Memories

54

Twee weken later

'Welke moet ik nou a-aan.' Zeurde ik. Elena stond volledig in jurk en make-up naast mijn kast. 'Deze.' Besloot ze. Ik pakte de jurk van haar aan en trok hem aan. 'Prachtig.' Jubelde ze. Ik zuchtte. 'Maar Melissa gaat vast veel mooier.' Elena rolde met haar ogen. 'Wat boeit Melissa jouw.' Ik trok de statige koninginenjurk aan en keek er misprijzend naar. 'Dat ding lijkt wel duizend euro te kosten terwijl het maar een tweedehandsje is.' Elena duwde me op een stoel en begon aan mijn make up. Mijn gesteilde haar hing slap over mijn schouders.

'Jack is er!' Riep mijn moeder van beneden. Ik stond spastisch op en struikelde op mijn ballerina's naar beneden. Elena liep grinnikend achter me aan. Jacks ogen werden groot toen ik verscheen. De mijne denk ik nog groter. Hij had een donkerblauw pak aan met een lichtblauw overhemd in de kleur van mijn jurk. 'Ik.' Stamelde ik. En ik rende op hem af. Hij gaf me zachtjes een kus op mijn mond. De vlinders in mijn buik vlogen recht tegen elkaar aan. Elena stapte achter me vandaan en rende naar haar fiets. 'Ik zie jullie daar tortelduiven.' We schonken weinig aandacht aan haar. 'Ik ben zo blij met je.' Wist ik uit te brengen. Zijn ogen boorde zich in de mijne. En weer zoende hij me. Langer en intenser. Achter ons klonk gekuch. 'Hm misschien moeten jullie gaan schatjes.' Mijn moeder stond grijnzend in de deur opening. Jack pakte mijn hand en trok me mee de auto in. 'Op naar het schoolbal.' Ik lachte. Dat was het enige wat ik die avond deed.

De eerste die we zagen waren Melissa en Stephanie. Stephanie leek uit een sprookje te zijn gestapt. En Melissa leek op mij. Toch vond ik ze veel mooier. Jack keek alleen naar mij. 'Jij bent veel mooier.' Fluisterde hij en hij trok me mee naar binnen. Stephanie kwam aanrennen. 'Heyy Jack.' Riep ze. Mij volledig negerend. Ze had een hele andere soort jurk aan dan ik. Jack lachte naar haar en draaide zich om naar mij. 'Doei!'

Jack trok me mee naar de dansvloer. Ik legde voorzichtig mijn hoofd op zijn borst. Zijn hart klopte in mijn oren. 'Ik hou van jouw.' Fluisterde hij. En ik lachte. 'Ik ook van jouw.'

Ik voelde een tikje op mijn schouder. 'Hey Am.' Ik draaide me om. Milan keek me grijnzend aan. Ik voelde me rood worden. 'Sorry ik.' Begon ik. Want ik had Milans vermoedens waar gemaakt. Ik had wat met Jack. Milan legde een vriendschappelijke hand op mijn schouder. 'He Jack is mijn vriend he. Ik heb al uitleg gehad.' Ik keek even naar Jack die me toeknikte. Milan keek me weer aan. Ik lachte voorzichtig. 'Het spijt me alsnog dat ik ja zei tegen een relatie.' Milan haalde zijn schouders op. 'Eigenlijk had ik je niet moeten vragen. Iedereen valt voor mijn charmes.' Ik rolde met mijn ogen. 'Jouw charmes?' Milan grijnsde. 'Ik ben gewoon het geknipte vriendje!' Ik trok een wenkbrauw op. 'Verknipt zul je bedoelen.' Milan keek me aan. 'Vrienden.' Ik grijnsde ook. 'Goede vrienden.' Milan kneep zijn ogen samen. 'Beste vrienden.' En we grijnsde naar elkaar.

Achter Milan kwam Elena tevoorschijn. 'O Hey!' Milan werd knalrood en ging stotterend naast Jack staan. Ik keek hem met wijd opengesprede ogen aan. 'Wat heeft die nou?' Vroeg ik aan Jack. Die keek met samen geknepen ogen van Elena naar Milan. 'Ik wil het niet weten.' Elena werd ook rood. 'Wat.' Begon ik. Maar Milan ging naast haar staan. 'Ma-g. Ik de.' Hij ging stotterend verder. 'Ze dans van. U-u.' Ik keek van de rode Elena naar de knalrode Milan. Elena knikte. 'He ja.' Stotterde zij. Milan stapte nerveus naar voren om haar trillende hand te pakken. 'Dat had je niet verteld.' Siste ik naar Milan. Maar die leek me niet te horen. Elena keek glinsterend naar zijn ogen. En hij keek met een enorme lach en glinsterende ogen op haar neer. 'Waar zijn zijn charmes nou?' Vroeg ik aan Jack. Die grijnsde naar me en trok me weer mee. 'De wonderen zijn de wereld niet uit.' Ik keek op naar zijn diepe en prachtige ogen. 'Zeker niet.'

~Heyy, hier komen plaatjes van de personen!

Amélie:

(Je kunt de make-up wegdenken)

Elena:

Stephanie:

Melissa: