Dream High: School for Dreamers

Chapter 29

MIKYO

Linapitan ko si bespren na tulala nakaupo sa benches. Ngayon year lang na naman na ganap ito.

Nagulat ako ng sumandal siya sa balikat ko. Kaya hinayaan ko siya.

"Ang astig ko diba?" anak ni.....yan ba ang tinanong niya matapos ang gulo. Walang pasok ngayon sa Dream Track kaya may klase na kami sa Academic Track.

Ang president lang at ang officials dito ang nakakaalam.

"Anong klase namang tanong yan" kaya napatawa siya.

"Tara. Libre kita ng frappe gusto mo" tumango siya at tumayo.

STENARD

Pumikit ako ng mariin at tinanggal ang glassses ko. Nasa kasalukuyan ipinapaayos ang Star Arena. At ngayon buti walang namatay na isang katingting na studyante ko.

Ayaw ko ng ulit mangyari iyon. Enough na sa isa hindi na dapat mawalan pa ng marami.

May pumasok sa opisina ko pero binawala ko nalang ito. Pinahigpit ko na rin ang security at yung steel wall mas pinatibay na ito.

"Dad" hayz. Mangkukulit na naman itong tatlo sakin at sabay pang napatawag sakin.

"Ano naman ba? Kung shopping ang gusto niyo. Hindi kayo pwedeng lumabas at ibilin ninyo nalang kay Elite sa mga gusto niyo" habang sinusuri ko ang mga papeles.

"The thing is we want a serious papers about the death of Familia Costales" kaya napaangat ako ng tingin sakanila.

"What about them" sa pagkakaalam ko matagal na silang patay.

"Gusto namin ibalik. What happened talaga?" si Stellar.

"And si August ang pakana nito wag mo kong idamay" si Argus.

"Okay. May nagiisang anak sila na si Crystal Costales. And they died when you are 5 year old Augustus. Then we don't know kung nahanap na ang bangkay nila noon sa aksidente sa eroplanong bumagsak sa pacific ocean" sabi ko.

"Pero sabi nila na buhay sila. But that is impossible. Ang eroplanong iyon ay talagang bumagsak at hindi sa lahat ng mga nakasakay dun na nakaligtas"

"Possible kaya na buhay sila" si August.

"Not really. Ang familia na ito ay matagal ng kinalimutan. Pati ako sa kaibigan......masakit man pero matagal na ito. Walang balita sakanila" ngumiti lang siya sakin at medyo naging horizontal ang labi niya.

"Don't worry kung yan ang problema mo i will make sure na tutuparin ko yan" ngumiti ako sa anak kong nakasimangot na. Diko alam kung sino nagmana sakanila eh.

JUAN CORTEZ

Nagbibitbit ako ng mga sako ng talong para ibenta sa bayan. Ng matapos yun umuwi ako na tahimik ang bahay.

"Happy Birthday papa!!" ang tatlo kong anak na lalake.

"Sayang wala si Ate" ngumiti ako at ginulo ang buhok nila. Pumasok ako sa kwarto ng makita ang asawa kong nagsusuklay.

"Maria" lumingon siya sakin.

"Naawa nako sa mga bata. Should we tell them" di nila alam na may sekreto kaming di ko kayang masabi ang familia ko.

"Matagal ng wala ang familia na iyon. Nandito na tayo namumuhay ng mapayapa" nagisip isip ako.

It's time to reveal our self. I want to turn the clock. We almost lost a child because of this a long time ago.