The Forgotten Groom (AWESOMELY COMPLETED) #Watty's 2015

Chance And Chances

FIFTEEN

I didn't know it was possible. Akala ko noong una, kabaliwan lang. How can someone love a person with all his heart and soul? Na para bang ang tao na iyon ang dugo at kaluluwa mo. You would kill for that person. You would even die for that person.

But now as I look at her sleeping face, wala na akong pakialam kahit imposible man ang ganitong klaseng pagmamahal. I would defy impossibilities for her. Kahit ano. Makasama ko lang siya habambuhay. Makasama ko lang siya ng matagal.

Tumayo na ako at lumabas para mapagluto siya ng pagkain. Sa bahay na pinatulog ni Mommy si Daphne. Right after my proposal, biglaan na lang siyang namutla ng sobra. I decided I would take her on the hospital but she said she needed a rest. Mapilit siya kaya hinayaan ko na lang. binantayan ko siya magmula pa kanina to make sure she is really okay.

"Is she awake?" Colton asked me pagkababa ko pa lang. Umiling lang ako at dumiretsyo sa pantry para icheck kung ano ang pwedeng mailuto. Ayaw kong humingin ng tulong kina Manang. Gusto ko ako ang gagawa ng kahit na ano para kay Daphne. Kinuha ko ang manok at elbow noodles mula sa lalagyan. Tiningnan ko si Colton na nakatitig lang sa kape niya.

"Inlove ka na yata sa kape mo?" biro ko dito. He just laughed mirthlessly. Napatingin ako sa kanya.

"Kuya.."

Tiningnan niya ako. Minsan ko lang tawagin si Colton ng kuya. And that is when I know something is off at gusto kong sabihin niya sa akin kung ano ang mali na iyon. We are brothers. We are supposed to be there for each other.

Huminga siya ng malalim bago lumapit sa akin at inakbayan ako. He smiled at me bago ginulo ang buhok ko.

"What's wrong with Diamond?" tanong ko. napatigil siya sa pangugulo ng buhok ko at napatitig na lang sa manok, maybe expecting it to fly eventhough it is already dead.

Nagtataka siyang tiningnan ako. I know it is because of that amazon. She is Colton's weakness. The same way goes for me. Daphne is my weakness too.

 

"I hate the rule bro. I hate the fact that we only fall once. Gusto ko ng umahon. But I don't know why, but I just can't." nanlulumo niyang sabi. I sighed and looked at our family picture.

"You love her. Bakit gusto mo siyang kalimutan?"

"She doesn't love me, lest even need me." naiinis niyang sabi. Kumuha siya ng alak sa bar at bumalik. Tiningnan ko siya bago biglaang sinuntok. Natumba siya sa sobrang lakas ng ginawa ko. Ganyan talaga, awesome ako eh. Dagdag mo pang tanga ang kapatid ko.

 

 

"Then make her love you. Make her need you Colton. Montreal ka. We always get what we want. Fight for it. Pasalamat ka at marami kayong oras ni Diamond. Wala kayong deadline." Bumigat ang dibdib ko ng sinabi ko iyon. Nakayuko lang si Colton habang nagsasalita ako.

"Tell her Colton. Tell what you really feel. Sabihin mo na bago mo pa pagsisihan na nagpapetiks petiks ka lang noong may pagkakataon ka." Sabi ko dito. Hindi siya gumalaw kaya pinagpatuloy ko na lang ang pagluluto.

 

"Chance?"

Napatingin ako sa nagsalita. Agad kong pinuntahan si Daphne at inakay para makaupo sa mesa. I kissed her hair pero nakatingin lang siya sa akin. Kumunot naman ang noo ko.