaf mij een knuffel en liet me ook niet echt gaan.

Jungkook duwde hem naar achteren. 

"Ze is nog steeds mijn ex..." zei hij heel serieus. 

De dokter liet me meteen los en ging een stap naar achter doen. 

"Wat gaan we nu doen? Jullie zeggen zelf... Jini zit in de team van Seungri... en Angel helpt haar... we kunnen niks meer... hun zijn sterker..." zei ik tegen hun. 

Yoongi ging bukken en veegde mijn tranen weg. 

"We gaan Seungri wel pakken... We kunnen altijd proberen Y/n... Nooit opgeven..." Ik keek recht in Yoongi's ogen... 

"Ik geef op Yoongi... Ik kan dit niet... Ik ben Angel niet... Ik ben Jini niet... Ik ben Y/n... Min Y/n... Ik ben gewoon gevoelig voor alles... Ik geef me over..." Ik huilde heel hard...

Maar opeens werd ik geknuffeld door iemand. Ik keek wie het was...

Het was Jungkook...

"Je bent sterk. Wij hebben jou nodig Y/n..." Ik schud weer mijn hoofd.

Ik probeerde op te staan en te lopen... Maar al snel viel ik op de grond. 

"AAAH! WAAROM MOET MIJ DIT GEBEUREN?! WAAROM IK...?" schreeuwde ik door het hele huis. 

Iedereen keek me aan. Jung-sik kwam naast me zitten en tilde mij op en nam mij mee naar mijn kamer. Hij deed de kamer op slot. 

"Je bent echt bang voor hem of niet?" Vroeg hij terwijl hij naast me ging zitten in bed.

Ik knikte naar hem en hij knikte ook weer terug.

Hij stond weer op en liep naar het raam...

"Ik heb andere dingen nu te doen... Ik ga wel via je raam naar buiten... Ik spreek je wel nog..." Zei hij en klom naar beneden.