Memories

8

Mijn "Heen en weer tas" schoof gevaarlijk heen en weer op mijn bagagedrager. Ik lette er niet op en fietste zo snel ik kon naar de grote hekken van het fietsenhok. Er was een keer een fiets gestolen dus ja het waren grote hekken.

Ik zag hem eindelijk een keer niet staan. Hij stond niet op de stoep te lachen met vrienden. Leunde niet tegen een boom aan met een sigaret tussen zijn vingers. Er stond niemand. Ik wierp snel een blik op mijn horloge. Ik was niet eens laat of vroeg. Ik zou denk ik blij moeten zijn. Maar er knaagde iets van onrust.

Ik schudde mijn gedachten uit mijn hoofd en gooide mijn fiets in het rek. Voor de hoofdingang stond een groepje jongens. Ik lette er niet op en rende naar de achterkant van de school. Ik was nog nooit via de hoofdingang naar binnen gegaan. Ik loog tegen mezelf. Dat wist ik. Toen ik met hem had liepen we altijd samen door de hoofdingang. Ik ademde diep in. Voor de ingang klonk gelach. Dat eeuwige gelach. Ik rende door de deur naar het lokaal. In de hoop er als eerste te zijn. Dan opende de docent net de deur en kon ik als eerste op mijn stoel gaan zitten. Anders moest ik wachten met de klas.  Ik beet op mijn wang en liep naar de deur. Die was nog op slot. Ik zuchtte. Midden in mijn zucht haperde ik. Een paar meter verder stond een stelletje klef te doen. Ik kon het niet aanzien. Ik ging bijna over mijn nek. Het deed me aan hem denken. Het was ook een jongen. Zo'n jongen als hij was.

'Mag ik een kus?' Ik grinnikte. 'Hier midden in de school?' Hij knikte. Ik gaf hem een kus. 'Eentje maar hoor.' Hij grijnsde. 'Morgen wil ik er 2.' Ik schudde mijn hoofd. 'Gekkie.' Hij gaf mij ook een kus. Vol op mijn mond. Met een glimlach liep ik het lokaal in.

Ik staarde naar mijn schoenen. Mijn ogen liepen verdomme alweer vol tranen. Alsof ik zoveel water dronk. En alles er via mijn ogen uit moest. Er verscheen kippenvel op mijn armen. Ze leken me niet eens te zien. De bel ging. Het kippenvel op mijn armen verdween niet. Waarom ging de deur niet open. Ik duwde nog eens op de deurklink. Op slot. In lichte paniek draaide ik me om. Het meisje was naar haar lokaal gerend en de jongen draaide zich om. Zijn ogen lichtte verbaasd op toen ze mij zagen. Ik kende die ogen. Ik wist precies welke tint waar zat. Mijn buik sloeg op hol. Ik hield mijn adem in. Tergend langzaam drong het door waar ik net getuigen van was geweest. Ik schudde wild mijn hoofd. 'Nee.' Fluisterde ik. Mijn vingers klampte zich vast aan de muur. Ik keek hem aan en trok lijkbleek weg. Ik was niet bang of verdrietig. Ik was kwaad. Ik keek naar zijn ogen. 'Kutjoch.' Huilde ik. Ja ik huilde. Mijn woede en verdriet vermengende zich. Ik zag alles door een waas. Mijn tot vuist gebalde hand raakte zijn schouder. Hij bleef staan. Keek me aan. Dat was alles wat hij deed. Ik liet mijn arm zakken. Hij bleef me aankijken. 'Doe dan iets he. Kutkind. Doe me dan nog meer pijn he. Want dat was alles wat je wilde bereiken. Mij pijn doen. Dat is stoer.' Ik schreeuwde niet meer. Ik siste de woorden in zijn oor. Hij schudde zijn hoofd en probeerde mijn arm te pakken. Ik trok me los. Door alle woede voelde ik heel licht de schokjes die zijn huid altijd veroorzaakte. Ik had het nog nooit zo goed kunnen negeren. Ik spuugde in zijn gezicht. Het was spuug vermengt met tranen. Hij bleef me aankijken. Ik keek terug. Ik sloeg hem nog een keer. Tegen zijn neus. 'Dat doet pijn he.' Siste ik. 'Maar het is niets in vergelijking met wat jij me aandoet.' Ik draaide me om en rende de gang uit. Misschien liet ik wel een spoor van tranen achter.  Ik kon niet meer boos doen. Ik huilde. Dat was alles wat ik deed. 'Amélie.' Klonk het vlak achter me. Ik schrok en rende zo hard ik kon weg. Zijn stem had haat en liefde met elkaar vermengt. Zijn stem deed me rillen van genot en riep een klont vol haar op. In het fietsenhok zakte ik in elkaar. Iedereen was inmiddels binnen. Het was stil. Ik liet mijn hoofd hangen. Met mijn ogen gesloten bleef ik daar zitten. Me niet bewust van de tranen die tussen mijn oogleden door bleven stromen.

~Heyy, lekker lang;) wat vinden jullie ervan? Ik wil veel meer hoofdstukken als dit doen. Dan gebeurt er tenminste iets:):)
Xxx