5 bölüm

587 45 45
                                    

NEFES P.O.V

Odama geçtiğimde kalbimin ağrısı geçmişti.Durup düşündüm.İlk kez böyle olmuştu.İyi de neden?o kadar tuhaf şeyler oluyor ki hayatımda.Kafamın içinde bir sürü soru var.Neydi bu ani acı?peki niye bu ona yaklaşınca oldu?onlar gerçekten vampir mi?o gün gördüğümüz 3 kişi bu 3 kişimi?niye oda o kadar soğuktu?ben kimim?
Ahhh kafayı sıyırıcam.Resmen akıl hastanelerinden birinin beni keşfetmesini bekliyorum.O acıyla odama da göz atamadım.Ayağa kalkıp odada bir tur attım,iyiydi....sevmiştim.Biraz derleyip topladım mı daha da iyi olacak.Bir de gözüm masa'nın üzerinde duran birkaç dosyaya kaydı.Ama önce işimi halletmeliyim deyip işe koyuldum.Yemek saatine kadar bitirmeliyim.
Acaba bizim kızlar ne yapıyor?

NARA P.O.V

Odama girdiğimde kapıyı kapatıp sırtımı kapıya yasladım.Kalbim korkudan yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu.Birşeyler döndüğünden adım kadar eminim,çok korkuyorum.Bunu nasıl yaptı?bileğimin acısını nasıl dindirdi?ayrıca o ünüverste olayını da inanmadım.Kesin başka birşey var.Allahım nolur düşündüğüm şey olmasın.Herşey o kadar üst üste geliyor ki.Off...ama panik yok.Ben kesin bir şey bilmiyorum sonucta,kanıt yokki hem onların vampir olduklarına dair kanıt görmedim daha,üstelik belki o günkü insanlarile hiçbir alakaları yoktur.Evet evet kanıt yokken böyle saçmasapan şeyler düşünmemeliyim.Hem vampir de ne ya?sadece çocukları korkutmak için uydurulan bir mitoloji karakteri.

LALİN P.O.V

Sabahki olayın üzerinden tam 3 saat geçmişti.Odamda dosyalarla ilgileniyordum.Patronumla benim odam arasında sadece cam vardıvet burası öyle saçma bir şirket ki, 4 duvar yerine 3 duvar,1 cam patronun odasına bakıyor.Ara da duvar değil de cam var resmen ve ben her başımı kaldırdığımda onun ofisini ve gözüme giren masasını görüyorum.O dediği laflardan sonra çok kırılmıştım.2 kez imza için odaya gitsem de hiç kafamı kaldırmadım.Gerçekten incindim.Canım yavrum nasıl da boynunu bükmüş. Kim bilir ne işgenceler yapmıştır sana.Keşke seni ben alabilseydim.
Öyle köşede duran köpeğe dalmıştım ki telefonum çaldı.

Arayan Nefes ti.

Lalin:Nefes?

Nefes:Lalin,10 dakikaya yemek arası var hadi Naraya da söyle aşağıda buluşup yemeğe çıkalım.Yakın bir yerde güzel bir restoran buldum.

Lalin:Tamam.

Nefes:Senin sesine ne oldu?

Lalin:Gelince anlatırım.

Narayı aradıktan sonra çantamı alıp yemek arasına çıktım.Kızlar beni bekliyordu.

YEMEKTE

Nefes:Eee niye bu kadar sessizsiniz?

Nara:Ne konuşalım?

Nefesi:İlk gününüz nasıl dı mesela?

Lalin:Eh işte.

Nefes:Niye ya ne oldu?

Lalin:Patron canımı sıkıyor.

Nara:Daha ilk günden mi?

Lalin:Ya sabah odasına girdiğimde....böyle fazla soğuk konuştu,yani ne bileyim bir günaydın der insan yada yeni işini tebrik ederim filan.Bir de.

Nara:Bir de ne?

Lalin:Ofisin de minik köpek yavrusu var o kadar tatlı ki.

Nefes:Sonra?

Lalin:İşte onu sokağa atacakmış,baş edemiyormuş,evi pisletiyormuş.

Nara:Yazık ama
.
Lalin:Evet bende öyel dedim.Hatta ben alayım biz bakarız dedim.Çok kötü çıkıştı,kırıcı sözler söyledi falan ne bileyim işte ona bozuldum.

MELEZ KARDEŞLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin