سهام الحُب

البارت التاسع والثلاثون

كانت يارا بداخل غرفه العمليات لمده ساعتين متوصلتين

وكانوا بخارج الغرفه ينتظرون خروج الطبيب ليطمئنوا على نجاح العمليه

ورهف جالسه على احدى المقاعد تتحدث عبر الهاتف

رهف: والله يااحمد انا قلقانه اوى دى بقالها اكتر من ساعتين جوه

احمد: هى العمليات اللى من النوع ده بتبقى صعبه شويه وعايزه دقه فيها

رهف: يارب يطمنا عليها وتنجح العمليه وترجع تشوف زى الاول ان شاء الله

احمد: يارب ان شاء الله صح طنط سميره عندكم هى وتامر

رهف بعصبيه: اه هى بس اللى جت اما المحروس ابنها ماجاش ال ايه عنده قضيه مهمه

احمد: انا مش عارف انتى مالك وماله وحطاه فى دماغك ليه وفيها ايه لما يكون عنده شغل افرضى ماقدرش ياجله هايعمل ايه يعنى

رهف بنرفزه بسيطه: ايه كلامك ده يعنى لو انا اللى فى مكانها كنت مجتش كمان حضرتك وتطمن عليا ولا ايه

احمد: رهف اهدى شويه مش كده وكمان مين قالك انى هاسيبك اساسا لوحدك لا انا شىء تانى خالص عن كل البشر وكمان صاوبعك مش زى بعضيها وايه رايك بقه كنت هاكون المرافق كمان بس طبعا بعد الشر عليكى يا عمرى كله

رهف: ههههههه لا والله طب افرض ان ممنوع المرافق

احمد: امممممممم بسيطه هاقلب دكتور على طول او ممرض عشان اكون جمبك يا قلب

رهف: والله انت حاجه غريبه خلاص انا فى ايه وحضرتك فى ايه

احمد: والله لو كنت اعرف اجاى دلوقتى واكون معاكم بس الظروف اكبر منى وكمان عشان شريف وعمر عندكم فانا الى شايل الشركه كلها على راسى

رهف: تصدق حلوه اوى الحكايه دى اوى كده انا عايزه جوزى حبيبى يكون احسن راجل فى العالم ده كله

احمد ولانه سمع جوزى حبيبى منها بدون وعى منها فقال بنبره حانيه : والله لو كان عليا هعمل المستحيل عشان مراتى حياتى تفضل طول حياتها فرحانه لجوزها وحبيبها

رهف وخجلت جدا: احم طيب انا هاقفل عشان بيبصوا عليا

احمد: ههههههههه والله العظيم نفسى دلوقتى اجيلك واشوفك بالمنظر ده واللي يحصل يحصل بقه

رهف: ههههههههه طيب ايه ده احمد انا هاقفل دلوقتى الدكتور خارج اهو

احمد:طيب اول ما تطمنى اتصلى بيا على طول وانا هاحاول اجاى شويه كده اوك

رهف: اوك سلام

وبالفعل اغلقت الخط معه وتوجهت مسرعا اليهم عند الطبيب

شريف اقترب من الطبيب: ها يادكتور يارا عامله ايه العمليه نجحت

الطبيب بتعبيرات وجهه مضطره قال: للاسف الشديد