MELEZ KARDEŞLER

11 bölüm

HOSESOK P.O.V

Hoseok:Doktor bey lütfen olumlu birşey söyleyin.

Doktor:(Hoseoka bakar).....Maalesef.

Elim ayağım boşalmıştı. N-ne dedi bu? Nefes almakta güçlük çekiyorum gözlerim dolmaya başladı, nefes alış-verişim hızlanmıştı. Hızla inp çıkan göğsümde hissettiğim şeyle yere çöktüm. Geçen odamda yaşadığım kalp sancısı yine tekrarlanmıştı,acı'nın verdiği etkiyle dişlerimi sıktım. Belli etmek istemiyordum,ama çatılan kaşlarımla birlikte ağzımdan inleme çıkmıştı. Kendimi sıkmaktan yüzümün kızardığını hissettim. Kaşlarımın ortasındaki sinir damarım iyice belirginleşmeye başlamıştı. Bu sırada gözümden damla damla yaşlar akmaya başladı.

Doktor:Beyefendi iyi misiniz? Hemşire!

Hoseok:Olamaz...Hayır.

Doktor:Beyefendi siz yanlış anladınız.Kız arkadaşınız iyi Sadece maalesef daha uyanmadı demek istedim,ama ben daha oraya gelmeden...Siz kötüleştiniz. Ahhım zamane aşıkları.

Hoseok:S-siz ciddi misiniz? Göre bilirmiyim? Nesi varmış? Bir daha olur mu.

Doktor:Şokun etkisiyle bilinci kapanmış.

Hoeok:Nefes alamıyorum diyordu.

Doktor:Evet,bu korkudan dolayı olan birşey. Panik atak. Korkacağı birşey olmuştur. Ve tabi şokun etkisiile bilinci kapanmasaydı beden nefessiz kalmaya fazla dayanmaya bilirdi. Şimdi görebilirsiniz. Sakinleştirici yaptık uyuyor şimdi.

Hoseok:Teşekkürler.

Hayatımda bu kadar ne zaman sevindim hatırlamıyorum ya da hiç bu kadar sevinmişmiydim? Çok az geçmiş kalp sancımla irerledim. Kapıya yaklaştığım her adımda gözlerim daha da dolmaya ve yanmaya başlamıştı. Kapıyı yavaşça açtım. Sadece saatin sesi yankılanan odaya girdim.Onu iyi görünce artık içime sığamayan nefesimi serbest brakmıştım. Yavaşca inip çıkan göğsünü gördüğümde derin bir oh çektim.

Hoseok:Değer verdiğin birini kaybetme korkusu böyle bir şeymiş demek.

Yanına gidip oturdum. Elimi saçlarına götürdüm. Saçlarına dokunmak bile mutluluk veriyordu.

Hoseok:Hayatımda o kadar çok mutsuz olduğum anlar var ki,hepsini tek tek sayabilirim. Fakat en mutlu olduğum anların senin yanında olduğunu ve hiçbir zaman unutmadığımı söylesem inanır mısın?
Bena hiç bilmediğim ama yaşamaktan çok korktuğum O hissi bana tattırmadığın için minettarım.

Yanına oturduğumda yerinde kımıldandı,yan yatarak elini yanında duran elime koydu. Ve sıkıca tuttu. Elimi tuttu. Kalp atışım normale göre daha da hızlandı. Gülümsedim,bu his hoşuma gitmişti.

Saate baktım öğlen 2'ye geliyordu. Ah diğerleri nerede acaba? Haber vermeliyim ama telefonum? Kahretsin arabada kaldı.

NARA P.O.V

Onun yanında durunca bile mutlu hissediyorum.keşke hiç bitmese. Gülmüştü.

Nara:Neden güldün?

Jackson:Hiç sadece birşey aklıma geldi.

Nara:Anladım.

Jackson:Bak ne diyeceğim. Hadi bugün şirkete gitmeyelim. Ne dersin?

Nara:Ama efendim işler?

Jackson:Sen benim asistanım değil misin?

Nara:Evet öyleyim.

Jackson:E ben de senin patronun olduğuma göre bir sorun yok. Hem acil bir işimiz de yok. Hava da çok güzel.

Nara:Olur.
Jackson:O zaman~Yemek yiyelim mi, ben acıktım.