Memories

52

+316 43 9 277 58: Heyy babe, ik wou nog ff zeggen. Als Jack je toch nie mag. Geef hem dan maar aan mij.

Ik keek vragend naar mijn telefoon. Welke debiel valt je nou om 1 uur s' nachts lastig met Jack. Oke ik wist het wel. Maar dat kind was waarschijnlijk zo dronken.

+316 43 9 277 58: Oja. Milan voelt zich een beetje sad. Ik troost hem wel voor je. Maar ik zou Jack maar even deze kant op sturen. Milan wil vast niet weten wat ik over jouw weet.

Die bitch. Ik liet me weer op mijn kussen vallen. Ik vond Milan echt aardig. Ik wou hem niet kwijt. Ik duwde mijn telefoon in de dekens.

Ik: Ik ben niet bij Jack, die is weg.

+316 43 9 277 58: Jij niet dan.

Ik: Ga geen bullshit kleppen over mij.

+316 43 9 277 58: Hoe zal ik het zeggen. Milan begint langzaam te twijfelen aan jouw. Ik ben heel goed in het troosten van mensen.

Ik: Vuile kreng. Ik kan er niets aan doen dat Jack je niet wilt.

+316 43 9 277 58: Dat is niet zo aardig. Ik zie je maandag. Milan appt je denk ik nog. X

———————————————————————-

Ik werd wakker van een appje. Een mooi begin van een nieuwe dag. Ik draaide me kreunend om.

Milan: Wat deed je gister met Jack.

Onee. Ik kreunde nog harder. Wat had Stephanie allemaal over me gelult.

Ik: Niets. Hoezo? Sorry dat ik gister zo raar wegging. Ik was echt niet lekker.

Milan: Heeft Jack je weer beter gemaakt?

Ik: Waaaat?

Milan: Je ging samen met hem weg. Ben je dat vergeten?

Ik: ik ben in mijn eentje naar huis gefietst. Moet ik het bewijzen ofzo? Geloof je me niet?

Milan: Je maakt heeft een beetje lastig voor me. Am.

Ik: kies mij of dat.

Milan: jouw

Ik: Gelukkig. Ik zie je maandag.

Weer een opgelost probleem. Niet echt subtiel. Maar toch.