سهام الحُب

البارت السادس عشر

رهف تحدث نفسها : للدرجه دى كنت عبيطه وهبله ومصدقه كل كلمه لالالا دى تخاريف احمد بيحبنى وعمره ما هيخونى انا اعرفه كويس طب والرسايل والمكالمات بتاعته اللى فى نص الليل لالا ده اكيد صحابه زى ما بيقولى يارب يطلع كله كذب واطلع اكون بحلم يارب (وشردت لحظه ثم وردتها فكره تقوم بها لكى تتأكد )

*******************

نجدها نائمه على فراشها وبجوارها ابنائها وحفيدها فى حضنها

شريف : يالا بقى يا حماده سيب تيته ترتاح

محمد ابنه : تؤ تؤ موث همسى تيته اعد

صفيه وتقبله :خلاص يا شريف سيبه انا مش تعبانه المهم هتروح تجيب خالتك زى ما قولت

شريف وينظر الى ساعته : ان شاء الله ياامى هاخد معايا عمر قالى واجب يروح

صفيه : يارب تدانكو بواجبكم ياابنى امال هو فين

شريف : تلاقيه فى منفى مشاكل بثينه

صفيه : ياابنى بلاش تقول كده على اخوك هو اللى نكدى البت مظلومه معاه

شريف : والله انتى ياامى اللى ما تعرفيش حاجه

صفيه : هو فيه حاجه ولا ايه ما تقولى ياشريف

شريف ويدق هاتفه والمتصل بخصوص شغل : ثوانى بس ياامى هرد على الموبايل

وويغادر شريف ليتحدث خارج غرفه والدته وتاتى اليها حفيدتها

ملك: تيته تيته

صفيه : ايوه يا ملك يا حبيبتى عامله ايه

ملك : كويسه بابا هنا

صفيه : هو مش فى اوضته

ملك : تؤ تؤ وماما بتسال عليه

صفيه وتحاول ان تنهض : الواد ده مش هيجيبها لبر ابدا

وتاتى اليها زوجه ابنها

سارا تحاول تساعدها : رايحه فين يا ماما

صفيه : سيبنى اقومله الواد ده اشوفه فين وهو عشان انا تعبانه محدش يعرفنى ايه اللى بيحصل في البيت

سارا وتنظر الى ملك : مفيش حاجه ياماما والله البيت زى الفل حتى احنا بنحضرالاكل اللى حضرتك طلبيته عشان طنط عايده

صفيه : هو فين عمر اندهيلى عليه

سارا : طيب ممكن ترتاحى انتى وانا هروح بنفسى اندهلك عليه ثوانى

وتغادر سارا غرفه والده شريف وتذهب الى غرفه عمر وبثينه ودقت الباب مرات عديده لكن لا احد يرد

ويأتى اليها زوجها : الجميل ماله مكشر

سارا : الجميل قرب يروح المرستان بسبب اخوك ومراته