လွည္းကေလး

part 31

လွည္းကေလး ( အပိုင္း ၃၁ )

ကိုစည္ျပလိုက္တဲ့အုတ္ဂူနွစ္လံုးနားကို က်ြန္ေတာ္ အျမန္ေျပးဖတ္မိသည္။ က်ြန္ေတာ့္ရဲ့ ဘဝကိုေဖးမခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္မ်ားလားလို့ပါ။ ဗေလာင္ဆူေနတဲ့ရင္ကို ဖိကပ္ရင္းဖတ္ႀကည့္လိုက္မိသည္။
ခပ္စိမ္းစိမ္းနာမည္ေတြမို့ ေဝဝါးစြာရွိေနခဲ့သည္။
ဘယ္သူေတြလည္းအထပ္ထပ္စဥ္းစားမိသည္။
ဖိုးေဇာ္က အနားက လာရပ္သည္။ ကိုစည္က က်ြန္ေတာ့္ကို မမွိတ္မသုန္ေလးႀကည့္ျပီး။
''စိတ္ေတြသိပ္မလွဴ တ္ရွားပါနဲ့ကိုမိုး''
က်ြန္ေတာ္က စိတ္လွဴ တ္ရွားရံုမက လူက အိျႏၵ ေရ မရျဖစ္ေနေလာက္ပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္ ဘယ္သူေတြလည္းဆိုတဲ့အႀကည့္ေႀကာင့္ ကိုစည္က ေျပာျပသည္။
''ဒါ ေဝယံ ေမေမ နဲ့ ေဖေဖ ေပါ့''
''ေအာ္ ...ကို  ကို တိမ္ယံေရာ..''
ဟန္မေဆာင္ျခင္ေလာက္ေအာင္သိျခင္မိခဲ့ပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္ ကိုစည့္ကိုေမးလိုက္သည္။
ကိုစည္က သြားတက္ေတြေပၚေအာင္ ရီလိုက္သည္။
''ဘာလို့အဲ့ေလာက္ စိတ္ေတြပူေနရတာလည္းကိုမိုးရာ ရွိပါတယ္ဗ်''
က်ြန္ေတာ္မ်က္နွာပ်က္စြာ ရွိေနလိမ့္မည့္။ဒါ့ထက္ ဖိုးေဇာ္က အနားကေန က်ြန္ေတာ့္ကိုအကဲခတ္ေနမွာေသျခာသည္။
က်ြန္ေတာ္ ဆက္မေမးေတာ့ပါ ကိုတိမ္ယံကို။
''ေဝယံ မိဘေတြက ဘယ္လိုဆံုးသြားတာလည္း''

က်ြန္ေတာ့္ထံ ေလျပင္းတစ္ခ်က္လာေဝွ့သည္။
အနားက ေညာင္ပင္အိုႀကီးထံက လွဴ တ္ခတ္သံေတြႀကားေနသည္။ ေဝယံ သိပါေစ က်ြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ့ စြန့္လြွတ္ခဲ့သလဲ။
ကိုစည္ က ေညာင္ပင္အိုႀကီးအေပၚကိုေပါ့ ႀကည့္လိုက္သည္။ေဆြးေျမ့ေသာခံစားမွဴ ့ကို ျမင္ေတြ ့ရသည္။
''ေဝယံ ဆံုးေတာ့ သူ့ေဖေဖ ေမေမက ေတာ္ေတာ္ေလးပူေဆြးႀကတယ္ကိုမိုး သားအေထြးဆံုးေလး ေမြးရာပါနွလံုးေရာဂါသည္ေလးမို့ ခ်စ္လို့လည္းမဝဘူးေပါ့။ က်ြန္ေတာ့္ကိုေဆးရံုစတက္ကတည္းက ေဝယံေမေမက ရွင္းျပထားပါတယ္။ ကိုတိမ္ယံလည္းသိသင့္သေလာက္သိပါတယ္''
ကိုစည္က ေဝယံအုတ္ဂူနားေလ်ာက္သြားရင္းဆက္ေျပာသည္။က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ေဝယံေဆးရံုက ပံုရိပ္ေတြကိုျမင္ေနမိသည္။
''ေဝယံ ရက္လည္ျပီး ေတာ့ အေျခအေနတခုက ပိုဆိုးလာတယ္ကိုမိုး အဲ့ဒါ ကိုတိမ္ယံဘဲ''
နားမလည္သလို နားေထာင္ေနေပမယ့္ ဆက္စပ္မွဴ ့က က်ြန္ေတာ္ေတြးလို့မရပါဘူး။
''ေဝယံအတြက္ ေကာင္းမွဴ ့ျပဳ ဖို့ အတြက္သူတို့ေဝယံေမြးတဲ့ နယ္ျမိဳ ့ေလးမွာ အလွဴ သြားလုပ္ႀက တယ္ေလ အဲ့ဒီက အျပန္မွာ ကားေမွာက္ျပီး ေဝယံ ေဖေဖနဲ့ေမေမ ပြဲျခင္းျပီးဆံုးတယ္ ကိုမိုး''
ကံႀကမၼာရယ္ ဘယ္လို ရက္စက္လိုက္တာလည္း။
တစ္ကယ့္ကို က်ြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။
''ကိုမိုး ကိုတိမ္ယံေရာ လို ့ေမးပါအုန္း''
က်ြန္ေတာ္ သိျခင္ပါတယ္ မလိမ္ပါဘူး
''စိတ္မပူပါနဲ့ သူသက္ရွိထင္ရွားရွိပါတယ္ ကိုမိုးကို ေခၚသြားအုန္းမွာပါ သူ့ဆီ''
က်ြန္ေတာ္ ဝမ္းသာပါသည္။
ကိုတိမ္ယံရွိေနေသးလို့ပါ။
သိုေပမယ့္ ဘာလို့နွစ္အေတာ္ႀကာ က်ြန္ေတာ့္ထံေရာက္မလာခဲ့တာလည္းလို့ေတြးမိသည္။ စိတ္ထဲကလည္းမေက်နပ္မိပါ။ တစ္ကယ္ဆို လာသင့္ပါသည္။