Memories

32

Het water schitterde fel in het licht van de zon. Er waren nog weinig mensen. Het water was zo blauw dat het me verbaasde dat we voor de Noordzee stonden. Verderop lag een opgespoten eilandje vol bomen. Jack keek me verbijsterd aan. 'Ik heb de zee nog nooit zo blauw gezien.' Ik gebaarde dat ik geen idee had hoe dat kon. Ik trok Jack aan zijn arm mee naar een grote duin. Er stond een hekje. Met een klein sprongetje was ik er over heen. Jack trok zijn wenkbrauwen op. 'Gaan we nu iets stouts doen.' Ik grijnsde. 'Alsof jouw dat wat uitmaakt.' Hij sprong ook over het hekje en klom achter me aan de duin op. Het koude zand voelde heerlijk onder mijn voeten. Ik voelde Jacks ogen in mijn rug prikken. Hij had mijn tas en zijn eigen tas met een handdoek en de kostbare spullen vast. Toen ik boven op het heuveltje stond keek ik lachend om naar Jack. Die met twee tassen in zijn hand probeerde de steile helling op te klimmen. Ik ging zitten en genoot van het uitzicht dat het heuveltje bood. Mijn blik was eigenlijk alleen op Jack gericht maar met veel moeite overtuigde ik mezelf dat de zee ook heel mooi was. Jack plofte naast me neer. Ik voelde zijn adem in mijn  nek. Hij viel even stil. 'Prachtig.' Hij trok me overeind en legde een handdoek onder me zodat ik niet vies werd. Hij ging voor me neus zitten. 'He.' Protesteerde ik. 'Nu zie ik de zee niet meer.' Hij tikte op zijn neus. 'Ik ben toch veel mooier.' Ik keek hem raar aan. 'Is dat zo.' Hij knikte. 'Dat vind jij ook.' Ik beet op mijn lip. 'Hoe weet jij dat nou?' Verschrikt sloeg ik mijn hand voor mijn mond. Ik voelde mijn wangen rood worden. Hij pakte mijn hand. En glimlachte. Zo oprecht dat het me naar adem deed happen. Mijn armen tintelde. Hij wreef met zijn duim over mijn knokkel. De rode zon was inmiddels weer normaal. Ik sloot mijn ogen. En genoot. Toen ik mijn ogen opende was hij dichterbij dan ik dacht. Ik wist dat ik alles wat hij had gedaan nooit zomaar mocht vergeven. Maar ik had het al gedaan. En toen hij zich voorover boog. Gaf ik geen weerstand. Ik voelde zijn lippen op de mijne. Zachtjes. Maar met alles wat hij in zich had. Mijn tong glipte naar binnen. Hij domineerde me. Maar god wat had ik dat gemist. Zijn lippen tegen de mijne. Ik drukte me tegen hem aan. Zijn handen schoven niet onder mijn jurkje. Ze lagen in mijn middel. Zijn tong speelde met me. Zijn ogen glinsterde. Ik stopte even en keek hem een beetje hijgend aan. 'Ik heb je gemist.' Fluisterde hij. En ik vlijde me tegen zijn borst. Het was weer net zoals vroeger. Het voelde veilig. Vertrouwd. Van mij mocht hij best nog steeds de badboy op school spelen. De tijden waren veranderd. Als hij bij mij maar zichzelf was. Zijn handen om mijn middel verplaatste zich naar mijn nek. Een vinger tekende een hartje. Ik tintelde van opwinding. 'Wat doe je met me.' Fluisterde hij. Volgens mij had hij geen idee wat hij met mij deed.