လွည္းကေလး

part 20

လွည္းကေလး ( အပိုင္း ၂၀ )

စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ့ စိုစြတ္စြတ္မို့ က်ြန္ေတာ္သိလိုက္ပါျပီ။
က်ြန္ေတာ္ ေနာင္တ မရသလို ယူက်ံဳးမရလည္းမျဖစ္ပါဘူး။
က်ြန္ေတာာ့္အတြက္ အခ်စ္ ခုန္ထြက္သြားျပီ။
ေမတၱာ လြင့္ထြက္သြားျပီ။
သစၥာ လား လမ္းထိပ္က အမိွဳ က္ပံု မွာ ညထဲကလြွတ္ျပစ္ခဲ့တာေလ။
မေမ့နိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ ေမ့နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားဖို့ဆံုးျဖတ္ထားျပီးသား။
ဘာလို့လည္းသိလား ကိုစည့္ကိုသိပ္ခ်စ္လို့ေပါ့။
အံ့ႀသမလားမသိဘူးဗ်။
က်ြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္လို့အစထဲကကိုစည္စိတ္ခ်မ္းသာရင္ျပီးေရာဆိုျပီးနားလည္ေပးခ်စ္ေနတာ တေန့မွာ ငါ့အေပၚနားလည္ခြင့္လို့ေပးပါလားလို ဆိုျပီ အခုထက္ အမ်ားႀကီးပိုခ်စ္ေစျခင္တာေလ။

က်ြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚကထ ျပီး တန္းေပၚက လြွားထားတဲ့ပုဆိုးတစ္ထည္ယူဝတ္လိုက္္မွသိလိုက္တယ္ မေန့က ကိုတိမ္ယံရဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္ နဲ ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အညိဳ ေရာင္ေလးက ကုတင္ေအာက္နားမွာ ေျပာင္းျပန္လွန္ခ်ြတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီအလိပ္လိုက္။
က်ြန္ေတာ္အရာအားလံုးကို စိတ္ကသိလိုက္ျပီ။ ညကကိုတိမ္ယံႏွင့္မွားျပီ။ ကိုတိမ္ယံကို အျပစ္မေျပာလိုပါ။
က်ြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚ တစ္ေစာင္းေလးထိုင္လိုက္သည္။
''ညီေလး နိုးေနျပီလာ''
က်ြန္ေတာ္အသံမေပးဘဲေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
က်ြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းေလးကို ဆြဲျပီး သူ့ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။
က်ြန္ေတာ္အလိုက္သင့္ေလးလွဲခ်လိုက္သည္။
က်ြန္ေတာ့္ကို ေခါင္းေလးကို ပြတ္ျပီး ကိုတိမ္ယံက
''ကိုႀကီးကို ခြင့္လြွတ္ပါကေလးရယ္ ကိုႀကီးေတာင္းပန္ပါတယ္ ညီေလးခံစားရတာေတြသိပါတယ္''
က်ြန္ေတာ္ ကိုတိမ္ယံရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးကို ဖက္လိုက္ရင္း
''ထားပါ ရပါတယ္ ညက ဘာလိုအိပ္ျဖစ္တာလည္း''
''ညီေလးအရမ္းမူးလို့ ကိုႀကီးတြဲေခၚလာတာ အိမ္ေရာက္ေတာ့အန္ေသးတယ္ေလ ညီေလးေမေမက အဝတ္ေတြလဲခိုင္းျပီး ေယာက္က်ားသားမရွိလို့ တခုခုဆိုမလုပ္တတ္မကိုင္တတ္မို့ အိပ္ေပးပါဆိုလို့အိပ္ျဖစ္တာ''

က်ြန္ေတာ္က နားေထာင္ေနလိုက္တယ္ စိတ္ထဲလည္းေမေမ့ကိုသနားတယ္။
''ညီေလး  ''
''ဟင္ ''
''ညီေလးခ်စ္သူက ဘယ္သူလဲဟင္''
က်ြန္ေတာ္ထင္မထားေသာေမးခြန္းမို့ ကိုတိမ္ယံရင္ခြင္ထဲက ခြါလိုက္သည္။
''မသိျခင္ပါနဲ ့ကိုႀကီးရယ္''
က်ြန္ေတာ္က မသိေစျခင္ပါ။
''ကိုစည္ မဟုတ္လား''
''မ မဟုတ္ပါဘူး''
ကိုတိမ္ယံထံက အသက္ရွဴ သံပ်င္းပ်င္းနွင့္အတူ
''ညက ညီေလးက ကိုစည္ ကိုတမ္းတေနတာေလ ကိုႀကီးသိတာေပါ့  အဲ့ေလာက္ဆို ကိုႀကီးသေဘာေပါက္ပါတယ္''
က်ြန္ေတာ္ အိပ္ယာထဲက ထျပီး ဒူးေခါင္းနွစ္ဖက္ေပၚ မ်က္နွာအပ္ထားလိုက္သည္။